امام زمان (عج) یگانه منجی عالم بشریت

پیامبر اكرم (ص) فرمودند: 

مهدی(عج) از فرزندان من است، نامش نام من(محمد) و كنیه اش كنیه من (ابوالقاسم) می‌باشد، ‌در صورت و سیرت از همه كس به من شبیه تر است. برای او غیبتی است كه در آن مردم دچار حیرت می‌گردند و بسیاری از دسته‌ها و گروههای مردم، گمراه میشوند، آنگاه مانند ستاره تابانی از پرده غیبت بدر آید و زمین را پر از عدل و داد كند آن چنان كه پر از ظلم و ستم شده باشد. 

(بحارالانوار/ ج 51، ص 17، ح 13، به نقل از كمال الدین.

 نام پدر ومادر امام زمان (ع):

نام پدر این بزرگوار امام حسن عسکری (ع) پیشوای یازدهم ونام مادر گرامیشان نرجس خاتون (س) میباشدکه ایشان بنا برروایات یک شاهزاده رومی بودند ودرخواب با امام حسن عسکری (ع) آشنا شده ومسلمان میشوند . امام زمان تنها فرزند امام حسن عسکری (ع)میباشد (به زندگینامه امام حسن عسکری (ع) وهمسرشان نرجس خاتون (س) مراجعه شود)

دوران زندگی

محرم الحرام

اولین روز از ماه حزن و اندوه آل محمدعلیهم السلام است،که همه انبیاء وملائکه و شیعیان و دوستان اهل بیت علیهم السلام محزون اند.باید گفت:ماه حزن واندوه تمام عالم است،چرا که همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پیراهن پاره پاره سیدالشهداء علیه السلام را از عرش خدا رو به زمین می آویزند و حزن واندوه عالم را فرا می گیرد.

همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت اباعبدالله علیه السلام است،که مردم را به امور اعتقادی خویش آشنا می کند، و دستورات دین خود را از حسینیه ها و تکایا و مساجد به خانه های فکر ودل خود به ارمغان می برند. شرکت در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام واشک بر آن حضرت،از وظایف ما در زمان غیبت امام زمان علیه السلام است

- امام حسین علیه السلام در راه کربلا

روز اول محرم،امام حسین علیه السلام در قصر بنی مقاتل نزول اجلال فرمودند، و از عبیدالله بن حر جعفی دعوت به یاری نمودند، ولی او اجابت نکرد و بعداً پشیمان شد.

- کلام عاشورایی امام رضا علیه السلام

در روز اول محرم ریّان بن شبیب خدمت امام رضا علیه السلام رسید.حضرت به او فرمودند:ای پسر شبیب ،مردم عرب در زمان جاهلیت جنگ را در ایام محرم حرام می دانستند؛ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را رعایت نکردند.در این ماه خون ما را حلال دانستند ،و هتک حرمت ما را کردند وفرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سراپردۀ ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را دربارۀ ما ننمودند.

همانا روز شهادت حسین علیه السلام پلک چشمان ما را مجروح کرد واشکهای ما را روان ساخت ودل ما را سو زاند؛وعزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد ونزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گریه کنندگان باید بر حسین علیه السلام بگریند،زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد.

ای پسر شبیب ، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی برحسین بن علی علیه السلام گریه کن،چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانکه گوسفند را می کشند،و با آن حضرت ۱۸ نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه ونظیری نداشتند. آسمان های هفتگانه و زمین ها در شهادت آن حضرت گریستند.چهار هزار ملک روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بودند و دیدند حضرت شهید شده اند.لذا پریشان وغبار آلود به مجاورت آن قبر مطهر مأمور شدند،تا حضرت قائم علیه السلام ظهور کنند و از یاران او باشند و شعارشان “یالثارت الحسین“است.

ای پسر شبیب، اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی محزون باش برای حزن ما وشاد باش در شادی ما؛وبر تو باد ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشدخداوند متعال او را با همان سنگ محشور می کند….

یکی از سوالاتی که ذهن بشر را به خود اختصاص داده، این است که بالاخره پایان این جهان چه خواهد شد و قافله بشریت تا کجا خواهد رفت و پایان این نسل چگونه خواهد بود؟ آیا ظلم ابرقدرت‌ها و مستکبران عالم پایانی دارد، یا نه، هم‌چنان به قدرت‌نمایی خود ادامه داده و دیگر ملل و حتی مردم مستضعف جامعه‌ی خود را نیز به استثمار می‌کشند و هم‌چنان ظلم و جور در جامعه جولان داده و مردم عادی را در فشار و فقر و درماندگی قرار می‌دهند.

اگر به ادیان الهی توجه کنیم همه ادیان بزرگ جهان اعم از یهودیت و مسیحیت و اسلام بر این نکته تاکید دارند که پایان عمر جهان و بشریت نیک خواهد بود و روزی خواهد آمد که مردی از جانب خداوند متعال آمده و بساط ظلم و جور و استثمار را برچیده و تمام مستکبران را ذلیل کرده و از بین می‌برد. اگر چه هر دینی برای خود تفسیر جداگانه‌ای از آن منجی ارائه کرده است و شخص خاصی را منجی عالم بشریت معرفی می‌کند، اما همه ادیان در این نکته که در آخرالزمان و هنگامی‌که ظلم و جور به نهایت خود برسد، مردی الهی قیام کرده و دنیا را فتح و پر از عدل و داد می‌کند، اتفاق نظر دارند.

اسلام عزیز نیز به این نکته پرداخته است و قرآن کریم در این زمینه فرموده است: «وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِین [قصص/5] اراده ما بر این قرار گرفته است كه بر مستضعفین نعمت گذاریم، و آن‌ها را پیشوایان و وارثین روى زمین قرار دهیم». این آیه به صراحت بیان می‌کند روزی خواهد آمد که مومنان و مستضعفان عالم که زیر بار ظلم و ستم انسان‌های ظالم و مستکبر قرار گرفته‌اند، وارثان زمین و حاکمان آن خواهند بود و این یعنی پایان هستی نیک است و فرجام انسان نیکوست و روزی خواهد آمد که بساط ظلم و جور و مستکبران عالم برچیده خواهد شد و دستورات خداوند متعال و عدالت اجتماعی بر جامعه حاکم خواهد شد.

اگر به روایات اسلامی دقت کنیم پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روایات متعددی از منجی عالم بشریت سخن گفته است و او را از فرزندان خود خوانده است که هم نام و هم کنیه ایشان است و لقب مشهور او «مهدی» است؛ حضرت در برخی از این روایات فرموده: «اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را آن‌قدر طولانی می‌کند تا این‌که مردی از اهل‌بیتم بیاید و مالک دنیا شود. معجزه‌ها به دست او جاری می‌شود و اسلام آشکار می‌گردد و خداوند، خلاف وعده‌ای که داده عمل نمی‌کند.»[1] هم‌چنین فرمودند: «دنیا به پایان نمی‌رسد تا آن‌که مردی از خاندان من که «مهدی» نامیده می‌شود بر امتم پیشوایی کند.»[2]

این اندیشه در بین تمام فرق اسلامی مورد اتفاق است؛ چراکه اهل‌سنت نیز در منابع خود، روایات متعددی از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) دارند که به آمدن «مهدی» نوید داده است، لذا همه فرق اسلام با همه اختلافاتی که دارند، در این اندیشه که منجی عالم بشریت از فرزندان پیامبر است و روزی قیام خواهد کرد و دنیا را در دست گرفته و ظالمان را به زیر خواهد کشید، اتفاق دارند.[3]

علاوه بر این مطلب، شیعه معتقد است حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فرزند امام حسن عسکری(علیه‌السلام) است، متولد شده است و همین الان هم زنده است و در بین ما زندگی می‌کند و هر گاه شرایط مساعد شود و خدا اجازه دهد، قیام خود را اعلام کرده و دنیا را فتح می‌کند و بساط ظلم و جور و مستکبران را برخواهد چید و عدل و داد را در جامعه پیاده کرده و حق مظلمومان عالم را از ظالمان خواهد گرفت.

حال اگر به احادیث معصومین مراجعه کنیم، حضرات معصومین(علیهم‌السلام) برای ظهور حضرت شرایطی را بیان کرده و فرموده‌اند در آستانه‌ی ظهور چنین اتفاق‌هایی در جامعه اسلامی می‌افتد و بعد از آن‌ها منتظر ظهور حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) باشید. ما در سلسله مباحثی به بیان این شرایط و توضیح و تفسیر آن‌ها می‌پردازیم.

به طور کلی می‌توان روایاتی که به شرایط آخرالزمان و ظهور اشاره دارد را به سه دسته کلی تقسیم کرد: 1. شرایط عمومی جامعه اسلامی 2. شرایط اختصاصی ظهور که در این نوع روایات وقوع حادثه‌ای خاص را دلیل بر نزدیکی ظهور دانسته‌اند؛ این روایات نیز دو دسته هستند، یکی شرایط حتمی است، یعنی در خود روایت اشاره شده که این اتفاق حتما قبل از ظهور اتفاق می‌افتد و دیگری شرایط غیر حتمی، یعنی ممکن است اتفاق نیافتد.

امیرالمومنین در پاسخ فرمودند: «زمانی است كه مردم نماز را ترک كنند؛ امانت‌ها را ضایع كنند؛ دروغ گفتن را حلال شمارند؛ ربا بخورند؛ رشوه بگیرند؛ ساختمان‌ها را محكم سازند و دین را به دنیا بفروشند؛ مردمان كم‌عقل را بر كارها بگمارند؛ زنان را در كارهای اجتماعی و شخصی طرف مشورت قرار دهند؛ قطع‌رحم كنند؛ از هوا و هوس پیروی كنند و خون‌ریزی را كوچك شمارند؛ صبر و بردباری ضعف، و ظلم، فخر و مباهات دانسته شود؛ حاکمان فاجر، وزرا ظالم و عارفان اهل خیانت شوند، قرّا قرآن فاسق‌ شوند؛ شهادت دورغ زیاد شود؛ فجور و گناه علنی شود؛ مساجد با طلا زینت شوند، اشرار اکرام شوند، صفوف مسلمین زیاد شده، اما قلوب آن‌ها با هم اختلاف دارد؛ عهد و پیمان‌ها نقض شود؛ زنان با مردان در تجارت شرکت می‌کنند به خاطر حرص بر دنیا؛ ... زنان شبیه مردان می‌شوند و مردان شبیه زنان....»[4]

هجوم به ارزش‌های دینی از طرف دشمنان دین اسلام، هیچ‌‌گاه به یک اندازه نبوده است؛ بلکه ارزش‌هایی هستند که به عنوان پرچمی برای دین اسلام به شمار رفته، از خارج مرزهای دولت‌های اسلامی نیز قابل رؤیت بوده و تأثیر روانی تبلیغی خاصّی بر جوامع غیر اسلامی می‌گذارند. یکی از این ارزش‌ها که به عنوان پرچم‌ و از مهم‌ترین شعائر اسلامی به شمار می‌رود و امروزه به عنوان نشانه اصلی و تابلوی تمام‌نمای تبلیغ دین اسلام معرّفی می‌شود، حجاب و پوشش اسلامی است. پوششی که نوع خاصّ و پرمحتوایی از حیاء (مخصوص به فرهنگ دینی و معنویّت محور) را به نام اسلام ترویج می‌کند. در این نوشتار، برخی از روش‌های سخت و نرم دشمنان در مقابل پوشش اسلامی بررسی می‌شود.

نتیجه این‌که؛ از آن‌جا که ایمان به خدا و احکام الهی، درونی و با اعتقاد قلبی صورت می‌پذیرد، دشمنان، از اجبار بر حجاب، طرفی نبسته و به جنگ روانی، تبلیغاتی و نرم، روی آورده‌اند. در این مسیر، نفس امّاره و هواپرست انسانی نیز با آن‌ها همراه است. برای مبارزه با دشمنان در این میدان نرم، باید با روش‌های شیطانی دشمنان آشنا شد. یکی از این روش‌ها، تزئین پلیدی‌های گناه است. امّا باید دانست که آراسته کردن ظاهر کج‌روی‌ها مانع از بوی تعفّن انحراف و انحطاط در جوامع غربی نمی‌شود.

حضرت عبدالعظیم علیه السّلام فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد . پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبة بن قیس .

ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم علیه السّلام در سال ۱۷۳ هجری قمری در شهر مقدّس مدینه واقع شده است و مدّت ۷۹ سال عمر با برکت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم علیه السّلام ، امام رضا علیه السّلام، امام محمّدتقی علیه السّلام و امام علیّ النّقی علیه السّلام مقارن بوده ، محضر مبارک امام رضا علیه السّلام ، امام محمّد تقی علیه السّلام و امام هادی علیه السّلام را درک کرده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است .

قرآن کریم به عنوان راهنمای زندگی انسان‌ها، نقشه‌ای جاوید است که عمل بر طبق آن، هم سعادت دنیا و هم سعادت آخرت را به دنبال خواهد داشت. از طرفی، امامت حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف)، شروع راهی است که به ایجاد جامعه اسلامی اید‌ه‌آل و مطلوب در مقیاس تمام دنیا، منتهی خواهد شد. در این نوشتار با توجه به آیه 200 سوره مبارکه آل‌عمران، به سه وظیفه اصلی و حیاتی برای نیل به سعادت یاری امام زمان (علیه السلام) اشاره می‌کنیم.

نتیجه این‌که؛ هم‌زمان با آغاز امامت حضرت ولیّ عصر (عجّل الله تعالی فرجه)، تجدید عهد ما با ایشان، در قالب صبر بر مشکلات، ایستادگی مداوم در مقابل دشمنان اسلام، مراقبت از مرزهای اسلام در جبهه‌های مختلف و رعایت تقوای الهی در تمامی این مراحل خواهد بود. پیش به سوی آمادگی برای ظهور!

پدر آیت الله سید محمدتقی مدرسی نقل می کند:

عصر عاشورای سال ۶۱ هجری ، شیطانک ها دیدند که ابلیس سرکرده ی آنان، به سر و صورت می زند و می گرید.

گفتند: امروز که تو باید خوشحال باشی از چه رو پریشانی و گریان؟

گفت: اشتباه بزرگی کردم که این جماعت را واداشتم که حسین را بکشند.

گفتند:چطور؟ مگر تو نمی خواستی این جمع به ظاهر مسلمان ، راهی جهنم شوند؟ و مگر نشدند؟

گفت:چرا چنین شد ولی از این نکته غفلت کرده بودم که با این کار ، باب رحمت الهی به روی مردم باز می شود هرکس به نحوی خود را در دستگاه امام حسین علیه السلام جای می دهد و از شفاعت او بهره مند می گردد...

اللهم عجل لولیک الفرج

به خانه هایتان بروید و

مهیا شوید برای همه انچه که بوده اید.

حسین را هم درون پستو هایتان پنهان کنید تا سال دیگر .

چون علم و کتل ونخل و زنجیرهایتان.

اکبر و اصغر و قاسم و عباس را هم!

عباس را نه!

به کارتان می اید .

برای قسم خوردنتان هنگام دروغ.

برای گاه خطر هایتان .

زمانی که می خواهید سر دیگری کلاه بگذارید وشاهدی می خواهید

فردا صبح هم کرکره مغازه هایتان را بالا بدهید.

دربنگاهایتان را باز کنید و یک لایتان را چهار لا حساب کنید.

کلاه هایتان را آماده کنید برای اینکه دوباره تا خرخره سر مردم بگذارید.

آنچه را این روز ها خرج نذریهایتان کردید .

خرج شربت چای مرغ وبرنجتان

به یک باره جبران کنید .

بروید و حسین و دردهایش را به حال خود بگذارید...

احساس آزادی، احساس عزت و بزرگی، احساس استقلال، خانواده گرم و متحد، همگی در گرو صفتی زیبا به نام غیرت هستند که باعث می‌شود کانون گرم خانواده از نفوذ نگاه‌های ناپاک و افکار آلوده در امان باشد، این واژه بزرگ در عاشورا محقق شد و جوانان غیور بنی هاشم شب را تا صبح بیدار ماندند، چون با غیرت بودند و نمی‌خواستند دشمن گِرد ناموس‌شان بچرخد.

صفتی که امروزه تا حدودی مظلوم واقع شده است، صفتی که سلامتی روحی و جسمی ناموس را به همراه دارد، همان صفتی که امروزه با تبلیغات وسیع ماهوارها منزوی شده است، آن صفت همان غیرت است، غیرتی که در لغت به معنای آن است که سرشت و طبیعت انسان از مشارکت غیر در امر مورد علاقه‌اش نفرت داشته باشد.[1] و در اصطلاح به معنای آن است که کسی نسبت به ناموس خود همسر یا فرد مورد علاقه‌اش به حدی اهتمام ورزد که به دیگری اجازه و تعرض به حریم خویش ندهد، این فضیلت اخلاقی در نهضت عاشورا که سخت‌ترین جای دفاع از ناموس است به خوبی تحقق پیدا کرد.

امید است همه زنان و مردان مسلمان و به خصوص شیعیان که حاضرند زندگی خود را فدای سید و سالار شهیدان و برادر با وفایش ابوالفضل العباس بکنند از غیرت حسینی درس گرفته و نسبت به نوامیس خود حساس باشند و با زبان خوش و اخلاقی حسنه افراد جاهلی را که بر اساس تبلیغات مسموم دشمنان، چادر از سر برداشته‌اند و ناخواسته در جهت اهداف آنان حرکت می‌کنند، را آگاه کنند و بدین وسیله عشق خود را در عمل نیز به منصه ظهور بگذارند.