<-BlogTitle->

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو

جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی

نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

تو کافردل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم

که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری

به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو

شه رته ته ركی ئه وین و دولبری نه وعی به شه ر كه م

به جاریك له ئه وین و جوان په رستی من حه زر كه م

 سه خته زور سه خته به لام خو ته یاری ری سه فه ركه م

روح په روش؛ دل پر له داخ؛ به رو موتا  نه زر كه م

 وكو مه جنون دیوانه حا ل و دل  حه زینم

بنوشم ژه حری مارور  ته ركی  ژیانی ناو به شه ر كه م

 دیوانه ئاسا دستو پیم به خوینی دل  برازینم

سه ر له دار و دل له یارو  ته ركی ئه غیارو وته ن كه م

 ربی هه تا كه ی ئاه وناله ی درگا ی رحمه تت كه م

فه نا بوم وهه تا كه ئا رزوی سه بری ئه یوب كه م

 حا له تم  شیواوه و هه تا كه ی روح و دل  جه فا   به م

ته مه نای زم زه مه ی زه م زه م له ساحیوی كه رم كه م

 من كه ئا مانجی شه پولی تییری برژانگی شه تاوم

له تاریكی  ژیانا چاو و ری شوعله ی مومی هه تاوم

ایامتان قرین لطف الهی