آنه، مثل من...
آنه ،تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت
وقتی روشنی چشم هایت
در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود
با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکیت
از تنهایی معصومانه دستهایت
آیا میدانی که در هجوم دردها و غم هایت
و در گیر و دار ملال آور دوران زندگیت
حقیقت زلالی دریاچه نقره ای نهفته است
آنه، اکنون آمده ام تا دست هایت را
به پنجه طلایی خورشید دوستی بسپاری
و در آبی بیکران مهربانی ها
به پرواز درآیی
و اینک آنه ،
شکفتن و سبز شدن
در انتظار توست
در انتظار تو...
دیروز تلویزیون آنه شرلی می داد البته کارتونشو، منم مشتاقانه داشتم نگاه می کردمـــش
_درسته تکراریه ولی جزو اون دسته چیزایی که تکرارشون آدمو خسته نمی کنه . _ در طول
نگاه کردن بهش متوجه شدم که آنه چه قــــــــــد شبیه منه حرف زدنش ،اینکه رو همه چی
اسم می ذاره، شعرایی که می خونه و حتما مال خودشه چه قد شبیه شعرای منه وااااااای
یعنی میشه اینقد شباهت؟ فقط موهام قرمز نیست دیگه...
من که خیلی خوشم میاد ازش چون حس میکنم ی نفرو پیدا کردم که خیلی شبیهمه.
پ.ن1: بی حال شدم..........زردشدم........تا پای بی هوشی رفتم.........که کمپوتی به دادم رسید.
پ.ن2: نمی دونم چرا بعضیا وقت و زمان شوخی کردنو بلد نیستن وقتی اعصاب نداری بدتر میرن رو اعصاب باعث قاطی کردن آدم می شن.
پ.ن3: (مخاطب خاص) آدم قدکوتاه کوتوله باشه صدهزار بار بدتر از اینه که بلد نباشه خوب والیبال بازی کنه.
پ.ن4: دمتون گرم والیبالیستای عزیز
وقتی روشنی چشم هایت
در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود
با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکیت
از تنهایی معصومانه دستهایت
آیا میدانی که در هجوم دردها و غم هایت
و در گیر و دار ملال آور دوران زندگیت
حقیقت زلالی دریاچه نقره ای نهفته است
آنه، اکنون آمده ام تا دست هایت را
به پنجه طلایی خورشید دوستی بسپاری
و در آبی بیکران مهربانی ها
به پرواز درآیی
و اینک آنه ،
شکفتن و سبز شدن
در انتظار توست
در انتظار تو...
دیروز تلویزیون آنه شرلی می داد البته کارتونشو، منم مشتاقانه داشتم نگاه می کردمـــش
_درسته تکراریه ولی جزو اون دسته چیزایی که تکرارشون آدمو خسته نمی کنه . _ در طول
نگاه کردن بهش متوجه شدم که آنه چه قــــــــــد شبیه منه حرف زدنش ،اینکه رو همه چی
اسم می ذاره، شعرایی که می خونه و حتما مال خودشه چه قد شبیه شعرای منه وااااااای
یعنی میشه اینقد شباهت؟ فقط موهام قرمز نیست دیگه...
من که خیلی خوشم میاد ازش چون حس میکنم ی نفرو پیدا کردم که خیلی شبیهمه.
پ.ن1: بی حال شدم..........زردشدم........تا پای بی هوشی رفتم.........که کمپوتی به دادم رسید.
پ.ن2: نمی دونم چرا بعضیا وقت و زمان شوخی کردنو بلد نیستن وقتی اعصاب نداری بدتر میرن رو اعصاب باعث قاطی کردن آدم می شن.
پ.ن3: (مخاطب خاص) آدم قدکوتاه کوتوله باشه صدهزار بار بدتر از اینه که بلد نباشه خوب والیبال بازی کنه.
پ.ن4: دمتون گرم والیبالیستای عزیز
