از " جان دادن " هــم سـخـت تـر اسـت

ایـن

" خنده های مصنوعی " !

هـــر گــــاه بـه تــو فـــکـر مـــیــکـنم ..

حـــواســم از هــمه چــیز پــرت مــیشود ..

و مـــن چـه روز هـای بــیهوده ای را ســپری مــیـکنم ..

بـا بــیسـت و چـهار سـاعـت حـواس پـرتی...

من عاشقانه هایم را

روی همین دیوار مجازی می نویسم !

از لج تـو . . .

از لج خـودم . . .

که حاضر نبودیم یک بار

این ها را واقعی به هم بگوییم. . . !