حرفی برای گفتن
امام خامنه ای مدظله العالی:
70 کتاب از اسناد لانه جاسوسی منتشر شده است؛
چرا هیچ نشانه ای از این کتابها در مدارس و دانشگاه ها نیست؟
این یکی از اعتراض های من است.95/08/12
حال باید دید آیا وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم تغییری در کتب درسیشاید خیلی ها هنوز گیج و سردرگم باشند که برای تریبون آزاد اجرا شده در دانشگاه منابع طبیعی
گرگان باید خوشحال باشند یا ناراحت! خوشحال از این بابت که آزادی بیان در جمهوری
اسلامی حاکم است و ناراحت از این جهت که به علماء ، شهدا و مدافعان مظلوم حرم حمله
ناجوانمردانه و جاهلانه شکل گرفت! اما غافل از اینکه آزادی بیان به معنای ایجاد
بستری برای بیان و مباحثات مسائل جدی و علمی است، نه اینکه فرد یا افرادی بدون
تعقل به آنچه از زبانشان جاری می شود به مقدسات جامعه و دین حمله ور شوند. بی شک
در جایی که حمله به مقدسات صورت میگیرد محلی برای دفاع از تریبون آزاد یاد شده
نیست.
از رسول
خدا صلوات الله علیه و آله و سلم نقل شده: «علماء أمتی كأنبیاء بنی إسرائیل» و در
بیش تر روایات آمده: «أفضل من أنبیاء بنی إسرائیل». علمای امت من از انبیای بنی اسرائیل ( یوسف، یعقوب، عیسی،
موسی و... علیهم السلام) برتر هستند. حال چگونه فرزندان این مرز و بوم اجازه هتاکی
به مقام علماء را به خود می دهند!؟
مسأله
اینجاست که آن دانشجویان چگونه و در چه محیطی تربیت شده اند و چه خوراک مسمومی به
آنها داده شده که به این باور غلط رسیده اند که مقصر مشکلات ما در جامعه علما و
روحانیون هستند؟ یا اینکه چرا عده ای برای دفاع از حرم می روند و ما از آنها راضی
نیستیم و نمی بخشیمشان؟
آیا
نباید تریبون های آزاد، هدفمند و علمی برگزار شود؟ و اینطور نباشد که هرکسی هرچه
خواست بی دلیل منطقی و عقلی بگوید؟
اگر در
کشور ما به حرف علماء بخصوص مقام معظم رهبری عمل می شد آیا ما مشکلی در جامعه
داشتیم؟ مشکل اینجاست که عمل نمی شود. خطوط قرمز هسته ای چه شد؟ اقتصاد مقاومتی چه
شد؟ سیاستهای اصل 44 چه شد؟ به کدامیک عمل می شود؟ مسئله فضای مجازی چه شد؟ اگر
بهتر است مدافعان حرم به سوریه و عراق اعزام نشوند چون در کشور فقیر و بیکار
داریم، پس چرا افغانی ها می روند؟ آنها که مشکلاتشان بیشتر از ماست و حتی توی
افغانستان غده ای به نام طالبان حضور دارد. پس چرا یمنی ها برای دفاع از حرم می
روند؟ چرا لبنانی ها می روند؟ اینها که در مرزهای خودشان مشکلات امنیتی و نظامی
دارند و مورد تهدید نظامی هستند؟
اگر
اینقدر برای فقرا و بیکاران کشورتان دلسوزید چرا از خوشی هایتان که زیر دلتان را
زده کم نمیکنید و به فقرا نمی دهید؟ آرایش، هزینه عروسی ها، ریخت و پاش های مهمانی
ها، خریدهای اضافی لباس در هر چند ماه، جراحی زیبایی غیر ضرور و... را کم کنید و
پولش را به فقرا کمک کنید. مشکل بیکاری در کشور داریم؟ البته که دولت وظیفه دارد
تأمین کند اما شما به عنوان منتقد هتاک چه کرده اید؟ چند کالای ایرانی دارید؟ یخچال،
تلویزیون و... اصلا گوشی که در دست داری ایرانیه یا خارجی؟؟ از تلگرام استفاده می
کنید یا پیام رسان ایرانی؟
باید
دانست که عدم تعقل و تفکر از سوی شبه روشنفکران غرب زده، مشکل اصلی کشور ماست.
حضور افرادی که دم از اسلام و انقلاب می زنند اما تیشه به ریشه می زنند، مشکل اصلی
کشور ماست. تفکر لیبرالی مشکل اصلی ماست. تفکر لیبرالی و سرمایه داری که بعضا
مسئولین ما دارند، مشکل اصلی ماست که این انقلاب حرکتش کند شده است. به موزه سپردن
اندیشه های امام راحل مشکل اصلی ماست.
در پایان
توصیه می کنم خودتان را و فرهنگ اسلامی تان را در جامعه جهانی غرق و هضم نکنید.
والسلام
بسمه تعالی
دولت محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام
همه به یاد داریم؛ حین انجام مذاکرات 20ماهه موسوم به برجام با دنیای استکبار و زور و ظلم، برخی از دولتمردان و مشاوران دولت ضرر هر روز تأخیر در اجرای برجام را معادل 100میلیون دلار می دانستند. حتی در بعضی از موارد این ضرر را 170 میلیون دلار برای هر روز تخمین می زدند و تبلیغات وسیعی در این زمینه صورت می گرفت. با نگاه خوشبینانه نمی خواهیم بگوئیم که اعلام این اعداد برای فشار به نمایندگان مجلس و افکار عمومی جامعه بوده است؛ اما سوالی که در ذهن هر مخاطب هوشیاری می آید این است که اگر اجرای برجام برای کشور ضرری تا این اندازه دارد، این رقم در طول مدت 9 ماه ( حدود 270 روز) که از زمان اجرای برجام می گذرد به چه رقمی میرسد!؟؟ و نکته مهم تر اینکه با وجود اجرای کامل توافقات از سوی ایران اسلامی و بد عهدی قابل پیش بینی از سوی غرب، چرا دولت محترم به جای عذرخواهی و توقف روند امتیاز دهی و پیگیری بدعهدی آمریکا، مردم را دعوت به صبر بیشتر می نماید؟ مگر صبر بیشتر معادل ضرر ده ها میلیون دلاری در هر روز به کشور نیست؟ اصلاً اگر بنا بر صبر بود، آیا بهتر نبود شتاب زده به سوی امضای توافق و اجرای برجام نمی رفتیم؟ آیا بهتر نبود به خطوط قرمز تعیین شده از سوی امام خامنه ای عمل می شد تا امروز سرافکنده و خجل از این نباشیم که آمریکا ما را به سبب عقب نشینی از مواضع انقلابی مان، الگویی برای کره شمالی معرفی می کند!؟
امیدواریم دولت محترم به جای دعوت مردم به صبر بیش از حد، پاسخگوی ضررهای برجام و تأخیر در اجرای برجام باشند.
امید که ملت ایران اسلامی عزتمند و غرور آفرین باشد.
والسلام
آدرس کانال به رنگ خدا در پیام رسان پرسرعت سروش: http://sapp.ir/sebqatallah
آدرس پست الکترونیک گروه: sebqatallah@chmail.ir
ارتباط با مدیر گروه از طریق شماره همراه 09353629379 جهت ارسال پیامکبه گزارش مسیر آنلاین قرار داد کرسنت، قرارداد فروش گاز به یک شرکت اماراتی است. در اواخر دولت خاتمی این قرارداد امضا شد. مشکل این قرارداد این بود که گاز را به بهای بسیار اندک و با شرایطی کاملا یک طرفه به نفع طرف مقابل باید به فروش می رساندیم.
پس از مدتی مشخص شد این قرارداد با وجود یک طرفه بودن و فاجعهبار بودن به لحاظ حفظ منافع ملی به این جهت باز هم امضا شده است که برخی از مدیران و مسئولین نفتی با رشوهای که از آقای جعفر، یعنی طرف اماراتی این قرارداد گرفتهاند، زمینه امضای آنرا فراهم کرده اند.
در این زمینه پای برخی از مدیران نفتی دوره آقای زنگنه در میان است و البته پای مهدی هاشمی رفسنجانی و دوست او یعنی عباس یزدان پناه یزدی که البته این دو معروفترین دلالان نفتی دوره مدیریت زنگنه نیز به شمار میروند.
ایران با اطلاع از این موضوع و پس از رسانهای شدن آن توسط کیهان، در دادگاه لاهه طرح دعوی کرد که این قرارداد یک طرفه است و با فساد و تبانی امضا شده و ما بر این اساس گاز نمیفروشیم.
دومین مرحله از این دادگاه در روزهای منتهی به رأی اعتماد زنگنه در سال ۹۲ ادامه داشت تا اینکه با معرفی زنگنه و در دست گرفتن وزارت نفت توسط تیم قبلی، طرف مقابل (شرکت اماراتی) این بهانه را به دست آورد که ادعای فساد و تبانی در عقد قرارداد، دروغ است چون مجریان وقت قرارداد، اکنون مدیران نفتی هستند و در کشور خود محکوم نشدهاند.
بر این اساس اگر دعوی طرف مقابل پیروز شود، ایران نه تنها باید به قیمت فاجعه باری گاز بفروشد بلکه باید میلیاردها دلار بابت غرامت عدم اجرای توافقنامه هم بپردازد. رقمی که تخمین زده میشود تا ۳۰ میلیارد دلار برآورد شده است. یعنی چند برابر پولی که دولت با تعلیق این همه فعالیت هستهای از آمریکا دریافت کرده است.
به ادامه مطلب بروید