دوباره...چشمکــــ**ستاره...

ارتــــفاع

ارتفاع

از جمله چیزهایی که دیوانه وار عاشقم

واقعا هیجان انگیزه

به خاطر همینم وقتی میریم بیرونی جایی بیشتر روی درخت یا روی سقف یا هرجای دارای ارتفاع دیگه ای میشه منو پیدا کرد

به همین خاطرم هست که وقتی منو می بینن که اونجور جاها هستم داد می زنن:" مهدیه اونجا چی کار می کنی؟؟ بیا پایین ببینم !"

خب ترجیح می دم مناظرو از بالا تماشا کنم چون فکر می کنم اینجوری لذت بخش ترن

ی جایی هست تو ییلاقمون تو کوهستان ی صخره ی خیلی قشنگ که ارتفاع و مناظر پایینش فوق العاده ست از اون بالا میتونی جنگلای خوشگل که توشون با فاصله روستاهایی دیده میشن که از اون بالا خونه هاشون به اندازه ی ی بند انگشتنو ببینی. شالیزارها ،کوه های سفیدی که آدم فکر می کنه دونه های قشنگ برف مهمونشونن .وااااااای منظره ی اونجا تازه وقتی دیدنی میشه که ابرهای پنبه ای و مه میان و صخره و اون ارتفاع رو پر میکنن آدم دوس داره خودشه بندازه تو اون ابرها و توشون غلط بخوره

وای که چــــــــقد صخره رویاییه اسمشم خرس گذره ولی من اسمشو گذاشتم :
صخره ی رویاها چون به نظر من باید برای اسم گذاشتن روی اون به منظره ی رویاییش توجه می کردن تا به این که گه گاهی خرس از اون جا رد میشه .

دیشب اتفاقی زدم شبکه مستند ی مستندی رو داشت نشون می داد به نام "مردی از کوهستان" که راجع به یکی از زمین شناسان اسکاتلندی بود که راجع به صخره ها و کوه ها تحقیق می کرد اسمش الان یادم نمی یاد راستشو بخواین اسمش همچینم مهم نبود مهم اون ارتفاع های فوق العاده ای بود که نشون می داد

واااای وای من جلوی تلویزیون زانوهامو بغل کرده بودم و داشتم اون ارتفاعاتو نگاه می کردم چشام داشت ار حدقه می زد بیرون دهنم سه متر باز بود و هر چند دقیقه یکبار میگفتم: اَاَاَاَاَاَاَاَاَاَاَاَاَاَاَ