خیلی‌ها دوست دارنددر محل کارشان مورد احترام دیگران قرار گیرند، ولی ما خیلی وقت‌ها در مورد روش به‌دست آوردن این احترام اشتباه می‌کنیم. در این مقاله شما با  راه حل هایی پشنهادی که به شما کمک می کند در محل کارتان صاحب احترام شوید، آشنا خواهید شد:

۱. اعتماد‌به‌نفس نشان دهید

به همکاران‌تان نشان دهید که برای رساندن شرکت به اهدافش مشتاقید و از آنها هم بخواهید اشتیاق‌شان را نشان دهند. اجازه ندهید شغل‌تان شما را از پا در آورد و شخصیتِ فردی‌تان را حفظ کنید. کارفرماهای شما باید از رفتارتان متوجه شوند که شما به انتخاب خودتان برای آنها کار می‌کنید. اجازه ندهید ترسِ از دست دادنِ شغل، مانعِ پیشرفت‌تان شود.

همیشه یک برنامه‌ی پشتیبان برای زمانی که شاید کارتان را از دست بدهید، داشته باشید. اینکه همیشه گزینه‌هایی پیش رویتان داشته باشید به شما اعتماد‌به‌نفس و انعطاف‌پذیری لازم برای بلندپروازی را می‌دهد. درجه‌ای از عمل‌گرایی را برای خودتان تعیین کنید و سپس با توجه به آن، اهداف‌تان را تنظیم کنید

۲. سعی کنید هر وظیفه و مأموریتی که بر عهده‌تان گذاشته می‌شود، به موقع انجام دهید

با این کار هم به سرپرستان و هم به زیردستان‌تان نشان می‌دهید که فردی مسئولیت‌پذیر هستید و به وعده‌هایتان عمل می‌کنید؛ همچنین این کار به دیگران نشان می‌دهد که می‌توانند روی شما حساب باز کنند و این باعث می‌شود آنها به شما اعتماد کنند.اگر فُرجه‌ای که برای کاری به شما داده می‌شود، غیر‌منطقی و ناکافی است، راهی پیدا کنید که با رعایتِ ادب و احترام، این موضوع را به اطلاع کسی که زمان‌بندیِ مورد نظر را تعیین کرده‌ است، برسانید.

این روزها بیشتر پدر و مادرها از حرف گوش نکردن فرزندانشان گله دارند. انگار بچه‌های امروزی مانند بچه‌های نسل قدیم حرف شنو نیستند، این در حالی است که بیشتر والدین ادعا می‌کنند بیش از گذشته نیاز فرزندانشان را تأمین می‌کنند. متخصصان معتقدند حرف گوش نکردن فرزندان ریشه در رفتار والدین دارد.

یک متخصص می‌گوید: در گذشته بیشتر مادران هر شب هنگام خواب برای فرزندانشان قصه می‌گفتند. در این فرآیند کلامی مادر به‌عنوان والد مهربان با فرزندش ارتباط برقرار کرده و طی داستان‌گویی الگوهای اخلاقی و رفتاری را به فرزندش منتقل می‌کرد. از سوی دیگر کودک به شنیدن تشویق می‌شد و یاد می‌گرفت که شنونده صحبت‌های مادر یا پدرش باشد.اما این روزها ما والدین موفقی را می‌بینیم که مشغول تحصیل و کار هستند و امکانات اقتصادی مناسبی برای خانواده خود فراهم کرده‌اند اما آنها وقت کافی برای فرزندان‌شان ندارند. متأسفانه در این شرایط ارتباط لازم بین والدین و فرزندان برقرار نشده و نیازهای عاطفی فرزندان نیز تأمین نخواهد شد. چنین کودکی بدون آگاهی از کمبودهای خود با تکنولوژی‌هایی به نام موبایل، تبلت و... وقت می‌گذراند و از آزادی و نحوه وقت گذرانی خود خوشحال است. در این شرایط حس کنجکاوی او ارضا می‌شود، اما مهارت‌های اصلی ارتباطی او تغذیه نخواهد شد. به عبارت ساده‌تر اگر در دوره کودکی اول یعنی سنین قبل از دبستان رابطه کلامی کم اتفاق بیفتد و مهارت شنیدن کودک بخوبی شکل نگیرد او دیگر حوصله شنیدن ندارد و شنونده خوبی هم نخواهد بود.

1-حساسیت بیش از حد: با توجه به این که فرزند شما وارد دوره‏ ی نوجوانی شده و حس استقلال دارد، تذکرها و نصیحت‏های پی در پی شما، به طور غیر مستقیم به او پیام می‏دهد که هنوز بچه است و بزرگ نشده. این پیام، او را به موضع لج می‏کشاند تا استقلال خود را اثبات کند؛ بنابراین، نصیحت‏ها را قطع کنید و به این مسأله، حساسیت چندانی نشان ندهید .

اجازه دهید خود به تحصیل بیندیشد و مسؤولیت‏ پذیری از درون ایجاد شود.

2- محیط ناآرام خانه: اگر با همسر خود مشاجره دارید، و اگر برادر یا خواهر بزرگ‏تر او وی را می‏آزارند، باید متوقف شود.

3-سستی و رخوت با منشأ پزشکی: ممکن است بی‏رغبتی نوجوان به درس، علت پزشکی (کارکرد بد کبد، عفونت کلیه، اختلالات هورمونی) باشد که در این صورت، مراجعه به پزشک لازم است.

4-رژیم غذایی: مصرف پی در پی خوراکی‏های با طبع سرد، نوجوان را دچار سستی می‏کند؛ بنابر این توصیه می‏شود در کنار این گونه خوراکی‏ها، از خوردنی‏های با طبع گرم نیز استفاده کند. مصرف فراوان شیرینی نیز با توجه به هضم سنگین گلوکز، بدن را دچار سستی می‏کند.

5-همانندسازی: احتمال این که بین نزدیکان، بی‏سوادان پولداری باشند و فرزند شما آنان را الگو گرفته باشد، وجود دارد. باید الگوهای باسوادی را از نزدیکان که در زندگی خانوادگی و تربیت فرزند موفق هستند و جایگاه اجتماعی ویژه‏ ای دارند، به او معرفی کنید.

از آنجا که برخورداری از آب و هوای سالم، مصرف خوردنی و نوشیدنی‌ها به مقدار کافی،

 داشتن خواب و بیداری، حرکت و سکون به اندازه لازم، استفراغ (فارغ شدن بدن از آلودگی، مواد سمی و زائد از طریق دفع از روده، مجاری ادراری، تعریق و حجامت) و احتباس (نگهداری مواد حیاتی در بدن) و امراض نفسانی جزو موارد سته ضروریه محسوب می‌شوند.

فصل بهار از نظر طبعی گرم و‌تر و در حد معتدل است. به سبب همین اعتدال مزاج است که روح و روان انسان وضعیت بهتری به خود می‌گیرد و این فصل برای افراد در سنین مختلف به خصوص کهنسالان و اشخاصی که طبع سرد و خشک دارند، مناسب است.بدن افراد در فصل زمستان برای تامین حرارت و انرژی به غذای بیشتری برای مقابله با سرما نیاز دارد، بنابراین با مصرف زیاد مواد غذایی، مقدار مواد زائد و غیر ضروری نیز در بدن افزایش پیدا می‌کند.

برای از بین بردن سلول های سرطانی، نیاز دارید که حداقل دوسوم وعده 

انواع توت ها: این میوه ها سرشار از مواد مغذی گیاهی برای مبارزه با سرطان است. توجه داشته باشید که انواع توت ها در رنگ های مختلف حاوی فیتوکمیکال ها یا مواد شیمیایی گیاهی برای جلوگیری از رشد سلول های سرطانی است. مصرف این خانواده از میوه ها از ابتلا به سرطان دهان، پوست، مری و روده بزرگ جلوگیری می کند. مصرف حدود نصف فنجان از انواع توت در روز را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

گوجه فرنگی: مطالعات نشان داده اند که لیکوپن موجود در گوجه فرنگی، از رشد سرطان آندومتر جلوگیری می کند. سرطان آندومتر علت 8 درصد از مرگ و میرهای سالانه در زنان است. گوجه فرنگی هم چنین می تواند با سرطان ریه، معده، و سرطان پروستات نیز مبارزه کند.

سیر: ترکیبات سولفید در سیر باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده از رشد تومورها جلوگیری می کند. تحقیقات نشان می دهد که سیر می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را نیز کاهش دهد.

بایدها :

.1با آمادگی قبلی به كلاس بروید: مواد و وسایل، نوع پرسش‌هاوفعالیت‌ها را قبلاً  آماده كنید. 

2. در جلسه اول، خود و روش خود را معرفی كنید:

دانش‌آموزان از همان ابتدا مایلند و حق دارند با روش كار شما، نوع امتحان كردن، نوع سوال‌ها، مقدار تكلیف شب، دفاتر و وسایلی كه از قبل باید تهیه كنند و حتی استراحت چند دقیقه‌ای و مختصری كه ممكن است در وسط جلسه درس به آنان می‌دهید، آشنا شوند. حتی در ابتدای هر جلسه باید خلاصه‌ای از درس گذشته و آن‌چه را كه می‌خواهید درس بدهید، برای دانش‌آموزان بگویید.

.3 نظم داشته باشید: