اداره فرهنگی دانشكده دختران خرم آباد

خدایا : به همه ی آنانی که باعث تعالی دنیوی واخروی من شدند ، خیر ونیکی دنیا وآخرت عطا بفرما . شهید دکتر چمران

صفحه نخست تماس با مدیر پست الکترونیک RSS ATOM

درباره وبلاگ

آنان که به من بدی کردند ، مرا هشیار کردند
آنان که از من انتقاد کردند ، به من راه و رسم زندگی آموختند
آنان که به من بی اعتنایی کردند ، به من صبر وتحمل آموختند
آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفا ودوستی آموختند
پس خدایا :به همه ی آنانی که باعث تعالی دنیوی واخروی من شدند ،
خیر ونیکی دنیا وآخرت عطا بفرما .شهید دکتر چمران

مدیر وبلاگ : واحد فرهنگی دانشكده فنی وحرفه ای خرم آباد

مطالب اخیر

آرشیو وبلاگ

نویسندگان

كریم اهل بیت 2

دوشنبه 1 تیر 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

از ابن شهر آشوب روایت شده كه روزی امام حسن ع بر جمعی از گدایان گذشت كه پاره‌ای چند از نان خشك‌ها را بر روی زمین گذاشته‌اند و می‌خورند، چون نظر ایشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت كردند و حضرت از اسب پیاده شدند و فرمودند:« خدا متكبّران را دوست نمی‌دارد»و با ایشان نشستند و از طعام ایشان تناول كردند و سپس از همه ی گدایان خواستند كه برای صرف غذا به خانه ی حضرت بروند و حضرت با غذاهای خوب ازایشان پذیرایی نموده به همه ی آنهالباسهای مناسب هدیه دادند.(3)
وقتی از خود امام پرسیدند، چرا هرگز سائلی را ناامید برنمی‌گردانید؟ فرمودند:« من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم كه خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم كه با چنین امیدی سائلان را ناامید كنم. خداوندی كه عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد كه من هم به مردم كمك كنم».(4)

به خاطر این بخشندگی‌ها و كارهای نیكی كه از سوی امام حسن ع در مسیر خیر، احسان و كمك به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت آن حضرت را كریم اهل بیت لقب داده اند.و با توجه به كرامت‌ها و بخشش‌های كم‌نظیر و گاهی بی‌نظیر آن امام بزرگوار لقب «كریم» برازنده آن حضرت است.

پاورقی:
1. زمانی، احمد، حقایق پنهان، نشر دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اوّل، سال 1375، ص 268.
2. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، 1374، قم، ج1، ص 417 ـ پیشوایی، مهدی، سیره ی پیشوایان، نشر مؤسسة تحقیقاتی امام صادق، چاپ دوّم، 1374، ص 90.
3. مجلسی، محمد باقر، جلاء العیون، نشر انتشارات علمیه اسلامیه، ص 241.
4. قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن ع ، ترجمه ی فخر الدین حجازی، تهران: نشر بعثت، چاپ اوّل، 1376، ص135

كریم اهل بیت 2

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

اجل حتمی

دوشنبه 1 تیر 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

آیه شماره 43 از سوره مبارکه مومنون
اجل حتمی
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَ مَا یَسْتَآخِرُونَ
هیچ امتی بر اجل و سر رسید حتمی خود پیشی نمی‏گیرد، و از آن تاخیر نیز نمی‏کند.
1-هر جامعه و امّتی، مهلتى خاص و زمان بندى حكیمانه‏اى دارد. (ما تسبق...)
2- از تأخیر عذاب الهى مغرور نشوید. (ما تسبق...)
3- برنامه هاى الهى با هیاهوى افراد لغو نمى‏شود و نظم الهى بر تحولات تاریخى
حاكم است. (ما تسبق...)
4- تاریخ، سنّت هاى ثابتى دارد. (ما تسبق...)

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

وقایع 1/4/94

دوشنبه 1 تیر 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

تاسیس سازمان تبلیغات اسلامی به فرمان امام خمینی(ره)(1360ش)

- روز تبلیغ و اطلاع رسانی

- روز اصناف

- عزل بنی صدر از ریاست جمهوری(1360ش)

- درگذشت آیت الله سیدحسین طباطبایی بحرالعلوم در نجف(1380ش)

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

حِفظُ اللِّسانِ وبَذلُ الإحسانِ مِن أفضَلِ فَضائِلِ الإنسانِ

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

امام على (سلام الله علیه)

حِفظُ اللِّسانِ وبَذلُ الإحسانِ مِن أفضَلِ فَضائِلِ الإنسانِ

نگاه داشتن زبان (از ناروا) و گشاده‌‏دستى از برترین فضیلت‌هاى انسان است.

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

اعمال شب های قدر

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

اعمال شب های قدر

اعمال شب‌های قدر بر دو نوع است:
اعمالی که در هر سه شب انجام می‌ شود و به اعمال مشترک معروف است و اعمالی که مخصوص هر یک از شب‌های مبارک نوزدهم، بیست و یکم و بیست ‌و سوم است.

اعمال مشترک:
۱) غسل کردن که بهتر است مقارن غروب آفتاب غسل کرده و نماز عشا با غسل خوانده شود.
۲) خواندن ۲ رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد، هفت مرتبه سوره‌ی توحید را خوانده و بعد از نماز هفتاد مرتبه گفته شود: اَستَغفُرِاللهَ وَ اَتوبُ اِلَیهِ.
۳) قرآن مجید را باز کرده و در مقابل خود گذاشته و دعای زیر را بخوانید و بعد از آن حاجت خود را از خدا بخواهید.

اعمال مشترک شب های قدر و اعمال جداگانه شب 19 21 و 23

۴) مصحف شریف (قرآن کریم) را بر سر گرفته و مناجات زیر را بخوانید و بعد از آن حاجت خود را از خدا بخواهید:

۵) زیارت بارگاه امام‌حسین(ع) و خواندن زیارت آن حضرت:

۶) احیا داشتن (بیدار ماندن و عبادت کردن) در این شب‌ها. در روایات بسیاری از پیامبر(ص) و معصومین(ع) نقل شده است هر کس شب قدر را احیا کند، گناهان او آمرزیده شود.
۷) فضیلت و پاداش بسیار دارد که صد رکعت نماز خوانده شود و بهتر است که در هر رکعت بعد از سوره‌ی مبارک حمد، ده مرتبه سوره‌ی توحید خوانده شود.
۸) خواندن دعای زیر و طلب بخشش و رحمت از خدا برای گشایش امور مسلمین و خلق خدا:

در این شب‌های مبارک، اعمال زیر نیز سفارش شده است:
۱) خواندن ۲ رکعت نماز برای سلامتی امام زمان (عج) و تعجیل در ظهور آن حضرت
۲) خواندن ۲ رکعت نماز برای شادی روح همه‌ی درگذشتگان و اسیران خاک و ۲۵ بار گفتن ذکر "اللهم اغفرلی لجمیع المومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات"
۳) خواندن ۲ رکعت نماز تقدیم به اهل بیت پیامبر(ص) و خواندن دعای توسل
۴) خواندن ۲ رکعت نماز حضرت زهرا(س): در رکعت اول بعد از حمد صد مرتبه سوره قدر و در رکعت دوم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید
۵) خواندن سوره‌های مبارک دخان و قدر

اعمال شب نوزدهم:
1) صد مرتبه گفته شود: "اَستَغفُرِاللهَ رَبی وَ اَتوبُ اِلَیه"
۲) صد مرتبه گفته شود: "اَللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَمیرَالمومنینَ"
۳) خواندن دعاهای زیر:

اعمال شب بیست و یکم:
۱) خواندن دعای جوشن‌کبیر
۲) خواندن دعای زیر:

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

روزه هاى مستحب:

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

روزه هاى مستحب:
روزه تمام روزهاى سال غیر از روزه‌هاى حرام و مكروه كه گفته شد مستحب است و براى بعضى از روزها بیشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:
1- پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه، و چهارشنبه اولى كه بعد از روز دهم ماه است و اگر كسى اینها را بجا نیاورد مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلا نتواند روزه بگیرد مستحب است براى هر روز یك مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد.
2- سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.
3- تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از این دو ماه اگر چه یك روز باشد.
4- روز عید نوروز، روز بیست و پنجم و بیست و نهم ذی‌قعده، روز اول تا روز نهم ذی‌حجه، روز عرفه ولى اگر بواسطه ضعف روزه، نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند، روزه آن روز مكروه است، عید سعید غدیر،18 ذی‌حجه، روز اول و سوم محرم، میلاد مسعود پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله و سلم، 17 ربیع الاول روز مبعث ‏حضرت رسول اكرم صلى الله علیه و آله و سلم، 27 رجب و اگر كسى روزه مستحبى بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند بلكه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت كند، مستحب است دعوت او را قبول كند و در بین روز افطار نماید.

مواردى كه مستحب است انسان از كارهایى كه روزه را باطل می‌كند خوددارى نماید:
براى شش نفر مستحب است در ماه رمضان اگر چه روزه نیستند از كارهاى كه روزه را باطل می‌كند خودارى نمایند:
اول: مسافرى كه در سفر، كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام داده باشد و پیش از ظهر به وطنش یا به جایى كه می‌خواهد ده روز بماند، برسد.
دوم: مسافرى كه بعد از ظهر به وطنش یا به جایى كه می‌خواهد ده روز در آن جا بماند برسد.
سوم: مریضى كه پیش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام داده باشد.
چهارم: مریضى كه بعد از ظهر خوب شود.
پنجم: زنى كه در بین روز از خون حیض پاك شود.
ششم: كافرى كه در روز ماه رمضان مسلمان شود.

مستحب است روزه‏دار نماز مغرب و عشا را پیش از افطار كردن بخواند ولى اگر كسى منتظر اوست یا میل زیادى به غذا دارد كه نمی‌تواند با حضور قلب نماز بخواند بهتر است اول افطار كند ولى به قدرى كه ممكن است نماز را در وقت فضیلت آن بجا آورد.

منبع: roshd.ir

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

هفت اصل امام خمینی که رهبر انقلاب در سخنرانی سالگرد رحلت امام آن را تبیین کردند

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

هفت اصل امام خمینی که رهبر انقلاب در سخنرانی سالگرد رحلت امام آن را تبیین کردند:
۱. اثبات اسلام ناب و نفی اسلام آمریکایی
۲. اعتماد به کمک الهی و بی‌اعتمادی به قدرت‌های جهانی
۳. اعتقاد به اراده و نیروی مردم
۴. حمایت از محرومان و مستضعفان
۵. مخالفت صریح با مستکبران، حمایت از مظلومان
۶. اعتقاد به استقلال ملی و رد سلطه‌پذیری
۷. تکیه بر وحدت ملی

افسران - هفت اصل از مهم‌ترین اصول اندیشه امام روح الله

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

بردنیا شکیبا باشد

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

نشانه های ریاکار

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

کسانی که روزه برآنها واجب نیست

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

كسانى كه روزه بر آنها واجب نیست:
كسى كه به واسطه پیرى نمی‌تواند روزه بگیرد، یا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست ولى در صورت دوم باید براى هر روز یك مد كه تقریبا ده سیر است گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد.
كسى كه به واسطه پیرى روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید قضاى روزهایى را كه نگرفته بجا آورد.
اگر انسان مرضى دارد كه زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگى را تحمل كند یا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست ولى در صورت دوم باید براى هر روز یك مد گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد و احتیاط واجب آن است كه بیشتر از مقدارى كه ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید روزه‏هایى را كه نگرفته قضا نماید.

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

احكام روزه مسافر:

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

احكام روزه مسافر:
مسافرى كه باید نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نباید روزه بگیرد و مسافرى كه نمازش را تمام می‌خواند، مثل كسى كه شغلش مسافرت یا سفر او سفر معصیت است، باید در سفر روزه بگیرد.
مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولى اگر براى فرار از روزه باشد، مكروه است.
اگر غیر روزه رمضان روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، بنابراحتیاط واجب نباید در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد، باید قصد كند كه ده روز در جایى بماند و آن روز را روزه بگیرد، ولى اگر نذر كرده باشد روز معینى را روزه بگیرد، می‌تواند در آن روز مسافرت نماید.
اگر نذر كند روزه بگیرد و روز آن را معین نكند، نمی‌تواند آن را در سفر بجا آورد ولى چنانچه نذر كند كه روز معینى را در سفر روزه بگیرد، باید آن را در سفر بجا آورد و نیز اگر نذر كند روز معینى را چه مسافر باشد یا نباشد روزه بگیرد، باید آن روز را اگرچه مسافر باشد روزه بگیرد.
مسافر می‌تواند براى خواستن حاجت، سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبى بگیرد.
كسى كه نمی‌داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مساله را بفهمد، روزه‏اش باطل می‌شود و اگر تا مغرب نفهمد، روزه‏اش صحیح است.
اگر فراموش كند كه مسافر است یا فراموش كند كه روزه مسافر باطل می‌باشد و در سفر روزه بگیرد، روزه او باطل است.
اگر روزه‏دار بعد از ظهر مسافرت نماید، باید روزه خود را تمام كند، و اگر پیش از ظهر مسافرت كند، وقتى به حد ترخص برسد، یعنى به جایى برسد كه دیوار شهر را نبیند و صداى اذان آن را نشنود، باید روزه خود را باطل كند و اگر پیش از آن روزه را باطل كند، بنابر احتیاط كفاره نیز بر او واجب است.
اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد، یا به جایى برسد كه می‌خواهد ده روز در آن جا بماند، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نیست.
اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، یا به جایى برسد كه می‌خواهد ده روز در آن جا بماند، نباید آن روز را روزه بگیرد.
مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان در خوردن و آشامیدن كاملا خود را سیر كند

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

احكام چیزهایى كه روزه را باطل می‌كند ومكروهات روزه

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

احكام چیزهایى كه روزه را باطل می‌كند:
اگر انسان عمدا و از روى اختیار كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام دهد، روزه او باطل می‌شود و چنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد، ولى جنب اگر بخوابد و به تفصیلى كه در مساله گفته شد تا اذان صبح غسل نكند، روزه او باطل است.
اگر روزه‏دار سهوا یكى از كارهایى كه روزه را باطل می‌كند انجام دهد و به خیال این كه روزه‏اش باطل شده، عمدا دوباره یكى از آنها را بجا آورد، روزه او باطل می‌شود.
اگر چیزى به زور در گلوى روزه‌دار بریزند یا سر او را به زور در آب فرو ببرند، روزه او باطل نمی‌شود، ولى اگر مجبورش كنند كه روزه خود را باطل كند مثلا به او بگویند اگر غذا نخورى ضرر مالى یا جانى به تو مى زنیم و خودش براى جلوگیرى از ضرر، چیزى بخورد، روزه او باطل می‌شود.
روزه‌دار نباید جایى برود كه می‌داند چیزى در گلویش می‌ریزند یا مجبورش می‌كنند كه خودش روزه خود را باطل كند، اما اگر قصد رفتن كند و نرود یا بعد از رفتن چیزى به خوردش ندهند، روزه او صحیح است و چنانچه از روى ناچارى كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام دهد، روزه او باطل می‌شود ولى اگرچیزى در گلویش بریزند، باطل شدن روزه او محل اشكال است.

آنچه براى روزه دار مكروه است:
برخی چیزهایی كه براى روزه دار مكروه است:
ریختن دارو به چشم و سرمه كشیدن، در صورتى كه مزه یا بوى آن به حلق برسد؛
انجام دادن هركارى كه مانند خون گرفتن و حمّام رفتن، باعث ضعف مى شود؛
بوكردن گیاهان معطر؛
نشستن زن در آب؛
استعمال شیاف؛
خیس كردن لباسى كه در بدن دارد؛
كشیدن دندان و هركارى كه به واسطه آن از دهان خون بیاید؛
مسواك كردن با چوب تَر؛

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

مبطلات روزه

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

نه چیز روزه را باطل می‌كند كه برخی از آن‌ها عبارتند از:
۱- خوردن و آشامیدن
۲- دروغ بستن به خدا و پیغمبر(ص) و جانشینان پیغمبر(ع)
۳- رساندن غبار غلیظ به حلق
۴- فرو بردن تمام سر در آب
۵- باقى ماندن بر جنابت و حیض تا اذان صبح
۶- اماله كردن با چیزهاى روان
۷- قى كردن

خوردن و آشامیدن:
اگر روزه‌دار عمدا چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‌شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و شیره درخت، چه كم باشد یا زیاد. حتى اگر مسواك را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل می‌شود مگر آنكه رطوبت مسواك در آب دهان طورى از بین برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.
اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده باید لقمه را از دهان بیرون آورد و چنانچه عمدا فرو برد روزه‌اش باطل است و به دستورى كه بعدا گفته خواهد شد كفاره هم بر او واجب می‌شود.
اگر روزه‌دار سهوا (غیرعمدی) چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
احتیاط واجب آن است كه روزه‏دار از استعمال آمپولى كه به جاى غذا به كار مى رود خوددارى كند ولى تزریق آمپولى كه عضو را بى حس می‌كند یا به جاى دوا استعمال می‌شود اشكال ندارد.
اگر روزه‏دار چیزى را كه لاى دندان مانده است عمدا فرو ببرد، روزه‌اش باطل می‌شود.
كسى كه می‌خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندانهایش را خلال كند، ولى اگر بداند غذایى كه لاى دندان مانده در روز فرو مى رود، چنانچه خلال نكند و چیزى از آن فرو رود روزه‌اش باطل می‌شود، بلكه اگر فرو هم نرود، بنابر احتیاط واجب باید قضاى آن روز را بگیرد.
فرو بردن آب دهان، اگر چه به‌ واسطه‌ی خیال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمی‌كند.
فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضاى دهان نرسیده اشكال ندارد ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتیاط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.
اگر روزه دار به قدرى تشنه شود كه بترسد از تشنگى بمیرد، می‌تواند به اندازه‌اى كه از مردن نجات پیدا كند آب بیاشامد، ولى روزه او باطل می‌شود و اگر ماه رمضان باشد باید در بقیه روز از انجام دادن كارى كه روزه را باطل می‌كند خوددارى نماید.
جویدن غذا براى بچه یا پرنده و چشیدن غذا و مانند اینها كه معمولا به حلق نمی‌رسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد روزه را باطل نمی‌كند ولى اگر انسان از اول بداند كه به حلق مى رسد چنانچه فرو رود روزه‌اش باطل می‌شود و باید قضاى آن را بگیرد و كفاره هم بر او واجب است.
انسان نمی‌تواند براى ضعف روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولا نمی‌شود آن را تحمل كرد خوردن روزه اشكال ندارد.

دروغ بستن به خدا و پیغمبر(ص):
اگر روز‏ه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها، به خدا و پیغمبر(ص) و جانشینان آن حضرت(ع) عمدا نسبت دروغ بدهد اگر چه فورا بگوید دروغ گفتم یا توبه كند روزه او باطل است و احتیاط واجب آن است كه حضرت زهرا(سلام الله علیها) و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حكم فرقى ندارند.
اگر بخواهد خبرى را كه نمی‌داند راست است یا دروغ، نقل كند، بنابر احتیاط واجب باید از كسى كه آن خبر را گفته یا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده، نقل نماید لیكن اگر خودش هم خبر بدهد روزه‏اش باطل نمی‌شود.
اگر چیزى را به اعتقاد این كه راست است از قول خدا یا پیغمبر(ص) نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمی‌شود.
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر(ص) روزه را باطل می‌كند و چیزى را كه می‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را كه گفته راست ‏بوده، روزه اش صحیح است.
اگر دروغى را كه دیگرى ساخته عمدا به خدا و پیغمبر(ص) و جانشینان پیغمبر(ع) نسبت دهد، روزه اش باطل می‌شود، ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند، اشكال ندارد.
اگر از روزه ‏دار بپرسند كه آیا پیغمبر(صلى الله علیه و آله و سلم) چنین مطلبى فرموده اند و او جایى كه در جواب باید بگوید نه، عمدا بگوید بلى، یا جایى كه باید بگوید بلى، عمدا بگوید نه، روزه اش باطل می‌شود.
اگر از قول خدا یا پیغمبر(ص) حرف راستى را بگوید، بعد بگوید دروغ گفتم یا در شب دروغى را به آنان نسبت دهد و فرداى آن روز كه روزه می‌باشد بگوید آنچه دیشب گفتم راست است، روزه اش باطل می‌شود.

رساندن غبار غلیظ به حلق:
رساندن غبار غلیظ به حلق روزه را باطل می‌كند، چه غبار چیزى باشد كه خوردن آن حلال است، مثل آرد، یا غبار چیزى باشد كه خوردن آن حرام است.
اگر به واسطه باد، غبار غلیظی پیدا شود و انسان با این كه متوجه است مواظبت نكند و به حلق برسد، روزه اش باطل می‌شود.
اگر روزه دار مواظبت نكند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین داشته كه به حلق نمی‌رسیده روزه‏اش صحیح است.
اگر به واسطه باد، غبار غلیظی پیدا شود و انسان با این كه متوجه است مواظبت نكند و به حلق برسد، روزه اش باطل می‌شود.
اگر فراموش كند كه روزه است و مواظبت نكند یا بی‌اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد روزه‏اش باطل نمی‌شود و چنانچه ممكن است باید آن را بیرون آورد.

فرو بردن سر در آب:

اگر روزه‌دار عمدا تمام سر را در آب فرو ببرد، اگرچه باقى بدن او از آب بیرون باشد، بنا بر احتیاط واجب باید قضاى آن روزه را بگیرد ولى اگر تمام بدن را آب بگیرد و مقدارى از سر بیرون باشد روزه او باطل نمی‌شود.
اگر نصف سر را یك دفعه و نصف دیگر آن را دفعه دیگر در آب فرو برد روزه‏اش باطل نمی‌شود.
اگر شك كند كه تمام سر زیر آب رفته یا نه، روزه‏اش صحیح است.
اگر سر زیر آب برود ولى مقدارى از موها بیرون بماند روزه باطل می‌شود.
احتیاط واجب آن است كه سر را در گلاب هم فرو نبرد ولى در آبهاى مضاف دیگر یا چیزهاى دیگر كه روان است، اشكال ندارد.
اگر روزه‌دار بی‌اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد یا فراموش كند كه روزه است و سر در آب فرو برد، روزه او باطل نمی‌شود.
اگر برحسب عادت، با افتادن در آب، سرش زیر آب مى رود؛ چنانچه با توجه به این مطلب خود را در آب بیندازد و سرش زیر آب برود روزه‏اش باطل می‌شود.
اگر فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد یا دیگرى به زور سر او را در آب فرو برد، چنانچه در زیر آب یادش بیاید كه روزه است یا آن كس دست خود را بردارد، باید فورا سر را بیرون آورد و چنانچه بیرون نیاورد، روزه‏اش باطل می‌شود.
اگر فراموش كند كه روزه است و به نیت غسل سر را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحیح است.
اگر بداند كه روزه است و عمدا براى غسل سر را در آب فرو برد، چنانچه روزه او روزه واجبى باشد مثل روزه كفاره كه وقت معینى ندارد، غسل صحیح و روزه باطل می‌باشد ولى اگر مثل روزه‌ی نذری در روز معین واجب در زمان معین باشد، اگر با فرو بردن سر در آب قصد غسل كند روزه او باطل است و بنابر احتیاط واجب غسل او هم باطل است، مگر آن كه در زیر آب یا در حال خارج شدن از آب نیت غسل كند كه در این صورت غسل او صحیح است و اما اگر روزه ماه رمضان باشد، هم غسل و هم روزه باطل است مگر آن كه در همان زیر آب توبه نماید و در حال خارج شدن از آب نیت غسل كند كه در این صورت غسل او صحیح است. اگر براى آنكه كسى را از غرق شدن نجات دهد، سر را در آب فرو برد، اگرچه نجات دادن او واجب باشد، روزه‏اش باطل است.

باقى ماندن بر جنابت و حیض تا اذان صبح:
اگر جنب عمداً، تا اذان صبح غسل نكند یا اگر وظیفه او تیمم است عمدا تیمم ننماید، روزه‏اش باطل است.
اگر كسى در غیر از روزه‌های ماه رمضان و قضاى آن (از اقسام روزه هاى واجب و مستحب) عمداً تا اذان صبح غسل نكند و تیمّم هم ننماید، روزه اش صحیح است.
كسى كه جنب است و می‌خواهد روزه واجبى بگیرد كه مثل روزه‌ی رمضان وقت آن معین است، چنانچه عمدا غسل نكند تا وقت تنگ شود، می‌تواند با تیمم روزه بگیرد و صحیح است.
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از یك روز یادش بیاید، باید روزه آن روز را قضا نماید و اگر بعد از چند روز یادش بیاید، باید روزه هر چند روزى را كه یقین دارد جنب بوده قضا نماید. مثلا اگر نمی‌داند سه روز جنب بوده یا چهار روز، باید روزه سه روز را قضا كند.
كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند كه اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی‌شود، نباید بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بیدار نشود روزه‏اش باطل است و قضا و كفاره بر او واجب می‌شود.
هرگاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود، اگر احتمال بدهد كه اگر دوباره بخوابد براى غسل بیدار می‌شود، می‌تواند بخوابد.
كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند یا احتمال می‌دهد كه اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود، چنانچه تصمیم داشته باشد كه بعد از بیدار شدن غسل كند و با این تصمیم بخوابد و تا اذان خواب بماند، روزه‏اش صحیح است.
كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند یا احتمال می‌دهد كه اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود، چنانچه غفلت داشته باشد كه بعد از بیدار شدن باید غسل كند، در صورتى كه بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند، روزه‏اش صحیح است.
كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند یا احتمال می‌دهد كه اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود، چنانچه نخواهد بعد از بیدار شدن غسل كند، یا تردید داشته باشد كه غسل كند یا نه، در صورتى كه بخوابد و بیدار نشود، روزه‏اش باطل است.
اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود و بداند یا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود و تصمیم هم داشته باشد كه بعد از بیدار شدن غسل كند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود باید روزه‌ی آن روز را قضا كند و همچنین است اگر از خواب دوم بیدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد، كفاره بر او واجب نمی‌شود.
خوابى را كه در آن محتلم شده نباید خواب اول حساب كرد، بلكه اگراز آن خواب بیدار شود و دوباره بخوابد، خواب اول حساب می‌شود.
اگر روزه‏دار در روز محتلم شود، واجب نیست فورا غسل كند.
هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده، اگرچه بداند پیش از اذان محتلم شده، روزه او صحیح است.
كسى كه می‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگیرد، هرگاه تا اذان صبح جنب بماند، اگر چه از روى عمد نباشد، روزه او باطل است.
كسى كه مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگیرد اگر بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده و بداند پیش از اذان محتلم شده است، چنانچه وقت قضاى روزه تنگ است ـ مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است ـ باید بنا بر احتیاط واجب، هم آن روز را روزه بگیرد و هم بعد از رمضان آن را قضا كند و اگر وقت قضاى روزه تنگ نیست، باید روز دیگر روزه بگیرد و روزه آن روز صحیح نیست.
اگر در روزه واجبى غیر روزه رمضان و قضاى آن، تا اذان صبح جنب بماند، روزه‌اش صحیح است، چه وقت آن معین باشد و چه نباشد.
اگر زن پیش از اذان صبح از حیض پاك شود و عمدا غسل نكند یا اگر وظیفه او تیمم است تیمم نكند، روزه اش باطل است.
اگر زن پیش از اذان صبح از حیض پاك شود و براى غسل وقت نداشته باشد، چنانچه بخواهد روزه ماه رمضان یا قضاى آن را بگیرد، باید تیمم نماید و روزه‏اش صحیح است، و اگر بخواهد روزه مستحب یا روزه واجب مثل روزه كفاره و روزه نذرى بگیرد، اگرچه بدون تیمم هم روزه‏اش صحیح است، ولى احتیاط مستحب آن است كه تیمم كند.
اگر زن نزدیك اذان صبح از حیض پاك شود و براى هیچ كدام از غسل و تیمم وقت نداشته باشد، یا بعد از اذان بفهمد كه پیش از اذان پاك شده، روزه او صحیح است.
اگر زن بعد از اذان صبح از خون حیض پاك شود یا در بین روز خون حیض ببیند، اگر چه نزدیك مغرب باشد، روزه او باطل است.
اگر زن غسل حیض را فراموش كند و بعد از یك روز یا چند روز یادش بیاید، روزه‏هایى كه گرفته صحیح است.
اگر زن پیش از اذان صبح در ماه رمضان از حیض پاك شود ودر غسل كردن كوتاهى كند و تا اذان غسل نكند و در تنگى وقت تیمم هم نكند، روزه‏اش باطل است. ولى چنانچه كوتاهى نكند، مثلا منتظر باشد كه حمام زنانه شود، اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند، در صورتى كه تیمم كند روزه او صحیح است.
اگر زنى كه در حال استحاضه است، غسلهاى خود را به تفصیلى كه در احكام استحاضه گفته شده به جا آورد، روزه او صحیح است.
كسى كه مس میت كرده، یعنى جایى از بدن خود را به بدن میت رسانده می‌تواند بدون غسل مس میت روزه بگیرد و اگر در حال روزه هم میت را مس نماید، روزه او باطل نمی‌شود.

اماله كردن:
اماله كردن با چیز روان اگرچه از روى ناچارى و براى معالجه باشد، روزه را باطل می‌كند، ولى استعمال شیافهایى كه براى معالجه است اشكال ندارد و احتیاط واجب آن است كه از استعمال شیافهایى كه براى كیف كردن است، مثل شیاف مورد استفاده برای تغذیه، خوددارى نمایند.

قی كردن:
هرگاه روزه‏دار عمدا قى كند - اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه‏اش باطل می‌شود، ولى اگر سهوا یا بی‌اختیار قى كند، اشكال ندارد.
اگر در شب چیزى بخورد كه می‌داند به واسطه خوردن آن در روز بی‌اختیار قى می‌كند، احتیاط واجب آن است كه روزه آن روز را قضا نماید.
اگر روزه‏دار بتواند از قى كردن خوددارى كند، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خوددارى نماید.
اگر سهوا چیزى را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شكم یادش بیاید كه روزه است، چنانچه به قدرى پایین رفته باشد كه اگر آن را داخل شكم كند خوردن نمی‌گویند، لازم نیست آن را بیرون آورد و روزه او صحیح است.
اگر یقین داشته باشد كه به واسطه آروغ زدن چیزى از گلو بیرون می‌آید، نباید عمدا آروغ بزند، ولى اگر یقین نداشته باشد اشكال ندارد.
اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزى در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد و اگر بى‌اختیار فرو رود، روزه‏اش صحیح است.

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

آیه شماره 32 از سوره مبارکه فرقان

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

آیه شماره 32 از سوره مبارکه فرقان
بهانه جویی
وَ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ لَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْءَانُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَالِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَ رَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلًا
و کافران گفتند: «چرا قرآن یکجا بر او نازل نمی‏شود؟!» این بخاطر آن است که قلب تو را بوسیله آن محکم داریم، و (از این رو) آن را به تدریج بر تو خواندیم.
1- رهبر باید قلبى مطمئن، استوار وآرام داشته باشد. «لنثبّت به فؤادك»
2- آموزش و تربیت باید تدریجى باشد. «و رتّلناه ترتیلا»

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

«دو گروه همیشه مریض»

یکشنبه 31 خرداد 1394 :: نویسنده : مریم گرامی

«دو گروه همیشه مریض»

حضرت امام رضا ع
اِثْنانِ عَلیلانِ اَبَدا، صَحیحٌ مُحْتَمٍ وَ عَلیلٌ مُخَلِّطٌ ؛ فقه الرضا، ص 340
دو گروه همیشه مریضند، سالمى كه پرهیز می ‏كند و مریضى كه پرهیز نمی كند.

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

نظرات ()

( کل صفحات : 11 ) ... 4 5 6 7 8 9 10 ...

پیوندهای روزانه

پیوندها

صفحات جانبی

مسابقه استانی هنرهای تجسمی

آمار وبلاگ

کل بازدید :
بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید این ماه :
بازدید ماه قبل :
تعداد نویسندگان :
تعداد کل پست ها :
آخرین بازدید :
آخرین بروز رسانی :