هه ناسه جوانان نودشه , بهشت گمشده درباره وبلاگ موضوعات مطالب اخیر نویسندگان پیوندها آمار وبلاگ
دوستان منتظر نظرات و انتقادات شما هستیم ./. اعضای گروه هه ناسه : زانیار امینیان (اواز ، سنتور و سرپرست گروه ) - مینو نادری ( تنبک ) - روژین جمیلی ( سه تار ) - سهیل مومنی ( تار ) - مسلم شبرندی ( ویولون ) - هیمن اسماعیلی ( تار ) - صبور حیدری ( سه تار ) - دانا خالقی ( سه تار ) - صهیب حسینی (سه تار و تنبور ) - مبین صیادی (تنبور )- مهیار امینی ( دف )- صادق اختری (گیتار ) عکس : آقای نوری نوع مطلب : هه ناسه، تصاویر، برچسب ها : لینک های مرتبط :
قابل توجه همشهریان محترم در شهرهای پاوه و نوسود و بخصوص نودشه کنسرت گروه شهناز به سرپرستی مجید درخشانی وخوانندگی مجتبی عسکری در روزهای 16 و 17 اردیبهشت 1392 در پاوه برگزار می گردد ./.
از علاقه مندان خواهشمندیم جهت اخذ بلیت به باجه های بلیت فروشی در شهر پاوه مراجعه نمایید ./. اسامی گروه شهناز : 1) مجید درخشانی 2) رامین صفایی 3) مژگان شجریان 4) محمد رضا ابراهیمی 5) شاهو عندلیبی 6) رادمان توکلی 7) حمید قنبری 8) سینا جهان آبادی 9) حسین رضایی نیا 10) حامد افشاری 11) مهدی امینی 12) مهرداد ناصحی 13) کاوه معتمدیان دهکردی * البته احتمالا تمامی اعضای گروه شهناز حضور پیدا نکنند./.* نوع مطلب : کنسرت، برچسب ها : لینک های مرتبط : نی از سازهای بادی ایران است .
نی ایرانی بر چند نوع است: دوزله، قره نی، نای هفت بند و ... نای هفتبند از گیاه نی ساخته میشود و طوری آن را میبرند که از سر تا ته آن شامل هفت بند شود. نی هفتبند یا به اصطلاح نی متشکل از ۵ سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن است که توسط انگشتان دوم و چهارم از یک دست و انگشتان اول تا چهارم از دست دیگر پوشیده میشوند. وسعت صدای آن به ۳ اکتاو و چند صدا میرسد. ۵ صدای بم(۱)، بم نرم (1p یا 1 piano)، زیر، غیث و پس غیث (تا فا) دارد که نت Si در صدای بم آن روی نی وجود ندارد و نوازندگان آن را با لب مینوازند. . به طور کلی نی را با جا گرفتن بین دو دندان نیش و گرد کردن زبان در پایین و پشت آن مینوازند اما اساتیدی همچون جمشید عندلیبی زبان را در بالا میگذارند. برعکس سازهای دیگر، نی کوک ندارد و برای کوکهای مختلف سازهای متفاوت ساخته میشود. به طوری که Do بلندترین و Do با ۷ فاصله کوتاهترین نی هستند. کوک نی به این معناست كه اگر در حالت بم اگر سوراخ پشت نى را بگیریم و بدمیم. .صداى حاصله بر اساس دیاپازون. . هر نتى كه بود آن نت كوك نى است. . مثلآ اگر صداى نت سل بدهد میگوییم این نى سل است در کل شیوه نینوازی به دو گونه نایب اسدالله و کسایی است. از اساتید میتوان حسن کسایی، حسین عمومی، جمشید عندلیبی، محمد موسوی، حسن ناهید و محمد علی کیانی نژاد را نام برد. در سازهای ایرانی این وسیله تعریف نشده و این سازها با رنگ طبیعی خود اجرا میشوند که صرفا یک نوع صداست. مثلاً ساز تار دارای صدای مشخص و متمایز از سازهای دیگر است که نوازندگان این ساز صرفا با همان صدای مشخص به نوازندگی میپردازند و در ارکسترهای مختلف و در تکنوازیها شاهد صدای تعریف شده ی تار هستیم . البته هر نوازنده ای بنا به خلاقیت خود به وسیله تغییر درتکنیک نوازندگی سعی میکند صدای ساز خود را کمی متفاوت نشان دهد. برای مثال میتوان به جابجا کردن زاویه و فرم مضراب توسط نوازنده ی تار اشاره کرد که در نهایت نیز تغییر بنیادی در صدای ساز به این طریق صورت نمی پذیرد. مثال دیگر را میشود در نوازندگی تار با ناخن زد که آن هم فقط یک رنگ صدایی خاص است و با تغییر در دو صدای نی کاملا متفاوت است . صداهای شاخص نی دو نوع است. صدای اول یا همان بم که معمولا مردم صدای نی را در این فرم می شناسند. صدای دوم یا همان بم نرم است. این صدا بر اساس طبقه بندی ای که سابقا" به دلیل عدم وجود نت "سی" وجود نداشته و معمولا در گذشته "بم نرم" را جزو سه صدای اصلی (براساس طبقه بندی صدایی قدیم) قرار نمیدادند ولی با تغییراتی که در ساختمان نی از سالها پیش توسط دکتر حسین عمومی در نی بوجود آمده و نت "سی" به نی افزوده شده، باید صدای اوج و غیث را در امتداد بم نرم قرار دهیم. صدای بم صدایی است با حجم صوتی بالا نسبت به اصوات دیگر نی اعم از اینکه به صورت لبی نواخته شود یا دندانی . امروزه هنرجوی نی، میبایست ابتدا با این صدا، نوازندگی را شروع کنند. چون هنگامی که هنرجو سعی در تولید صدا از نی می کند، صدایی دورگه از ساز خارج میشود که هم شامل صدای اول(بم) و هم شامل فواصل بالای صدای دوم (همان صدای اوج و غیث سابق) است. توضیح آنکه بر اساس طبقه بندی جدید، صدای "بم نرم" از چهار رجیستر صدایی تشکیل شده است : رجیستر اول، از نت "سی" (روی خط دوم حامل با کلید فا) شروع و تا "لا" (روی خط پنجم حامل با کلید فا) ادامه دارد. رجیستر دوم، یا همان صدای اوج سابق، از نت "سی" بالای خط حامل با کلید فا شروع و تا نت "لا" (بین خط دوم و سوم حامل با کلید سل) ادامه دارد . رجیستر سوم، یا همان صدای غیث سابق، از نت "سل" (روی خط دوم حامل با کلید سل) شروع و تا نت "می" (بین خط چهارم و پنجم حامل با کلید سل ) ادامه دارد . رجیستر چهارم، یا همان صدای پس غیث سابق، از نت "دو" (روی خط سوم حامل با کلید سل) و تا نت "فا " (روی آخرین خط حامل با کلید سل) ادامه دارد . لازم به ذکر است که نی توانایی اجرای نت "سل" بالای خط حامل با کلید سل را هم دارد ولی بخاطر مشقاتی که اجرا کردن این نت دارد و نیز صدای نه چندان شفاف ، اکثر نوازندگان نی از اجرای این نت صرف نظر میکنند. برای اجرای این نت میبایست، خود ساز این قابلیت را داشته باشد که میزان هوا، زاویه دمیدن و فرم دهان و زبانی که مخصوص این نت است میباشد را تبدیل به صدا کند. (توضیحات بیشتر در رابطه با طریقه تولید صدای شفاف در رجیسترهای بالای صدای بم نرم در مقالات آتی داده خواهد شد .) اگر در این حالت مربی او سعی کند صدای ساز هنرجو را به نحوی بسازد که صدای دوم تولید شود چند اشکال پیش میاید . اول اینکه هنرجو در ابتدا نمیتواند بین رجیستر صدایی دوم و سوم بم نرم، تفاوتی را حس کند، مگر گوش موسیقایی او قوی باشد که اغلب اینگونه نیست و این باعث میشود بسا مدتی فرد سعی کرده، صدای دوم را از نی درآورد ولی درعمل صدای سوم یا حتی چهارم را تولید می کرده و خود متوجه این موضوع نبوده. زیرا در اوایل نوازندگی، فرد نفس خود را نمی تواند به خوبی کنترل کند و معمولا هوا را با فشار زیاد و نوسان بالا وارد نی میکند . ولی درصدای بم به علت حجم زیاد این صدا، تبدیل رجیستر اول به رجیسترهای بعدی بم به نسبت بم نرم مشلکتر است و نیاز به فشار بیشتری برای دمیدن دارد،در این حالت نوازنده مبتدی بهتر میتواند روی صدای اول برای کنترل یکنواخت کردن دمیدن مانور دهد . صدای بم نیز به مانند صدای بم نرم، از چهار رجیستر صدایی تشکیل شده و صرفا" رجیستر اول آن که همان صدای شاخص نی است قابل استفاده میشود و رجیستر های دیگر آن به دلیل نویز زیاد کار برد آنچنانی ندارد . البته نت های ابتدایی رجیستر دوم به دلیل اینکه شباهت زیادی با صدای اصلی بم دارند، میتوان از آنها برای امتداد رجیستر اول بم تا یک اکتاو و نیم، یعنی از نت " سی" (روی خط دوم حامل با کلید فا) تا نت "فا" (بین خط اول و دوم روی کلید سل) استفاده کرد . دوم فردی که ابتدای نوازندگی خود را با صدای بم شروع کرده به راحتی میتواند در ادامه صدای دوم را بسازد، زیرا پس از مدتی هنرجو کنترل دمیدن در نی را بدست آورده و به ترتیب و توالی نتهای محدوده ی صوتی بم آشنا شده و صدای دوم را نیز که از نظر ترتیب نتها همانند صدای بم است، با اندکی تمرین و بدون اینکه با فواصل دیگر ترکیب شود، میتواند اجرا کند . صدای بم را در حالت نوازندگی دندانی نی باید صدای اصلی محسوب کرد، یعنی صدای پایه ای نی همان بم است و صداهای دیگر از مشتقات بم به حساب میایند. برای روشن شدن مطلب و اینکه بر چه اساس صدای اصلی نی، بم است میتوان صدای انسان را مثال زد . صدای طبیعی و اصلی انسان همان صداییست که با آن صحبت میکنیم و حتی در محدوده طبیعی خود آواز می خوانیم. حال اگر سعی کنیم از حد صوتی خود فراتر رویم مجبور میشویم با اندکی تغییر در فرم و استیل صدایی، وارد صدای دیگری شویم که اصطاحاً صدای فالست (folse ) نامگذاری شده است. در نی نیز همین تغییرات را میتوان دید. اگر صدای بم را همانند صدای طبیعی انسان در نظر بگیریم، رجیسترهای دوم و سوم نی همان صداهای غیر طبیعی یا فالست می باشد نوع مطلب : معرفی ساز، برچسب ها : لینک های مرتبط :
کنسرتها
شجریان کنسرتهای زیادی برگزار کردهاست، که کنسرت راست پنجگاه به همراه محمد رضا لطفی و ناصر فرهنگ فر از مهمترین آنها به شمار میرود. از کارهای دیگرش، همکاری با گروه عارف و شیدا و همچنین چاووش بود که آثاری به یادماندنی موسیقی ایران را شامل میشوند. کنسرت هم نوا با بم نیز از جمله کنسرتهای به یاد ماندنی استاد شجریان میباشد که در آن کنسرت، سبک جدیدی از آواز مرغ سحر را با همخوانی فرزندش اجرا نمود. پس از آن با اجرای کنسرتهای بسیار به همراه استادان دیگر به شناساندن موسیقی ایران در جهان کارهای بسیاری انجام داد که هنوز هم ادامه دارد. به همراه پرویز مشکاتیان، محمد رضا لطفی، حسین علیزاده، محمد موسوی، داریوش پیرنیاکان، حسن کسایی و دیگر استادان، کارهای بسیاری ضبط کردهاست. وی در بهار 1386 به همراه مجید درخشانی، سعید فرج پوری، محمد فیروزی و فرزندش همایون شجریان، کنسرتهایی در چند کشور اروپایی انجام داد. این کنسرت، در تابستان و پاییز 1386 در تهران و اصفهان نیز اجرا شد. همچنین او در سال ۲۰۱۰ تور کنسرتهای خود را به همراه گروه شهناز در چندین کشور مانند استرالیا، انگلستان، ترکیه، امریکا برگزار کرد. در سال ۲۰۱۱ او به همراه گروه شهناز در تعدادی از کشورهای اروپایی کنسرت اجرا کرد. استادان آوازاسماعیل مهرتاش، عبدالله دوامی، نور علی برومند از جمله استادانی بودند که محمدرضا شجریان ردیفها، گوشه ها، و دورههای آوازی موسیقی ایرانی را نزد آنها تمرین کرد. وی همچنین نوازندگی سنتور را نزد جلال اخباری و استاد فرامرز پایور آموخت. همکاری با رادیو و تلویزیونبرای اولین بار در سن ۱۲ سالگی به تلاوت قرآن در رادیو محلی پرداخت و در سال 1337، ۱۸ ساله بود که مشغول به همکاری با رادیو خراسان شد. سال 1346 به تهران آمد و در اواخر دهه ۴۰ و تا سال ۵۶ با «رادیو ایران» همکاری کرد. به دلیل مخالفت خانواده با نام مستعار «سیاوش بیدکانی» در برنامه «برگ سبز» و «گلهای تازه» اجراهای بسیاری توسط کنسرت رادیو به همراه محمدرضا لطفی، جلیل شهناز، حسن ناهید، ناصر فرهنگ فر و دیگر نوازندگان آن دوره اجرا کرد. در سالهای آخر حکومت محمد رضا شاه پهلوی، شاه ایران، همکاری خود را به گفته خود به دلیل «پخش آهنگهای مبتذل» با رادیو و تلویزیون قطع کرد. پس از انقلاب 1357 ایران و متعاقب آن انقلاب فرهنگی سال 1359 و قطع برنامههای موسیقی، همکاری او نیز با رادیو قطع شد. در سالهای اخیر و پس از اصلاحات، رادیو فرهنگ، در برنامه نیستان برخی از کارهای قدیمی و جدید او را پخش میکند، همچنین شبکه چهار جمهوری اسلامی در برنامهای تحت عنوان آوای ایرانی، با استفاده از «گنجینه گلهای تازه رادیو ایران» آواز شجریان را همراه با تصاویری از خوشنویسی، نگار گری و دیگر هنرهای ایرانی پخش میکند. جوایزدر سال 1378 موفق به دریافت جایزه پیکاسو و دیپلم افتخار از طرف سازمان یونسکو در پاریس شد. این جایزه هر پنج سال به هنرمندی که برای شناساندن فرهنگ و هنر کشورش میکوشد اهدا میشود. پیش از وی، این جایزه را نصرت فاتح علی خانی خواننده قوالی از پاکستان دریافت کرده بود. استاد در سال ۲۰۰۶ نشان موتزارت را از سازمان یونسکودریافت کردند. استاد شجریان ۲ سال به خاطر آلبومهای فریاد و بی تو به سر نمی شود، نامزد جایزه گرمی شد. جایزه گرمی معتبرترین جایزه موسیقی در آمریکا میباشد. او تنها خواننده ایران است که نامزد جایزه گرمی شدهاست. هرساله ۵ کاست از بخش موسیقی کلاسیک برای نامزدی این جایزه معرفی میگردند. تجلیلاز محمدرضا شجریان به عنوان استاد آواز ایرانی در مراسم متعددی تجلیل شدهاست از جمله در جمعه ۲۸ آبان ماه ۱۳۸۹ مراسمی با نام «سومین سال بزرگداشت ادب و هنر پارسی» در دانشگاه استنفورد آمریکا برگزار شد که طی آن جایزه این بزرگداشت توسط بنیانگذار آن بیتا دریا باری که همسر سابق امید کردستانی یکی از مدیران ارشد شرکت گوگل است به محمدرضا شجریان استاد موسیقی ایرانی تعلق گرفت. در این مراسم جایزه «بیتا» به محمدرضا شجریان که طی سالیان متمادی کنسرتهای زیادی را در داخل ایران و کشورهای اروپایی، آمریکا و کانادا برگزار کردهاست به دلیل تلاش فراوانش برای حفظ و ترویج موسیقی ایران اهدا شد. در این مراسم محمدرضا شجریان پس از دریافت جایزه پشت تریبون قرار گرفت و ضمن تشکر از دانشگاه استنفورد و بیتا دریاباری به سوالات جمع حاضر در سالن که بیشتر ایرانی بودند پاسخ داد. لازم به گفتن است که این جایزه توسط بخش مطالعات ایرانی دانشگاه استنفورد آمریکا بنیان نهاده شده و در اولین سال برگزاری این مراسم، سیمین بهبهانی نویسنده و غزلسرای معاصر ایرانی این جایزه را دریافت کرده بود. محتوای کاریبیشتر آوازها و تصنیفهای اجرا شده گزیدهای بوده از سرودههای شاعران بزرگ ایران چون سعدی، حافظ، مولوی، باباطاهر، خیام، عطار و برخی تصنیفهای قدیمی با مضامین عاشقانه، و اجتماعی. وی همچنین، در برخی کنسرتها و کارهای جدیدتر خود از «شعر نو» شاعرانی چون فریدون مشیری، نیما یوشیج، سهراب سپهری، شفیعی کدکنی، مهدی اخوان ثالث و هوشنگ ابتهاج استفاده کردهاست. از جمله کارهای مشترک او گزیدهای است از رباعیات خیام با صدای شجریان و رباعیخوانی احمد شاملو. همچنین، وی تعدادی از دعاهای قرآنی را در اثر مشهور به ربنا خواندهاست که در هنگام افطارهای ماه رمضان از صدا و سیمای ایران پخش میشد. همچنین بعد از درگذشت پدرش که از اساتید و قاریان مشهور قرآن در مشهد بود دو کاست از تلاوتهای قرآن خود را با عنوان «به یاد پدر» منتشر کرد. خوشنویسیمحمدرضا شجریان علاوه بر استعدادش در آوازخوانی، علاقه زیادی به خوشنویسی ایرانی دارد و از او به عنوان یکی از خوشنویسان معاصر یاد میشود. او از سال 1344 به فراگیری نستعلیق نزد استادان ابراهیم بوذری، و حسین میر خانی پرداخت. او در حال حاضر دارای درجه ممتاز در خط نستعلیق میباشد.سازهای ابداعیشجریان مبدع چند ساز جدید در موسیقی ایرانی است. وی در اردیبهشت ۱۳۹۰ در نمایشگاهی در تهران این سازها را رسماً به نمایش عمومی در آورد. سازهای ابداعی او عبارتند از:
نوع مطلب : بیوگرافی اساتید، برچسب ها : لینک های مرتبط :
استاد محمد رضا شجریان در اول مهر 1319 شمسی برابر با 21 سپتامبر 1940 در
شهر مقدس مشهد در خاندانی که هنر از هر دو سو موروثی بود،(خاندان پدر صوت
دلنشین و خاندان مادری خوشنویسی و موسیقی) دیده به جهان گشود.
هنگامی که محمد رضا شجریان به دنیا آمد والدین او هرگز تصور نمی کردند که چه هدیه بزرگی به دنیای هنر و موسیقی تقدیم می کنند. محمد رضا اولین فرزند خانواده شان بود. مهدی شجریان پدر محمد رضا ، دارای صدای خوشی بود و مایل بود که محمد رضا را تحت تعلیم خود درآورد. شجریان در کاستی به نام خاطرات پدر به عشق عمیقی که نسبت به پدرش داشته و در مورد صدای پدر وکودکی اش چنین می گوید: پدرم متولد مشهد است. پدربزرگم حاج آقا سید علی اکبر طبسی یکی از مالکان مشهور طبس بود او صدای فوق العاده خوبی داشت ولی جز در محافل خصوصی و در نزد دوستان صمیمی جای دیگری نمی خواند. وقتی پدرم فقط 12 سال داشت پدر بزرگم فوت کرد و پدرم بهترین معلم آواز خود را از دست داد. دوستان پدرم را به حاج آقا سید محمد عرب برای تلاوت قرآن معرفی کردند و پس از سالها تمرین و ممارست وی بهترین معلم قرآن مشهد شد. من به خوبی به خاطر دارم که وقتی 3 یا 4 ساله بودم صبح های جمعه جلسات تلاوت قرآن در منزل ما برگذار می شد. مادرم به محمد شاطر خدمتگزارمان می سپرد که مرا نزد پدرم ببرد من از آنها خیلی خجالت میکشیدم و مرتبا پشت پدرم قایم می شدم در یکی از آن روزها من برای اولین بار آقا سید محمد عرب را دیدم او مرد پیری بود که یک عمامه سبز پوشیده بود. پس از آن جلسه پدرم مرتبا مرا با خود به جلسات قران می برد. از وقتی 6 ساله بودم تا هنگامی که 19 سالم شد پدرم مرتبا مرا به جلسات تلاوت قرآن می برد وقتی به سن تکلیف رسیدم پدرم مرا صبح بیدار میکرد و میگفت با صدای بلند قرآن بخوانم در این تلاشها پدرم علت اصلی موفقیت من بود. پدرم عاشق مذهب بود او به شاگردانش به خوبی قران درس می داد و معلم ماهری بود و تا سن 82 سالگی به تدریس ادامه داد. در سال 1326 استاد شجریان وارد مدرسه 15 بهمن شد و در همان زمان شروع به تلاوت قران نزد پدر کرد به طوری که از 10 سالگی در مراسم و اجتماعات سیاسی آن زمان قران تلاوت می کرد. اولین زمزمه های آوازی ایشان در دوره دبیرستان به کمک دائی شان و آقای جوان(معلم دانشسرا)آغاز شد. ایشان در این باره می گویند: اولین زمزمه ها و آواز من با همراهی دایی ام که فقط دو سال از من بزرگتر بود و تار میزد آغاز شد. بعد در مشهد به پیرمردی برخوردم به نام آقای جوان که در واقع معلم موسیقی دانشسرا بود. من در دانشسرای مشهد درس می خواندم و ایشان خیلی به من علاقه داشت تار خیلی خوب می زد و شاگرد علی اکبر خوان شهنازی بود ویولن هم می زد. با ایشان هم کار می کردم و آواز می خواندم. استاد در سال 1349 با خانم فرخنده گل افشان که ایشان نیز معلم دبستان بودند آشنا شدند و در شهر قوچان پای سفره عقد نشستند. یک سال بعد در 29 مرداد 1341 در مشهد چشن عروسی بر پا شد و استاد زندگی مشترک خود را با خانم گل افشان آغاز کردند و 2 سال بعد به عنوان معلم مدرسه به شاه آباد منتقل شدند اما هم چنان موسیقی و آواز را رها نکرده و آموزش سنتور را برای اولین بار در مشهد نزد جلال اخباری آغاز کرد و ادامه داد تا نزد فرامرز پایور در تهران رفت. استاد در سال 1345 به تهران مهاجرت کرد و پس از ورود ایشان به تهران براساس دعوت قبلی به نزد داوود پیرنیا مدیر برنامه گلها به اداره رادیو مهاجرت کرد و مرحوم پیرنیا پس از تست ایشان شیفته صدای وی شد به این ترتیب اولین برنامه استاد شب جمعه 15 آذر ماه با عنوان برگ سبز شماره 216 با همراهی استاد ورزنده از رادیو پخش شد و این همکاری تا استعفای استاد در سال 1355 ادامه داشت و 300 برنامه ضبط شد. در تمام مدت همکاری استاد با رادیو و تلویزیون وی با نام مستعار سیاوش بیدکانی شناخته شده بود و این به علت مخالفت پدرش با موسیقی و آواز خواندن استاد بود به گفته خود استاد پدرش به شدت مذهبی بود و اصلا دوست نداشت که پسرش آواز کاز کند. استاد در مورد آن دوران می گویند: (وقتی به تهران آمدم و همزمان با کار در برنامه گلهای رادیو به کلاس درس اسماعیل مهرتاش در جامعه باربد رفتم و با ایشان ردیف های طاهرزاده را کار می کردیم پنج ماه از سال کلاسها در فضای آزاد برپا می شد بقیه ماه در یک کلاس کوچک و خفه جمع می شدیم. در آن زمان همه مرا به عنوان خواننده گلها می شناختند و وقتی میخواستم از قسمت تئاتر به کلاس بروم همه مرا نگاه می کردند. کلاسهای مهرتاش همیشه پر از شاگرد بود. روزی به ایشان گفتم: چرا شما چند تا از بهترین شاگردانتان را انتخاب نمی کنید که فقط روی آنها کار کنید و هر شاگردی می آید شما به او اجازه میدهید که از کلاس استفاده کند او گفت اگر آنها خواننده خوبی نشوند شنونده خوبی خواهند شد. همه ما استاد را دوست داشتیم ولی به سختی در این فضای شلوغ چیزی یاد می گرفتیم. علاوه بر کلاس مهرتاش من در برنامه گلها با عبادی نیز کار می کردم. با پا در میانی آقای نقیب که در آن زمان مسئول رادیو بود استاد عبادی به من درس دادند. ایشان به من می گفت: که هنرمندنما ها فضای رادیو را خراب کرده اند و به من یاد داد چطور بخوانم و هر وقت خارج می خواندم و یا به خودی خود به اوج می رفتم به من تذکر می داد ما شب و روز کار می کردیم. تاثیر گذارترین فرد در زندگی من استاد دادبه بود او مرا دگرگون کرد و حتی در شخصیت هنری من اثر شگرفی داشت. من هشت سال با ایشان در شیوه دشتستانی کار کردم. ولی آنچه که برای من ارزش دارد فکر و اندیشه این مرد بزرگ بود و شاید مهمترین بخش زندگی هنری من آشنایی با ایشان است و ایشان خیلی بیشتر از پدرم در من اثر گذاشت. در سال 1356 در اعتراض به موسیقی رادیو را ترک کردم و گفتم نمی خواهم صدایم از رادیو پخش شود. از آن سال به بعد موسیقی و صدای من مردمی تر شد چون در آن زمان مردم از رژیم دل خوشی نداشتند در نتیجه از رادیو و تلویزیون هم ناراضی بودند. هنر دیگر شجریان در زمینه خطاطی است در این باره می گوید: من خطاطی را از برادران میرخانی فرا گرفتم اما در امتحان شرکت نکردم زیرا نمی خواستم خطاطی را تا دوره عالی ادامه دهم هدف من این بود که خطم زیبا شود. خطاطی هم مانند موسیقی زمان زیادی برای یادگیری احتیاج دارد و سخت ترین قسمت خطاطی خط نستعلیق است. میرخانی نوازنده چیره دست کمانچه نیز بود اما او وارد حیطه موسیقی نشد. در طی 40 سال فعالییت هنری استاد ایشان در بسیاری از کشورهای آسیایی و اروپایی و آمریکایی کنسرت داده اند. ایشان در دانشگاههای بروکلی، کلمبیا ،هاروارد ، فیلیپین، شیکاگو شش کنفرانس در مورد موسیقی ایرانی برگذار کرده اند. در 20 سپتامبر 1995 در یونسکو توسط فدریکو مایور دبیر کل یونسکو مدال پیکاسو که به شکل چشم پیکاسو بود(چون دنیا را به شکل متفاوتی می نگریست) به ایشان اهدا شد. همچنین در روز 8 فوریه 2001 در ورزشگاه استیل لوس آنجلس جایزه گرمی برای کاست (بی تو به سر نمی شود) به استاد تعلق گرفت. محمد رضا شجریان پنج فرزند دارد با نام های فرزانه، افسانه، مژگان و همایون از همسر اول و رایان از کتایون خوانساری همسر دوم ایشان . مژگان شجریان نامی است که در اکثر کاستهای استاد به چشم میخورد ایشان دارای مدرک MS گرافیک هستند و به همراه همسرشان محمد علی رفیعی که مهندس است به کارهای طراحی کامپیوتری کاستهای استاد می پردازند. همایون شجریان هم از سن 15 سالگی همراه پدر به کار خوانندگی مشغول است. شجریان عاشق گل و طبیعت است و همه گلها را به خوبی میشناسد و با کشاورزی کاملا آشنایی دارد. ایشان باغی در هشتگرد حوالی کرج دارد که آخر هفته ها در آنجا به گل کاری می پردازند. و از بین خوانندگان قدیمی او کارهای قمرالملوک وزیری، بنان، ظلی، تاج اصفهانی و پاورتی می توان نام برد. نوع مطلب : بیوگرافی اساتید، برچسب ها : لینک های مرتبط : |
||