که به جای تلاقی نگاه و سعی بر گریز بی امان

 مرا به اسم کوچکم صدا بزنی !

 و برای دقایقی نه چندان کوتاه

 به یک دونفره دوست داشتنی دعوتم کنی ،

 مرا تنگ در آغوش بکشی

 " آنقدر که نفسم را در نفست پیدا نکنم "

 کمی عقبم ببری

 به چهره ام خیره شوی ،

 و بی اختیار

 یک لب کشـــــــــدار از من فرو ببری

 همین !