<-BlogTitle->

سخن آغازین پاییزبا مهر شروع شد ؛ چه زیبا وباشکوه. آغازی به لطافت مهرو محبت و مالامال از عشق. آخرین پنجره های تابستان هم بسته شد تابستان به اجبار چشمانش را به روی طبیعتی که من در آن زندگی میکنم با آرامشی توام با یاس و نامیدی ببست. بهاراز راه رسید بهاری لطیف از جنس بلورپاییزی!!پاییز بهاریست با رنگ و روی بسیاربی نظیرو زیبا.انسانها ناخودآگاه در پاییز عاشق میشوند و چه حس خوبیست که انسان دوست بدارد و دوست داشته شود.گویی عشق یک بغض است که مدتها در قلب محبوس شده و در پاییز این بغض میترکد. اگر چه هنوز رنگ برگ درختان تابستانی هستند ولی از اون بالا بالاها برگ ها در حال طراحی رنگهای زیبای پاییزی امسال هستند. صلابت پاییز بخاطرعشق بی پیرایه ایی است که سعی میکند تا در بوم حضرت رحمان به زیبایی هرچه تمامتر بدرخشد.گویا خالق زیباییها نیز آماده است تا امسال هم بمانند گذشته؛ بهترین زیباییهای طبیعت را بر بوم رنگ طبیعت  سرزمینم بتصویر کشد. عشق؛ این حرف هستی در پاییز خداوند بطرز شگرفی شکوفا می شود و گویی که عشق پاییز؛ زیباترین تعاریف عشق را با خود بهمراه میاورد.پاییز دلتنگ با تمام بی کسی هایش پای حرف تمام دلهای عاشق می نشیند. پیاده رویهای دونفره؛ نجواهای شاعرانه؛ شب نخوابیدنهای عاشق؛ چشم براه معشوق دوختن؛ تلاطم قلبها و..... همه را پاییز نظاره گرست و بهترین لحظات برای پاییز تنها آن لحظاتیست که برق نگاهها که در هم می پیجند و پرتو این برق نگاه معجزه ای به اسم عشق می آفریند وتاثیر گذاری این اعجازیعنی به یغما رفتن قلبها .آری پاییز آمده است تا نظاره گر این همه شوق و عشق در این نقطه از دائره کائنات هستی باشد اگر چه خودتنهای تنهاست و پر از دلتنگی و بغض؛ اما آمده است تا بذر عشق به رایگان بیفشاند و چه زیباست که با تمام درد ورنجهای ناگفته اش اول روز و ماهش را  با مهر شروع کرد؛مهری از جنس پاییز؛ فصلی با نام خزان اما مملو از حس خوب دوست داشتن.....