«سلام، فعالیت جدید محمد کاشانی را در جریان ارزشی لبیک دنبال کنید»
کانال ایتا صفحه اینستاگرام کانال سروش کانال آپارات
طبقه بندی: کیهان بزرگ، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: کیهان بزرگ، محمد کاشانی، مسابقه، پرسش نجومی، محمد، کاشانی، کیهان،
پدید آمدن ماه یکی از عرصه های بیان نظریات و فرصتی برای جدال گمانه زنی های مختلف است. در این مقالچه به چهار مورد از نظریات پیدایش ماه اشاره می کنیم؛
1 ـ در این نظریه ماه به صورت جداگانه و با فاصله از زمین پدید آمده و در نهایت زمین، آن را به دام انداخته و تا الان اسیر جاذبه زمین گشته است. البته زمین آنقدر قدرتمند نیست تا از پس کره ای مانند ماه برآید، از این رو به دام انداختن ماه، آن هم از فاصله ای دور، بعید است.
2 ـ به سبب حرکت چرخشی زمین، جرمی از آن جدا شده است که در نهایت ماه را تشکیل داده؛ وجود گودی متعلق به اقیانوس آرام، در این نظریه حاصل از کنده شدن ماه از سطح زمین عنوان می گردد. این نظریه دور از ذهن است؛ چرا که اگر جدا شدن مقداری از زمین و تبدیل آن به ماه انجام شده، پس به همین ترتیب بایستی به تدریج همه جرمِ زمین از هم گسسته شود.
طبقه بندی: نظریات منظومه شمسی، کیهان بزرگ، منظومه شمسی، تعاریف نجومی،
برچسب ها: ماه، زمین، منظومه شمسی، نظریه، پیدایش،
سوژه ای جدید برای دوستان نجوم؛ این بار ماه تقدیم می کند؛
تاریخ 24 آبان ماه 1395 یک تاریخ خاص در نجوم است؛ ماه به بزرگ ترین اندازه خود در 70 سال گذشته می رسد به گونه ای که 14 درصد بزرگتر و در نتیجه 30 درصد روشن تر خواهد شد.
ماه دوست داشتنی در این شب به واسطه مدار بیضوی اش به نزدیک ترین فاصله خود از مادرش می رسد و پدیده ابرماه را نمایان می سازد.
حقیقت آن است که همواره چند بار در طی یک سال این پدید رخ می دهد اما فقط در یکی از آن ها به بیشترین اندازه خود می رسد.
در واقع سه عامل یبب می گردد تا ماه به بزرگترین ماه و زیباترین حالت خود تبدیل شود؛
1 ـ قرار گیری ماه در حالت حضیض (نزدیکترین فاصله با زمین) که باعث می شود تا درخشان تر و بزرگتر دیده شود.
2 ـ هم زمانی حضیض و حالت ماه کامل (ماه شب 14) بر زیبایی و درخشش ماه تاثیر دارد.
3 ـ عامل سوم، رصد ماه در هنگام طلوعش هست زیرا در این زمان به دلیل تصور انسان بر بزرگی ماه در افق، ماه بزرگتر دیده می شود.
به هر حال ماه اینک بیشترین لطف را نسبت به زمینیان دارد و رخ خود را برای رصدِ هر چه بهتر، به منصه ظهور می گذارد.
اگر دوربین نجومی در اختیارتان است و یا امکان دسترسی به یک مرکز نجومی را دارید، این رصد را فراموش نکنید.
طبقه بندی: تجهیزات فضایی، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: ماه، زمین، رصد، حضیض،
بسم الله الرحمین الرحیم
پای من از خاک تا خورشید مـی رود از نــور آسـان تر
تـا بـه دست مـن چراغ مـاه بـر زمین تــابد فـروزان تر
کیهان بزرگ افتخار می کند که تا کنون توانسته است با دوستانِ حقیقت و زیبایی ارتباط برقرار کند و پنجره ای رو به آسمان باز نماید.
من بسیار خرسندم که تا به الان، آنچنان که در توانم بوده است، برای شما مخاطبان که تمام اعتبار کیهان بزرگ هستید، از طریق وبلاگ نویسی و کانال نویسی تلگرام، دروازه ای به سوی بیکران باز نمایم.
در این مسیر زیبا و پر از امید از همراهی همیشگی و بی وقفه شما سپاس گزارم و از خدای منان نهایت آرزو ها را برایتان دارم.
همراهان گرامی زین پس نیز کیهان بزرگ را فراموش نکنید.
کیهان بزرگ درگاه ورود به جرگه اندیشمندان و جویندگان علم در فضای آرام هستی . . .
باشد تا آفریدگار ما را مورد لطف قرار دهد.
با وبلاگ و کانال کیهان بزرگ همراه باشید، قطعا فعالیت ما در آینده به وبلاگ و کانال محدود نخواهد ماند.
ارادتمند شما؛ فرزند ایران اسلامی، محمد کاشانی
طبقه بندی: کیهان بزرگ، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: کیهان بزرگ، نجوم، ستاره شناسی، اخترشناسی،
حتما از مریخ نوردی که قاره سبز با همکاری روسیه برای فرود روی سیاره سرخ آماده کرده بود آگاه هستید؛ این مریخ نورد در واقع قسمتی از برنامه اگزومارس برای تسخیر مریخ بود که البته خبر خوبی از آن مخابره نشد.
ماجرا خوب پیش می رفت و همه چیز برای یک فرود موفق آماده بود، اما ...
مشکل آن بود که سرعت فرود این مریخ نورد از آنچه برنامه ریزی شده بود بیشتر بود.
ناسا نیز تصویری را منتشر کرد که همه چیز را آشکار ساخت در تصویر ناسا، محل سقوط و همچنین چتر مریخ نورد دیده شد.
این پروژه دومین شکست متوالی اروپا برای تسخیر مریخ بود و قبل از آن هم در سال 2003 کاوشکر انگلیس ناپدید گشت؛ به عبارتی پروژه های مریخی با 50 درصد شکست همراه بوده اند.
طبق پروژه اگزومارس، قرار بود مریخ نورد اسکیاپارلی زمینه را برای افق 2020 آماده کند.
به نظر می رسد رسیدن به مریخ به این زودی ها دست یافتنی نیست و حرکت به سوی آن هنوز برای انسان زود است. این گونه شکست ها و ناموفقیت ها در حالی است که حدود 50 سال بعد از سفر انسان به ماه می گذرد؛ مسئله ای که عجیب به نظر می رسد. چطور ممکن است پس از 50 سال هنوز ماموریت های ما نه برای ارسال انسان که برای سطح نورد با شکست مواجه می شود؟ پاسخ شما چیست؟ ایا واقعا بخ ماه رفته ایم؟ اگر آری، پس چرا از فرستادن یک مریخ نورد عاجز هستیم!؟
طبقه بندی: کیهان بزرگ، تجهیزات فضایی،
برچسب ها: مریخ نورد، مریخ، اگزومارس، اسکیاپارلی،
حتما از برنامه تلویزیونی آسمان شب که مدت ها بود از شبکه 4 سیما پخش می شد، خبر دارید.
اما پخش این برنامه مدتی بود که انجام نمی گرفت و در عوض برنامه های دیگری توسط سیاوش صفاریان پور روی آنتن می رفت که از جمله آن ها می توان به برنامه چرخـ اشاره نمود که برای ما چرخ علم را می چرخاند.
اینک سری جدید برنامه آسمان شب به طور هفتگی و با رویکردی که صفاریان پور آن را خواست مخاطبان می داند، پخش خواهد شد و اولین قسمت آن نیز جمعه 23 مهر 1395 و در ساعت 23 خواهد بود.
کیهان بزرگ، همه دوستداران نجوم را به تماشای این برنامه علمی و هیجان انگیز دعوت می کند.
گفتینی است در آسمان شب، هر هفته مهمانانی از اندیشمندان و کارشناسان حوزه نجوم و اخترشناسی دعوت می گردد و همچنین قسمت های متنوعی در طول برنامه به نمایش در می آید.
طبقه بندی: کیهان بزرگ، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: کیهان بزرگ، آسمان شب، شبکه چهار، صفاریان پور، چرخ،
همراهان همیشگی کیهان بزرگ با توجه به روز های سوگواری اباعبدالله الحسین علیه السلام، تصمیم بر آن شد تا از چند اتفاق نادر و یا شاید بی نظیر که در جریان شهادت سالار شهیدان رخ نمودند، نگارش شود. گفتی است تمام مطالب عنوان شده از منابع اهل سنت می باشد تا عظمت و صدق گفتار برای همگان روشن باشد.
بی شک واقعه عاشورا از بزرگ ترین وقایع تاریخی در گستره بشریت است و بزرگی آن عالم و جهان هستی را متاثر نموده است!
در میان دگرگونی های گفته شده آن دسته که در رابطه با نجوم می باشد را به اختصار در این نوشته از کیهان بزرگ بخوانید؛
نام رخداد: خون باریدن از آسمان
این رخداد در منابع مختلف از جمله منابع اهل سنت گفته شده و حتی در نوشته های مسیحیت نیز آمده است؛
واقدی نویسنده کتاب الطبقات الکبری در جلد اول و صفحه 505 از کتاب خود آورده است که: هنگامی که حسین شهید شد، باران خون از آسمان بارید و خیمه ها و همه چیزمان را پر از خون کرد.
همچنین این پدیده را ابن عدیم حلبی در کتاب بغیه الطلب فی حلب و در صفحه 2637 از جلد ششم، از ابراهیم نخعی نقل می کند: هنگامی که حسین شهید شد، کناره های آسمان قرمز گشت و سپس این گونه ماند تا خون بارید.
یکی دیگر از رخداد های نجومی که در شهادت امام حسین اتفاق افتاده است، کسوف می باشد؛
بیهقی در کتاب سنن الکبری، جلد 3، صفحه 468 عنوان می کند: هنگامی که حسین شهید شد، خورشید چنان گرفت که میان روز ستارگان هویدا شدند تا آنجا که پنداشتم قیامت شده. همچنین در کتاب تاریخ دمشق اثر ابن عساکر آمده است که پس از شهادت حسین آسمان سیاه و در روز ستاره ها پیدا شدند و حتی ستاره جوزا را در عصر دیدم
تغییر رنگ آسمان و سرخ شدن آن از دیگر رخداد های پس از عاشورا می باشد که در منابع متعدد آمده است؛
قرطبی مفسر بزرگ اهل سنت در کتاب تفسیر القرطبی، از یزید ابن زیاد چنین نقل می کند: بعد از شهادت حسین، آسمان برای او تا چهار ماه سرخ گشت و سرخی آسمان گریه آن است.
در کتاب المعجم الکبیر اثر طبرانی نیز سرخ شدن آسمان و تشبیه آن با خون آمده است.
در این متن شما گوشه ای از تغییرات و دگرگونی های طبیعت را خواندید. طبق روایات تغییر در ظاهر خورشید، دگرگونی ماه های قمری و برخورد های ناگهانی ستاره ها با هم، از دیگر رخداد هایی می باشد که در پی شهادت امام حسین، اتفاق افتاد.
در پایان باید گفت، شاید باور این موارد برای برخی سخت باشد اما در روایات متعدد و از علمای شیعه و سنی از این ماجرا ها گفته شده و در علاوه بر این عظمت مظلومیت امام حسین طبیعت را برآن داشت تا از خود دگرگونی نشان دهد و کاری کند تا عالم هستی در سوگ فرو رود.
یادمان باشد عالم همه در اختیار خداست و او هر چه بخواهد در جهان اتفاق خواهد افتاد. خود را در علم ناقص و تکمیل نشده خود محصور نکنیم.
طبقه بندی: کیهان بزرگ، جهان هستی، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: عاشورا، کربلا، جهان هستی، آسمان،
بسیار خب دوستان گرامی «کیهان بزرگ» در این قسمت قصد دارد مبحث انبساط کیهان را بیشتر باز کند و همچنین در مورد هابل بگوید؛ پس همراه باشید.
خب نمی شود از انبساط گفت و هابل را وارد داستان نکرد. اما نکته ای که در این جا وجود دارد این است که قانون هابل و ثابت هابل متفاوت اند و در واقع می توان گفت ثابت هابل جزئی از قانون هابل می باشد.
کهکشان های دوردست در حال دور شدن از ما هستند و سرعت دور شدن آن ها متناسب با فاصله یشان بیشتر می شود. بسیار خب تا این جا به یک قانون رسیده ایم:
افزایش فاصله کهکشان ها از ما، افزایش سرعت عقب نشینی آن ها را در پی دارد.
در این صورت ما یک رابطه خطی به دست آورده ایم که اگر آن را به صورت نمودار درآوریم، شیب این خط ثابت را، ثابت هابل می نامند. (چرا هابل؟! چون ما در این پست اولین کسانی نیستیم که به این موضوع پی بردیم، بلکه آقای ادوین هابل قبلا این کار را کرده و محاسبات را به نام خودش ثبت نموده است)
ستاره شناس، ادوین هابل، در آغاز بر روی قرمزگرایی کهکشان ها کار نمود و بعد بر اساس انبساط کیهان، نسبت میان افزایش عقب نشینی کهکشان ها به فاصله آن ها از زمین را محاسبه نمود و به این ترتیب قانون هابل را بنا نهاد؛ همچنین شیب خط حاصل از این دو مقدار (سرعت عقب نشینی و فاصله کهکشان ها)، به ثابت هابل معروف شد. گفتنی است که مقدار دقیق ثابت هابل مشخص نیست.
برای نمونه؛ فوتونی از یک کهکشان در فاصله 4 میلیارد سال نوری به سمت ما حرکت می کند، در نبود انبساط باید طی 4 میلیارد سال به ما برسد اما از آن جا که هم ما و هم آن کهکشان از هم دور می شویم، پس از 4 میلیارد سال به ما نمی رسد و مدت بسیار بیشتری برای رسیدنش لازم است. علاوه بر این زمانی که آن فوتون به ما می رسد، کهکشان مبدا بسیار دور تر از آن جایی است که فوتون از آن جدا شده!
در این جا به مسافتی که نور طی کرده فاصله عقب گرد و به فاصله واقعی کهکشان با ما، فاصله هم حرکتی گفته می شود.
طبقه بندی: انفجاری به بزرگی کیهان، کیهان بزرگ، جهان هستی،
برچسب ها: بیگ بنگ، انفجار بزرگ، کهکشان، ثابت هابل، قانون هابل، انبساط کیهان،
بسیار خب؛ در سه قسمت قبلی در مورد چگونگی ایجاد و تولد کیهان صحبت کردیم و قرار شد از این قسمت به بعد در مورد انبساط آن، بیشتر حرف بزنیم.
میلیارد ها سال طول می کشد تا نور کهکشان های دوردست به ما برسد، یعنی ما آن کهکشان را آنگونه که میلیارد ها سال پیش بوده اند می بینیم؛ بنابراین ما هر لحظه در حال مشاهده گذشته هستیم و هر چه به دوردست ها نگاه کنیم در واقع به گذشته های دورتری نگاه کرده ایم تا آن جه که ما می توانیم کهکشان هایی را ببینیم که هنوز ناقص هستند؛ در واقع آن ها مربوط به دوران ابتدایی تشکیل کیهان می باشند و ما هنوز آن ها را به شکلی که در ابتدا داشته اند می بینیم؛ این به آن معناست که نور کهکشان های تکامل یافته ی بسیار دور، هنوز به ما نرسیده است! ببینید که وسعت کیهان چگونه نور را با آن عظمتش در این مسافت های طولانی گرفتار ساخته است، حتی نور هم از پس این فواصل بر نمی آید!
در ادامه توجه شما را به چند نکته که در این مورد وجود دارد جلب می کنم:
1 ـ
اگر همه کهکشان ها در حال دور شدن از ما هستند پس ما در مرکز جهان هستیم؛ آیا این
گفته صحیح است؟ پاسخ منفی است، طبق اصل کوپرنیکی ما در مرکز عالم نیستیم و هیچ
گونه امتیاز و برتری نسبت به دیگر کرات و
اجرام آسمانی نداریم. برای حل این مشکل می توان گفت که انبساط کیهان از همه نقاط
عالم انجام می گیرد به عبارتی هر کجای کیهان که باشیم احساس می کنیم همه چیز در
حال دور شدن از ماست.
2 ـ گفتیم که کهکشان ها در حال دور شدن از ما هستند؛ خب تا اینجا مشکلی نیست اما این موضوع با این که مثلا گفته می شود کهکشان های راه شیری و آندرومدا در آینده ای نزدیک با هم برخورد می کنند در نگاه اول در تناقض است، چون از طرفی ما کهکشان های را در حال دور شدن از هم می پنداریم و از طرفی از برخورد آن ها حرف می زنیم! پاسخ این جاست که انبساط کیهان در مقیاس های کوچک که شامل چند کهکشان نزدیک به هم و یا کهکشان های یک گروه می باشد، صدق نمی کند بلکه در ابعاد وسیع تری از کیهان در حال اجراست.
3 ـ مطلب بعدی که قبلا هم به آن اشاره شد این است که خود فضا در حال انبساط است و این که گفته شود کهکشان ها درون فضا از هم دور می شوند درست نیست بلکه فضا به همراه اجرام درون آن در حال انبساط می باشد، درست مثل این که با باد کردن یک بادکنک ذرات آن از هم باز می شوند.
در قسمت بعدی همچنان از انبساط حرف خواهیم زد و ثابت هابل رو پیش می کشیم.
ما در این جهان خیلی ناچیز هستیم و به نظر می رسد تمام کره زمین با آن همه عظمت و زیبایی و گوناگونی که در خود جا داده است در کیهان بزرگ، همانند یک ذره خیلی کوچک و در میان انبوهی از غول ها، به مادر خود، خورشید پناه آورده است؛ غافل از این که مادرش نیز از غرش وحشتناک کیهان در امان نیست و تمام نورش در میان آسمان ها فقط سو سو می کند . . . در این تنهایی و غربت، کمی همدم زمین باشیم و به آن کمک کنیم و آن را پاک نگه داریم.
طبقه بندی: انفجاری به بزرگی کیهان، کیهان بزرگ، جهان هستی،
برچسب ها: کهکشان، انبساط کیهان، بیگ بنگ، انفجار بزرگ،
در ابتدا از همه ی نیرو هایی که ما امروز می شناسیم فقط یک نیرو موسوم به «ابر نیرو» وجود داشته است، پس از آن انواعی از نیروها بوجود آمدند که در تصویر زیر می بینید.
پیش از آن که به سراغ انبساط کیهان برویم لازم است تا در مورد مراحل انفجار بزرگ از آغاز تا به اکنون، به یک جمع بندی برسیم؛ بسیار خب به سرعت از مراحل مختلف گذر می کنیم؛
1 ـ دوران تورم: در پایان این دوره وسعت کیهان به اندازه یک زمین فوتبال بود!
2 ـ دوران کوارک: عرصه جدال کوارک ها و پادکوارک ها
3 ـ دوران هادرون: تشکیل پروتون ها و نوترون ها به سبب ترکیب کوارک ها
4 ـ دوران لپتون: در پایان این دوره الکترون ها در برخورد با پوزیترون ها نابود گشتند
5 ـ دوران غیر شفاف: در این دوره ذرات، جهان را کدر و غیر شفاف نمود
6 ـ دوران ماده: فعالیت هایی که منجر به تشکیل اتم می شد آغار گشت
7 ـ تشکیل کهکشان ها و ستارگان اولیه: شاهکار گرانش
ممکن است ستارگان اولیه در 200 میلیون سالگی کیهان متولد شده باشند، زمانی که جدول مندلیف تنها دارای دو خانه بوده است؛ هیدروژن و هلیوم. احتمالا پس از 500 میلیون سال بعد از تولد کیهان، کهکشان های بسیار ضعیف آشکار شدند؛ اما نکته ای وجود دارد و آن اینکه گره های اولیه و در حال گرانش، تنها در 100 میلیون سال پس از تولد کیهان شکل گرفتند.
به طور کلی، شکل گیری ساختار های کیهانی با هم «هم پوشانی» دارند. و همه چیز به طور تدریجی شکل گرفته و به صورت مرحله ای و جدا از دیگر عوامل ساخته نشده است.
خب دوستان عزیز، این قسمت را با تصاویری که فضاپیمای کیهان بزرگ از تشکیل کهکشان راه شیری تهیه کرده ادامه می دهیم.
در خلال همه ی این ماجرا ها، کیهان به طور مداوم و با سرعتی باور نکردنی در حال انبساط می باشد و شگفتی های زیادی را به سبب این تغییر ابعاد شاهد هستیم. به نظر می رسد جهان بدون انبساط معنایی ندارد و تمام تحول ها در اثر انبساط کیهان شکل می گیرد، به عبارت دیگر، ماجراجویی ما در جهان هستی بدون وجود انبساط کیهان، رنگ می بازد! و به نوعی می توان گفت جهان یکنواخت خیلی برای ما جلب کننده نیست.
موضوعات متنوعی در این رابطه وجود دارد که خود چند قسمت را می طلبد. پس اجازه دهید مبحث انبساط را به طور جدی از قسمت بعدی باز کنیم.
در ضمن به دلایلی از جمله خرابی سیستم، امکان ساخت و تنظیم کلیپ های بیشتر وجود نداشت که این مطلب نیز باعث عقب افتادن کار شد.
هفته آینده که با قسمت چهارم با شما هستم، جهان نسبت به الان بسیار بزرگ و وسیع تر خواهد شده؛ هفته آینده انبساط پیش رفته است، کهکشان ها هزاران واحد از ما دور تر شده اند، نور هزاران جرم آسمانی طی این هفته سرانجام به ما خواهد رسید، اما در واقع دیگر آن اجرام در جای قبلی خود نیستند و در اثر انبساط کیهان به جایی بسیار دورتر کشانده شده اند و به سوالات ما پیرامون کیهان افزوده شده است. چه هفته ی شلوغی! به این موضوع فکر کنید.
طبقه بندی: انفجاری به بزرگی کیهان، کیهان بزرگ،
همان طور که گفته شده است در 13800000000 سال پیش و در اتفاقی که حداقل برای ما هیچ همانندی نداشت، نقطه ای انبساط یافت و فضا را بوجود آورد؛ قبل از آن فضایی وجود نداشته و ماهیت بیرون از آن نقطه معلوم نیست، در واقع نمی توان گفت غیر از فضا و اجرام موجود در آن، چه چیزهای دیگری می توانند وجود داشته باشند!
چگالی و دما در مورد این نقطه بی نهایت می باشد و در لحظه ای بی نظیر، فضا در یک انفجار ناگهانی از شعاع انرژی منفجر شده، در آن لحظات خیره کننده جهان ما متولد می شود و شروع به گسترش و سرد شدن می نماید؛ به دنبال این رخداد کوارک ها اولین زاده های کیهان به وجود می آیند و با هم ترکیب شده و پروتون ها و نوترون ها را تشکیل می دهند؛ چند صد ثانیه پس از تولد کیهان ذرات پروتون و نوترون هسته اتم های امروزی را ساختند و هسته های دوتریم و هلیم از آن ها تشکیل شد و در این بین تعدادی زیادی از پروتن ها نیز در نقش هیدروژن به حیات کیهان دامن زدند تا چند صد سال بعد با جذب الکترون ها اتم ساخته شد و محیطی مه گونه ای ایجاد گشت؛ اما این همه ماجرا نیست تا الان ما از یک عامل بسیار مهم در تشکیل جهان حرفی نزدیم و آن چیزی نیست جز نیروی گرانش یا جاذبه! سالیان دراز گذشت و در طی این دوران که به صد ها میلیون سال می رسد، نیروی جاذبه مواد را گرد هم آورد و شبکه عظیمی بوجود آمد.
تا به اینجا از لحظه تشکیل کیهان گفتیم اما از قسمت بعد بیشتر در رابطه با انبساط آن بحث خواهیم کرد.
موجود فضایی از مکانی که پیش از این در آن زندگی می کرده برایمان می گوید، پای صحبت های او می نشینیم:
خب من در سیاره ای در یکی از منظومه های کهکشان آندرومدا زندگی می کردم. آنجا و در سیاره ما همه از سیر تشکیل جهان هستی و چگونگی بوجود آمدن آن می گفتند. در واقع هم نوعان من نیز تقریباً به نظریه انفجار بزرگ باور داشتند. حقیقتا من هم در جریان یه آزمایش که در مورد بیگ بنگ بود به اینجا کشیده شدم؛ دستگاهی که برای شبیه سازی تشکیل کیهان ساخته بودم از کنترل خارج شد و منو به داخل خودش فرو برد و بعد به اعماق فضا پرت کرد و بعدش هم که از سیاره زمین سر در آوردم؛ داستانش طولانیه، بعداً بیشتر براتون میگم...
طبقه بندی: انفجاری به بزرگی کیهان، جهان هستی،
در این رابطه اما صحبت زیاد شده است و مباحث پیرامونش بسیارست. اما از آن جا که تولد برای ما خیلی می تواند مهم باشد؛ پس باری دیگر داستان آن را مرور می کنیم تا آیندگان را با ماهیت واقعی کیهان بزرگ آشنا کنیم تا شاید میراثی گران در میان تمام بدی هایمان برایشان باقی بماند!
این داستان قدیمی ترین داستانی است که می توان تعریف کرد و یا شنید. داستان از آنجا شروع می شود که در حدود سیزده و هشت دهم میلیارد سال قبل و یا بیشتر طی یک رخداد یکتا و بی مانند، نقطه ای فضا را منبسط کرد. اشتباه نکنید، نقطه در فضا منبسط نشد بلکه این نقطه، خود، فضا را منبسط کرد؛ پیش از آن زمان و قبل از آن رخداد را نمی توان توضیح داد (البته اگر قبلی وجود داشته باشد!) و این که در ورای آن نقطه چه چیزی وجود داشت معلوم نیست و اصلا شاید طرح این گونه سوال ها نیز بی مورد باشد. چرا که اگر نظریه نسبیت انیشتین را قبول داشته باشیم، نباید برای قبل از انفجار بزرگ، زمانی متصور شویم؛ اصلا قبلی وجود ندارد و همه چیز درست از آن انفجار آغاز شد. پس از هم اکنون بیرون از آن نقطه و زمان قبل از انفجار را فراموش کنید چون مجهولات بعد از انفجار آنقدر زیاد است که دیگر فرصت به مطالعه قبل از انفجار نمی رسد!
بی شک یک درک درست از چگونگی ایجاد جهان هستی و به دنبال آن روشن شدن موضوعات و سوالاتی پیرامون تشکیل موجودیت جهان، کمک بسیار زیادی در فهم هدف کیهان دارد چرا که منشا و جواب بسیاری از مجهولات در مورد یک پدیده را می توان در پیدایش آن پدیده پیدا کرد.
طبقه بندی: کیهان بزرگ، جهان هستی، با دانشمندان نجوم، مرتبط به نجوم، انفجاری به بزرگی کیهان،
برچسب ها: انفجار بزرگ، بیگ بنگ، کیهان، اتم، انیشتین، نسبیت، جهان،
بعد از معرفی اولین استاندارد کیهان بزرگ یا همان فضاپیمای اختصاصی، این هفته شما را با دومین استاندارد حرفه ای کیهان بزرگ رو به رو می کنم.
شبی از شب ها در یکی از روستاهای اطراف قم، به آسمان بدون مهتاب نگاه می کردم و در اعماق فضا غرق شده بودم که ناگهان نقطه ای روشن در میان ستاره ها توجه ام را جلب کرد. نورش فراتر از نور ستاره ها بود و مدام بزرگتر می شد. تا اینکه کاملا بزرگتر از همه اجرامی که من تا آن موقع در آسمان دیده بودم؛ حتی از قرص ماه هم عظیم تر و درخشنده تر. نقطه ی نورانی که در واقع دیگر یک نقطه نبود؛ بزرگ و بزرگتر شد و تا جایی که روشنایی حاصل از آن مانع از دیدن من شد. چیزی را نمی دیدم.
همه چیز بعد از چند ثانیه پر هیجان تمام شد و من چشمانم را که به خاطر نور زیاد بسته بودم باز کردم؛ چیزی آنجا نبود و اثری از آن نور نیز پیدا نمی شد. سرانجام متحیر راه بازگشت به آبادی را پیش گرفتم؛ هنوز چند قدمی نرفته بودم که صدای قدم زدن کسی را در پشت سرم احساس کردم؛ سرم را که برگرداندم با چیزی روبرو شدم که در فیلم ها ، مجلات و فضای مجازی شبیه به آن را موجود فضایی می نامیدند ، ابتدا کمی ترسیده بودم اما متوجه حسن تعاملش شدم و بعد . . .
معرفی می کنم؛ موجود فضایی و از این به بعد، دستیار من در کیهان بزرگ.
طبقه بندی: کیهان بزرگ، جهان هستی، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: موجود فضایی، آدم فضایی، کیهان بزرگ، فرود روی زمین، بشقاب پرنده،
در دو پست قبل در مورد استاندارد های ابتدایی کیهان بزرگ گفتم اما در این پست شما را با اولین استاندارد حرفه ای آشنا می کنم. و اما استانداردهای حرفه ای کیهان بزرگ:
فضاپیمای اختصاصی کیهان بزرگ
معرفی می کنم؛ فضاپیمای اختصاصی کیهان بزرگ، این فضاپیما به مدرن ترین ابزارها و وسایل روز مجهز می باشد و می تواند بدون هیچ محدودیتی به هر کجای کیهان سفر کرده و اطلاعات مطلوب را بدست آورد.
این فضاپیما هم اکنون در خدمت کیهان بزرگ است و ما در این جا از آن بیشترین استفاده را می کنیم و در ماموریت های متفاوت در کنار ما خواهد بود.
همچنین این فضاپیما علاوه بر پرواز، می تواند در محیط زیر آب و روی خشکی هم به انجام ماموریت بپردازد.
پس از حالا منتظر کاوش های جالب و شگفت در کیهان و جهان هستی باشید با فضاپیمای اختصاصی کیهان بزرگ.
طبقه بندی: کیهان بزرگ، جهان هستی، تجهیزات فضایی، مرتبط به نجوم،
برچسب ها: فضاپیما، کیهان بزرگ، جهان هستی، تجهیزات فضایی، سفر در فضا،
اما مطالبی که در گستره علم به آنها برمی خوریم بسیار گسسته و وسیع اند؛ بی شک یک توضیح کوتاه که به سادگی قابل درک هم باشد، کمک زیادی در تفهیم و ادراک این موضوع هیجان انگیز در ما دارد. این مقاله در رسیدن به نتیجه ای کلی و قابل دسترس در مورد نظریه نسبیت خاص مباردت می ورزد.
پیشتر و طبق گفته های نیوتن زمان جدا از دیگر مشخصه های یک جسم تصور می شد؛ به طوری که در مواجهه با کمیت ها ثابت بود و گذر آن برای همه و در همه جا یکسان فرض می شد. اما در نظر انیشتین، زمان کمیتی نسبی است.
در نظریه نسبیت خاص انیشتین سرعت نور در هر حال یکسان در نظر گرفته می شود.
البته دانشمندان در آزمایشی به این موضوع پی بردند و عدم تبعیت نور از قانون حرکت نسبی را در نتیجه آزمایش خود مشاهده کردند. طبق قانون حرکت نسبی، اندازه سرعت اجسام زمانی که از دید ناظری ساکن محاسبه می شود تا وقتی که از دید ناظری در حال حرکت دیده شود، متفاوت است؛ بر خلاف این قانون اما نور این چنین نیست و در هر حال و وضعیت سرعت یکسانی دارد!
توجه کنید در اینجا دو موضوع متفاوت وجود دارد که نباید آنها را با هم اشتباه کرد؛ اول اینکه سرعت نور برای همه (چه ناظر ساکن و چه متحرک) ثابت است و دوم اینکه زمان یک کمیت نسبی می باشد و گذر زمان برای همه یکسان نیست.
نظریه نسبیت خاص نتایجی را به دنبال داشت.
انیشتین در پاسخ به این سوال که جهان دارای یک چارچوب مرجع و مطلق است، جواب منفی داد و در واقع ایده وجود هرگونه معیار و مرجعی که بتوان دیگر کمیت ها را بر اساس آن محاسبه کرد، رد کرد. وی بر این باور بود که در این جهان همه چیز نسبی است. در آن قسمت از نظریه نسبیت خاص که مربوط به نور است او می گوید که سرعت نور ثابت است و به حرکات ناظر و منظور ربطی ندارد. البته این اعتقاد انیشتین با تصورات عموم مردم در تضاد آشکار بود چرا که آن ها نور را همانند دیگر اجسام تابع قوانین حرکت نسبی می دانستند.
اگر نسبیت خاص را بپذیریم رخداد های زیر را قبول کرده ایم. و آن رخداد ها به این شرح است:
1 ـ با افزایش سرعت، طول اجسام از نظر یک ناظر کوتاه تر می شود.
2 ـ با افزایش سرعت ،زمان برای جسم متحرک کندتر می گذرد.
3 ـ با افزایش سرعت، جرم متحرک زیاد می شود.
در آزمایشی که در هواپیماهای جت انجام شده است، ساعت های موجود در هواپیما 7/2 میکر ثانیه در هر روز کند تر حرکت کرده اند.
در نتیجه کلی باید گفت از دیدگاه انیشتین، مسافت بین وقوع دو رخداد را نمی توان اعلام کرد چون بسته به ناظر های متمایز جواب های متفاوتی بدست می آید، همچنین اختلاف زمان وقوع آن دو رخداد نیز بسته به سرعت حرکت ناظران، یکسان اندازه گیری نمی شود؛ اما به هر حال چه با سرعت در حرکت باشید و چه ایستاده باشید، نور با سرعت یکسانی به شما می رسد یا از شما دور می شود!
طبقه بندی: جهان هستی، تعاریف نجومی، با دانشمندان نجوم،
برچسب ها: نظریه نسبیت خاص، آلبرت انیشتین، نیوتن، نور، زمان،
ضمنا در سری جدید بروزرسانی وبلاگ، اتفاقات و رخداد های جدید و متفاوتی انجام می گیرد که در ابتدا جا دارد تا آن ها را معرفی کنم. اما نه به یک باره بلکه به تدریج و در چند هفته شما را با آن ها روبرو خواهم کرد.
با توجه به این که مدتیست وبلاگ تعطیل بوده لذا امکان دارد برخی دوستان از بروز رسانی آن خبر نداشته باشند؛ بنابراین لازم است تا کمی اطلاع رسانی شود، تا هم مخاطبان قدیمی وبلاگ و هم خیل عظیم علاقه مندان نجوم آگاه شوند.
چرا که کیهان بزرگ فقط یک وبلاگ نیست . . .
دوستان عزیز به اولین قسمت معرفی استاندارد های کیهان بزرگ خوش آمدید.
در این قسمت شما را با چند استاندارد مبتدی از کیهان بزرگ آشنا می کنم تا در هفته های بعد با استاندارد های ویژه تری آشنا گردید که قرار است هدف و افق کاری کیهان بزرگ را رقم بزنند.
لوگو ، شعار ، توضیح ، رنگ بندی و آیکن ها از استاندارد های ابتدایی کیهان بزرگ هستند که البته تا حدودی با بیشتر آن ها آشنایی دارید. به هر حال در زیر به شرح این استاندارد های می پردازم.
1 ـ لوگو: لوگوی کیهان بزرگ که در قسمت بالای وبلاگ نیز نمایش داده شده است؛ به عنوان لوگوی استاندارد می باشد و توضیحات مربوط به آن در قسمت معرفی کیهان بزرگ آمده است.
2 ـ شعار: شعاری می باشد که به عنوان شعار اصلی کیهان بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد و از جمله ای تشکیل شده است که با کنار هم قرار دادن اولین حرف از کلمات آن عبارت «کیهان بزرگ» ساخته می شود و آن جمله به این شرح است؛
«کیهان یعنی همهمه آسمانی نورها برای زمینه سازی راز گیتی»
3 ـ توضیح: همان توضیح همیشگی: «کیهان بزرگ ساده ترین راه برای ورود به دنیای نجوم و ستاره شناسی»
4 ـ رنگ بندی: کیهان بزرگ دارای سه رنگ اصلی می باشد. در تمام پوستر ها و تصاویر وبلاگ این سه رنگ جایگاه ویژه ای دارند.
5 ـ آیکن ها: دقیقا همان آیکن های قبلی می باشند که برای هر موضوع معین و خاص در کیهان بزرگ به کار گرفته می شوند.
توجه:
این 5 استاندارد، از استاندارد های ابتدایی و اولیه بود اما از هفته آینده شما دوستان را با استاندارد های ویژه ای آشنا خواهم کرد که قرار است در رساندن مطالب علمی وبلاگ به شما دوستان کمکم خواهند کرد.
منتظر باشید؛
هفته آینده . . .