قدس حق ماست

حق کسانی که آواره شدند       کشته شدند        اسیرشدند

حال که حامیان بشریت  به خواب رفته اند   

 ما فریاد برمی آوریم تا جهانی را بیدارکنیم

جمعه روز قدس                   روز اتحادمسلمانان

همه با هم در راهپیمایی روز جهانى قدس شركت كنیم و دست در دست هم دهیم و یكصدا بگویم مرگ بر آمریكاو انگلیس واسرایئل یا ایها مسلیمون فلسطین را دریابید

امام خمینی(ره)  در پیامی به شرح زیر آخرین جمعه ماه رمضان را روز قدس نامگذاری نمودند :‌

بسم اللّه الرحمن الرحیم؛ مسلمین ایران و جهان من در طى سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم، که اکنون این روزها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطینى شدت بخشیده است، و بویژه در جنوب لبنان به قصد نابودى مبارزان فلسطینى، پیاپى خانه و کاشانه ایشان را بمباران مى کند.
من از عموم مسلمانان جهان و دولتهاى اسلامى مى خواهم که براى کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند.
و جمیع مسلمانان جهان را دعوت مى کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است، و مى تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب، و طى مراسمى همبستگى بینالمللى مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونى مردم مسلمان اعلام نمایند.
از خداوند متعال پیروزى مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم.
والسلام علیکم و رحمةاللّه و برکاته .

      لتجدن اشد الناس عداوه للذین آمنوا الیهود و الذین اشرکوا
صهیونیسم بین الملل در طول هزاران سال چنان خون مظلومان را چشیده که به هیولایی تبدیل شده است .مبارزه با این اختابوس هزار چهره جز از راهی که خداوند حکیم نشان می دهد غیر ممکن است.خداوند می فرماید «لو تغفلون عن اسلحتکم و امتعتکم فیمیلون علیکم میله واحده» اگر لحظه ای از سلاح ها و تجهیزات و داشته های خود غفلت کنید دشمن بر شما شبیخون خواهد زد .واین میدان مبارزه ای است رودر رو که که شرط پیروزی در آن بیداری اسلامی است که باید به وسیله من و تو انجام بگیرد که من احیا نفسا فکانما احیا الناس جمیعا.
از آنجایی که در این موضوع(کتاب مقاله عکس صدا و تصویر) بانک قابل توجهی در این موارد دیده نشد لذا از این به بعد این موارد در این وبلاگ لینک خواهد شد.شما هم اگر به مطلبی در این زمینه دیدید برای ما لینک کنید.ما دست یاری هرانسان دردمندی را بامحبت می فشریم

در آوریل 1987 كنفرانس سران عرب در عمان برگزار شد اما هیچ گونه موضعی در زمینه مبارزه علیه رژیم صهیونیستی اتخاذ نكرد و صرفاً تمام توجه آن به جنگ ایران و عراق معطوف شد. مردم فلسطین كه طی سالهای 1967 تا 1982 تجارب تلخی را پشت سرگذاشته و راههای گوناگون سازمانهای فلسطینی و دولتهای عربی را آزموده و شكست طرحهای سیاسی را به چشم دیده بودند، و سالها انتظار می كشیدند كشورهای عربی (اعراب) آنها را از آوارگی نجات بخشند، با توجه به اختلاف ها و انشعاب ها بین گروهها و احزاب فلسطینی، و با مشاهده بی توجهی رژیمهای عربی به اوضاع فلاكت بار فلسطینیها، دریافتند كه شعارهای انقلابی رهبران سیاسی فلسطین و دولتهای عربی محتوای خود را از دست داده و طی این مدت هیچ نشانه امیدی از نابودی رژیم صهیونیستی و یا حداقل كم شدن حاكمیت آن در فلسطین پیدا نشده است، لذا از دولتهای عربی و گروههای فلسطینی قطع امید كردند.

این عوامل و رویدادهای چند، زمینه ای شد تا شور و شوق انقلاب و گرایش به اسلام در مردم فلسطین احیا شود و جنبشهای سیاسی ـ مذهبی، مردمی جایگزین احزاب و سازمانهای سیاسی ـ ملی و غیرمذهبی در سرزمینهای اشغالی شود و روند جدیدی از قیام و مبارزه با اسرائیل توسط ساكنین سرزمینهای اشغالی در پاییز 1987 آغاز شد كه انتفاضه یا « انقلاب مساجد» نام گرفت.

وقوع انتفاضه روزنه امیدی برای فلسطینیان آواره به وجود آورد و اهداف و آثاری را در پی داشت و موجب شد تا اسرائیل از تداوم انتفاضه احساس خطر و ترس كند. با آنكه رژیم صهیونیستی از سال 1948 تاكنون دربرابر همه قطعنامه ها و طرحهای سازمان ملل متحد، كه حقوق و امتیازات محدودی برای فلسطینیان قایل می شد ایستادگی می كرد و از پذیرش  قطعنامه های 242 و 338 شورای امنیت خودداری می ورزید ولی سرانجام وحشت آن و امریكا از انتفاضه آنان را مجبور كرد به مذاكره با ساف تن دهند. از سوی دیگر جناح سازشكار فلسطینی نیز با این تصور كه برای چانه زدن در مذاكرات  با اسرائیل و گرفتن امتیاز از آن انتفاضه برگ برنده ای در دست آنها است. زمزمه مذاكره  با اسرائیل را مطرح كردند .رژیم صهیونیستی نیز دركنار مذاكره چند جانبه خود با اعراب، گفت و گوهای پنهانی را با رهبران ساف شروع كرد و پس از ده دور گفت و گوی مستقیم اعراب و رژیم صهیونیستی در فرایند صلح خاورمیانه، سرانجام سازش رهبران فلسطینی و تسلیم آنها در برابر خواسته های اسرائیل، با طرح غزه ـ اریحا ( در توافقنامه ساف ـ اسرائیل ) وارد مرحله نوینی شد. و از 21/8/71 مذاكرت سری دو جانبه ساف و اسرائیل شروع شد.

در 19/6/1372 یاسر عرفات با عنوان رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین طی نامه ای به اسحاق رابین نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت و تعهد ساف را به پایبندی به اعلامیه اصول كلی ( توافقنامه ) و نیز قطعنامه های شماره 242 و 338 شورای امنیت ( كه وجود رژیم اشغالگر قدس را به رسمیت شناخته و خواستار بازگشت به مرزهای آن به مناطق پیش از 1968 شده اند) اعلام كرد و آن بخش از مفاد منشور فلسطین را كه منكر حق وجود اسرائیل است، ملغی اعلام نمود. اسحاق رابین نیز متقابلاً در همان تاریخ طی نامه ای، سازمان آزادی بخش فلسطین را به عنوان نماینده مردم فلسطین به رسمیت شناخت. و موافقت خود را با آغاز مذاكره با ساف اعلام كرد. سرانجام یاسر عرفات رهبر ساف در تاریخ 22/6/1372 در واشنگتن در حضور « بیل كلینتون» رئیس جمهور امریكا و تعدادی از شخصیتهای سیاسی جهان با قلم خود بر نام فلسطین خط كشید و متن قراردادی را امضا كرد كه به طرح « غزه ـ اریحا» معروف شد.

عرفات و رابین طی مذاكراتی پیش نویس 17 ماده ای توافق را امضا كردند كه در آن یك حكومت خودمختار فلسطینی در كرانه غربی و نوار غزه پیش بینی شد.

این توافق هر چند در ظاهر نوعی عقب نشینی محدود اسرائیل از مواضع قبلی آن به شمار می رفت ولی با اهداف بلند مبارزه ملت مسلمان فلسطین فاصله زیادی داشت زیرا هدف آمریكا و رژیم صهیونیستی از این توافق صرفاً ایجاد شكاف میان فلسطینیان و خاموش كردن شعله های آتش انتفاضه به دست جناح فلسطینی سازشكار بود. اما با هشیاری نیروهای انقلابی فلسطینی در سرزمینهای اشغالی از این حربه نیز موثر واقع نشد و انتفاضه فلسطین هر چه قوی تر به راه خود ادامه داد. تا اینكه آتش آن هنگام دیدار « آریل شارون» رئیس حزب لیكود اسرائیل از مسجدالاقصی در تاریخ 28 سپتامبر 2000 بار دیگر شعله ور شد و شكل جدیدی به خود گرفت كه به انتفاضه الاقصی معروف شد.

اى بیت المقدس تو دعا كن تا مولایمان ظهور كند توكه  در اسارت اسرائل هستى تو كه قبله مسلمنان بودى     مى دان كه توهم منتظر ظهور هستى مى دانم كه توهم امید داریدى امید به روزى كه شیعیان با صاحب زمان (عج)  به در منزل تو آیند

                                                                                      خدیا  به ما توفیق زیارت بیت المقدس را عطا كن