مردعاشق
تلاش می کند
دوستت دارم رابگوید
زن عاشق اما تلاش می کند
دوستت دارم رابشنود
درواقع مردها می بازندکه ببرند
ولی زن ها می برندکه ببازند
یک جوردلباختن دلبرانه
یک جوربدست آوردن
که انگاربه دستت آوردند...

هرروزبی قرارترازروزقبل میشم ولی هیچ راهی ندارم
جز اینکه تحمل کنم...
تازه معنی خیلی حرفارومیفهمم
تازه دارم معنی عشقومیفهمم
احساس میکنم تازه دارم بزرگ میشم
گاهی وقتایه تلنگرلازمه تاآدمابه خودشون بیان
تابفهمن چه جایگاهی دارن
گاهی وقتاحضوربعضی آدمالازمه
حضورآدمی که بیشترازهرکسی میتونه بهت آرامش بده
آرومت کنه...
حتی باگفتن یه کلمه...
حضورکسی که تمام شوق وذوقت برای خوابوبیداری بودن بااون باشه
.
.
.
هنوزم دوست دارم حتی بیشترازقبل
تاهرچندوقت که باشه منتظرت میمونم...

دوست دارم بنویسم وازاحساسم بگم
احساسی که اسمشوگذاشت بچگی وبی منطقی
احساسی که باورش نکردیعنی نخواست که باورش کنه
دوست دارم ازکسی بگم که مسیرزندگیموتغییرداد
عقایدموباورهامو...
کسی که بهم فهموندزندگی واقعی یعنی چی
ولی میترسم
میترسم بنویسموبابی ذوقی تمام بخونه
وبایه نیشخندبگه:
هه توهنوزمعنی عشقونمیفهمی...

مراتاجان بودجانان توباشی...

_ دختـــر!اینـطـوربـه مـن نـگاه نکـن!
ایـن چشــم هـای تـو،بالاخـره مـرا وادار بـه یـک خبــط بــزرگ درزنـدگی خـواهـدکــرد...!
+ ایـن خبــط شـما؛آرزوی مــن اسـت...


بــزرگـــ عـلــــوی

"دوسـتت دارم"درزبان مردان شکل های مختلفی دارد...
بعضی هابایک شاخه گل،بعضی هابایک چشمک دریک مهمانی شلوغ،
برخی بابوسه ای آتشین درنیمه های شب...
عده ای باگفتن:"خانوم،آستینم راتامیزنی؟"
اما فقط تعداداندکی ازآنهابجای گفتن دوستت دارم،
برای معشوقه شان شعرمیسرایند...
بااین تفاوت که میخواهندتمام دنیاازاین دوست داشتن باخبرشوند...!!!

حســـــیـن بیشــــترازآبــــــ تشــــنهــ ی لبیـــــک بــــود...
افســـــــوس کـــهــ به جــــای افــــکارش
زخــــــم هـــای تـنـــــش رانشـــانمــان دادنــــد!
وبزرگـــــتریــن دردشــــ را
بـی آبـــــی نــامیـــــدنـد...

_ ببین من یه دخترم
_ یه دختری که خیلیا ازغرورش متنفرن
_ ببین من دختریم که اگه قسم بخوره
_ سرش بره حرف وقسمش نمیره
_ دختروپسرنمیشناسم هرکی خواست ناروبزنه
_ قبل خودش خورده...
_ من دختریم که یه مدرسه سعی دارن
_ غرورشوبشکنن
_ من دختریم که دنبال حقیقته...
_ من دختریم که اعصابم خط خطیه...
_ من کسیم که شباجای آهنگای دیس لاو
_ بارپ میخوابه...
_ من دختریم که توصداش عشوه نیس
_ دختریم چشاش سگ داره نگاش ترس
_ خنده هاش زهرداره
_ من دختریم که یه شهردرگیرشن...
_ دختریم که رفیقاش ازپشت خنجرمیزنن
_ چون جرعت ندارن رو در روگوه خوری کنن...
_ من دختریم که نتیجه یه حس باطلم...
_ دختریم که قسم خوردخیلیارونابودکنه...

انســان،آهسـته آهسـته عقب نشینی میکند
هیچـــکس یکباره معـــتادنمی شود
یکباره سقـــوط نمی کند
یکـــباره وا نمی دهد
یکباره خســـته نمی شود،رنگ عـــوض نمی کند،تبدیـــل نمی شودوازدســت نمی رود،
زندگی بســیارآهسـته ازشـکل می افتد،
وتکرارخسـتگی بســیارموذیـانه وپاورچــین رخنـه می کند
قــدم اول را اگربه سـوی حذف چیزهای خــــوب برداریم،
شک مکن که قدم های بعدی را شــــتابان بر
خواهیم داشـــت...                                                                                                                                                     

مردهاخیلی هم خوبند...
دوست داشتنی ومهربان!!!
عاشــــــــــــــق محبت واقعی...
گاهی وقتامثل یک بچه ازته دل خوشحالند...
وگاهی مثل یک پیرمردخسته...
اکثرشان تنهایی راتجربه کرده اند...
بیشترشان دردکشیده اند...
واکثرا غمهایشان را دروجودشان مخفی کرده اند...
خیلی ازاشک هارا نگذاشته اند ازچشمانشان بیرون بریزد...
مـــــــــــــــردهامیروندقدم می زنند تایادشان نرودکه به جای گریه بایدقدم های
محکم داشته باشند...
همانهایی که اگرعاشق شوند؛
برایتان شاملومی شوند،یافرهادوبیستون میکنند...
وتوبهشت را روی زمین خواهی داشت...
آری اینها "مــــــــــــــــرد" هستند...

خــــودتان رامحکم بچسبید...
قـــدرخودتان رابدانید...
ارزان نــــفروشیدخــــودتان را؛
به لبخندی،به حرفی،به نقلی،به هدیه ای،
به اندک توجهی...
بگذاریدتلاش کند،
بگذایدبرای بدست آوردنتان هـــــزار راه راامتحان کند،
بگذاریدقــــــدرتان رابداند،
بگذاریدبــــــهایتان رابپردازد،
آدمهاچیزهای مفت بدست آمده رامفت هم ازدست می دهند!
گــــــــــــران باشید!!!

مــــــانـــدهـ امـــــ حـــــلـــقــــه یــــ مـــــویــــتــــ چـــــه مـــحـیــطـــی دارد،
مـــــگـرایــــــنـــــ دایــــــرهــ جـــــــز
"پـــــــــی"
چـــــهـ ضـــــریـــبـــــی دارد؟

تـــــا بــــــهـــ دیـــــــــوارودرشــــــ
تـــــــازهــــ کـــــنــــمــــ عــــــهـــدقــــــدیـــــــمـــــ
گــــاهــــــیــــــ از
کـــــــوچــــــهـــ ی مــعــــــشـــــوقـــــهـــ ی خـــــــود
مـیـــــــگــــذرمــــــــ ...
                             
                            

ســـــخـــتـــــ اســــــتــــ کـــــــه مــحــــــــدودهـــ ی
مـــــــمـــــنـــــوع خــیــــــــــالـــــم
جـــــــولانــــــ گـــــــــــهـــ افــــــــــکــــارتــــــــــوبـــاشــــــــد...
تــــــــــــونــبـــــــــاشــــــــی...!

هـــمـــیـشــه مـقـــــداری دلـــــگـرمــــی داخـــــل جـــیـبــت بـگــــذار...!!!
کـــــه اگــــرنـــاگــــهـان درخـــــیـابــــان،مـحــــــل کــــار،درگـــــوشـــه کــنــــــاری،
یــــــاحــتــــــی درخــــــــواب
ســــــــرمــــای نــــاامــیــــدی بـــــه ســـــراغــــت آمـــــد...
یــــابـغــــضــی دهـــــانـــت راتـلــــــــخ وگــــــس کـــــرد!
دلــــــگــرمـــی اتــــ راازجـــــیـــب در آوری
گـــــــوشــــه ی دهـــــــــانـــــت بـگـــــــــــذاری
تــــــا آرامــــــ آرامــــــ شـــــیــریـنــــــی اشـــ دروجــــــودت بـپـیـچــــــد...!
دلـــــــگــرمــــی هـمــــــیـشـــه بـــایــــــدبــاشــــــد...
و...
وای بـــــــه تـمـــــــام لـحــــــــظـه هــــــایـــی کـــــــه هـــــرچـــــه جــــــیـــب هــــــا
وکــیـــــــفــــت را
بـگــــــــردی...
دلـــــــــگـــرمـی پـیــــــدانـکـــــــنـی...!!!

کـــــــدام قـــــلــــه؟کـــــــدام اوج؟

مــــنــــی کــــــه ایـــــن هـــــمــــه کــــــوهــــــم

ازایــــــن جـــــهـــــان بـــــه ســـــــتــــوهـــــــم!

خــــــــــــدا

هــــــــمـــــهـــ

زنـــــــدگـــــیـــــم

واســـــــهــ

خـــــــودتــــــــ

امـــــا بـــا

لـــــبــــخــنـــدرولــــبــــ

مــــــــادرمــــــ

شــــوخـــــــی

نـــــکـــــن

کـــــهــ هــــمــــهــ

بــــــزرگـــــــیــــــتـــــــو

فــــــرامــــوشـــــــ مــــیـــکـــنــــمـ

مـــــــــن دخـتــــــــرمــــــــــــ
اگـــــــرعـــــاشــــــق شـــــومــــ
عـشـــــق مـــــن واحـســــاس مـــــــرا
گـنــــــاه مـیــــدانـنـــد
اگــــــربـخـــنـدمـــــ نــــــامــ نـجــــــابــــت را
ازمـــــــن صـــــلـــب مـیـــکــنـنــد
اگــــــر بـگـــــریــــمـــ مــــــراافـســـــرده و
دیـــــــوانــه مـیـــــخـــوانـنــد
مـــــن یـــــادگــــرفـتــــه ام مـشــــــق گـــــریـه هـــایــمــــ
رابــــا بــالشـــــتـمـــ
تــقــســــیــم کـنــــــم
مــــــن یـــــادگــــرفـتـــه ام دردهــــــایــمـــ رابــــامــشــــــت
بـــه دیــــــواربـکــــــــــوبــمـــ
مــــــــن دخـــتــــــــــرمـــــــــــــــ

درسـت نمـی دانـم!
ولـی...
مـی گـوینـد:
حـوابـودکـه سـیـب راتعـارف کـرد!
وچـرا آدم خـورد؟؟؟
سـاده نبـود...
عــاشـــق بـود...
نمـی دانـم!امــا...
حـوابـرایـش بـاارزش بـود!
بـاارزش تـرازبهـشـتـی کـه مـی گـوینـدمفــت ازدسـت داد...
سـیـب هنــوزهـم شیـریـن اسـت
هنــوزهـم آدم بهـشـت رابـه لـبخـنـدحـوامـی فـروشـد،
فـقـط اگـر
حــوایــش،،،
هـوایـش راداشـتـه بـاشـد...

اعـــتـمــادرانــمـی تــوانــ آمـــوخــتــ
هـــرگــزســعــی نــکـنــ آنـــ را بـیــامــوزیــ!
ایــنــ بــلـایـــی ســت کـــهــ بــرســرتــمـــام بـشــریـتــ آمـــده
اســـت...!
اعــتـمــادآمـــوخـتـه شــدهــ بــه اعـتـقــادتــبـدیـــل
مــی شــود!!!
اعــتــمــادرادرخـــودتـــ کــشــف کـــن،نـیــامــوز
درعــمــق وجــــودتـــ...
درهــرذره ازوجـــودت آن رادریـــابـــ...!

گـاهی گم میشـوم درهـیـاهـوی این شـهر...
خسـته میشـوم ازپیـداکـردن بعـدجـدیـدی ازمـردم پیـچـیـده...
ازافـاده بـلدبـودن هـای تـوخالـی...
مـن منـطـق بلـدنیـسـتم...
فـلسـفه نـمیـدانـم...
ادعـای روشـن فکـری نـدارم...
شـایـدهمـه ی کتـابهـای هـدایـت وکـافـکـارانخـوانـده باشـم
وخـط بـه خـط جمـله هـای شـریعتـی راازبـر نکـرده باشـم...
امـابلـدم عشـق بـورزم...
زنـدگـی کنـم...
منـطـق مـن قلبـم اسـت...
مـن مـعـماری بلـدنیـسـتم!!!
امـابلـدم بـاتئـوری قلبـم خـط بـه خـط پـلان هـای زنـدگـی ام رابـکشـم...
تئـوری رنـگ نمیـدانـم!!!امـامیـدانـم آبـی آرام تـریـن رنـگ دنیـاسـت،
نـارنـجی رنـگ خـودزنـدگـی مـن اسـت،
سـبزرنـگ دختـرگـل فـروشـی اسـت کـه سـرچهـار راه نـرگـس مـی فـروشـد...
مـن خـدارا ازنـزدیـک نـدیـده ام!!!
امـا میـدانـم ستـاره کـه بـزنـد،دربیـن تمـام شلـوغـی هـای ایـن شهـرمیتـوانـی ازنـزدیـک حــس اش کنـی...

یـکـسـالـ گــذشــتـ
بـعـضـیـادلـشـونــ شـکـسـتــ
بـعـضـیـادلــ شـکـونـدنـ
خـیـلیـاعـاشــقــ شـدنــ
وخـیـلیـاتـنـهـاشـدنــ
خـیـلیـاازبـیـنـمـونــ رفـتـنــ
خـیـلیـابـیـنـمـونــ اومـدنــ
گـریـهــ کـردیـمــ وخـنـدیـدیـمــ
آرزودارمــ
سـالـیــ کــه درپـیــش داریــد
آغــازروزهــایــیــ بـاشـهــ
کـــه آرزوشــوداریــد
وبــهــ آرزوهـــاتـــونــ بــرســیـد
پــولــ
مــاشــیــنــ
عــشـــق وهــمـســر
وهــرچـــیــ تـــودلـــتــونـــهــ
پـــیـــشــ پـــیـــشــ عـــیـــدتـــونــــ مـــبـــارکـــ

دلــت کـــه گـــرفـــت...
بــه کــســی نــگــو
بــگـذارتــمـامــی غــم هــایــت بــااشــک هــایــت فــروریــزنــد
دلــت کــه گــرفــت...
بــه خــودت پــنـاه بـبــر
مــبـادااجــازه دهــی دســتـان دیــگـری تـســلـایــت دهــنـد
بــه یــادبــیـاورهــمـیـن دســتـانــی کــه امــروزرهــایــت کــردنــد
روزی بــرای تــســلـاآمــده بــودنــد
دلــت کــه گــرفــت...
بــغـضــت رارهــاکــن درتــنـهـایــی وخــلـوتــت
یــاران هــمـیـشـه یــــارنــیـســتـنـد
بــگـذاررازهــایــت بــرای هــمـیـشـه رازبــاقــی بــمـانـنــد...

هـــی تـــو دلــیــل مـــتــنـــ هــایــــمــ...
زیـــبــایــیـــتـــ دیــــکـــتـــاتــوریـــســتــ
کــه کــلــمــاتـــ رادرمـــنـــ بـــهــ گـــلـــولـــهــ
مـــی بـــنـــدد!

"

صبح روزبارانی روی صندلی که توی آلاچیق بودنشسته بودوآرنجش روبه میزروبه روش تکیه داده بود،
وکف دودستش زیرچونش...
پنج ماهی میشدندیده بودمش ولی بااین حال ازپشت هم میتونستم تشخیص بدم که خودشه؛
پلیورسورمه ای بافت تنش بودکه مطمئنم بازم زیپشوتاآخربالانکشیده،
شلوارجین سورمه ای که برجستگی فندک توی جیبش رواحساس کردم،کفش راحتی سورمه ایش
وپنج سانت ازپاچه ی شلوارش هم دادمیزدکه طبق معمول بدون چترتوهوای بارونی قدم میزنه...
من همچنان منتظربودم که روش روبرگردونه؛
یه نفرپشت سرش ایستادودستشوگذاشت روشونه ی مردونش،سرشوبرگردوندکه اونوشناسایی کنه،
باهمون حالت همیشگی ابروهاشودادبالاکه دیدم ای وای من ته ریش همیشگیش به ریش تبدیل شده...!
چشممون توچشم همدیگه قفل شد،قلبم ایستادوپلک نمیزدم،چه غم سنگینی توی نگاش نشسته بود!
دلم تاب نیاوردغم چشاشوببینه بی اختیارمنم مثل آسمون باریدم که دیدم داره میادسمتم؛
روبه روم ایستادبدون هیچ حرفی اشکاموپاک کردوگفت:
توکه میدونی طاقت دیدن اشکاتوندارم،چرابهاری میباری!
یه لبخندتلخ به روش زدم که دستشودورکمرم حلقه کردوکشیدم توبغلش وزیرگوشم گفت:
دیگه نمیخوام ازدستت بدم ازاین به بعدبه همه میفهمونم که فقط مال خودمی...!

"آهنـگ"زندگیــت را،
خــودت مـی نــوازی!...
بـه زودی خـــواهــی فـهـمـیـد،
مـهـم نیست چـندنــفرمـهمـان"مــوســیـقی"زندگــیت
مـی شــونـد...
مــهمـان ها،مـی آیــنــدومـی رونــد...
وفـقـط تـاآخـر"شـنـونـده"خــودت خــواهـی
مــانـد!...
یــادت بـاشـد،
مـهـم ایــن اسـت طــوری"بــنـوازی"
کـه تـاآخــرازایـن"مــوســیـقـی"لــذت بـبری
وبــلــندشــوی!...
وبــرای"خـــودت"دسـت بــزنی...

بــرایـــ نـوازشــ زنــانــگـی هـایـمــ مــــردبـاشـ
نـامـردبــرایـــ لــمـســ زنــانــگـی امــ زیـاداسـتـ

مـــردمن!
تا ابـد زنـانهـ پشتـت می مـــانم
نا آرومــی هایــت روبـا جـــون ودل میخــرم
دلیـــل آرامشــت میشــم...
ایــن را زنــانهـ قـــول میدهــم...!

زمـانـی
فـرامـوشـتـ خـواهـم کـرد
کـه عقلـم
خـامـوشـ
نـفـسـم
قـطـع
روحـم درآسـمـان
وتـنـمـ
در زیـر
خـاکـ بـاشـد

زن یعنی نـاز...مردیعنی نـیـاز...
مردیعنی بـایـد،زن یعنی شـایـد...
مردیعنی سـاخـتـنـ،زن یعنی سـوخـتـنـ...
مردیعنی دلـدار،زن یعنی دلـداده...
مردیعنی آریـ،زن یعنی گـاهـی...
مردیعنی دمـ،زن یعنی بـازدمـ...
مردیعنی سـخـاوتـ،زن یعنی صـداقـتـ...
مردیعنی بـیـارامـ،زن یعنی بـیـاسـایـ...
مردیعنی یک جرعه هـوسـ،زن یعنی جام لبریزنـفـسـ...
ومردیعنی تنهایک واژه وآن هم"مـرد"...
وزن یعنی تنهایک واژه وآن هم"عشـق"...
همانقدرکه زن رابایدفهـمیـد...
مردراهم بایددرکـ کرد...
همانقدرکه زن"بـودنـ"میخواهد...
مردهم"اطـمـیـنـانـ"میخواهد...
همانقدرکه بایدقربان صدقه روی بی آرایش زن رفت...
بایدفدای خستگی های مردهم شد...
همانقدرکه بایدبی حوصلگی های زن راطاقت آورد...
کلافگی های مردراهم بایدفهمید...
خلاصه"مـرد"و"زنـ"ندارد...
به نقطه ی"مـا"شدن که رسیدی...
بـهـتـریـنـ بـاشـ بـرایـشـ...
بگذارحس کندهیچکس به اندازه ی تودرکش نمیکند...