837 - نامگذارى حسین (ع ) توسط خداوند.

هنگامى كه حضرت امام حسین (ع ) متولد شد، حضرت رسول (ص ) به اسماء فرمود: اى اسماء! فرزند من با بیاور.

اسماء مى گوید: آن حضرت را در جامه سفیدى پیچیده و به خدمت پیامبر (ص ) بردم .

حضرت او گرفت و در دامن خود گذاشت و در گوش راست او اذن و در گوش چپش اقامه گفت .

سپس جبرییل نازل شد و گفت : حق تعالى به تو سلام مى رساند و مى فرماید: چون على (ع ) نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسى (ع ) است پس او را به اسم پسر كوچك هارون یعنى شبیر نام بگذار و چون لغت تو عربى است او را حسین (ع ) بنام . (949)

-----------------------------------------------------------------------------

836 - درخشندگى ویژه امام حسین (ع )

فاطمه (س ) مى فرماید: درخشش نور امام حسین (ع ) به گونه اى بود كه در هنگام حمل وى ، پیامبر (ص ) به من مى فرمود: ... فانى ارى فى مقدم وجهك ضوءا و نورا و ذلك انك ستلدین حجه لهذا الحق . (946)دخترم ! من در پیشانى تو درخشندگى و نورانیت ویژه اى مى بینم و این نور نشانگر آن است كه به زودى حجت خدا بر این مردم را به دنیا خواهى آورد.

پرتو نور حسین (ع ) به صورتى بود كه مادرش (ع ) مى گفت : در شب هاى تار به چراغ نیاز نداشتم . (947)(948)

-----------------------------------------------------------------------------

946-بحار، ج 43، ص 272.

947- بحار، ج 43، ص 273، عوالم ، ج 17، ص 11.

948-معجزات و كرامات امام حسین علیه السلام ، ص 23.

فصل سى و دوم : معجزات و كرامات امام حسین (ع )

835 - نورانیت امام حسین (ع ) در رحم حضرت زهرا(س )

بــســـم الله الـــرّحــمـــن الــــرّحــیــم

835 - نورانیت امام حسین (ع ) در رحم حضرت زهرا(س )

حضرت زهرا(س ) مى فرماید: وقتى به چهار ماهگى رسید خداوند او را در وحشت انیس من قرار داد، در جایگاه عبادت با من بود، وقتى به شش ماه رسید در شب تاریك ، نیازى به چراغى نداشتم از نور حسین (ع ) استفاده مى كردم تا این كه فرمود:

وجعلت اسمع اذا خلوت بنفسى فى مصلاى التسبیح و التقدیس فى باطنى .

هنگامى كه در جایگاه نماز با خودم خلوت مى كردم صداى سبحان الله را از رحم خود مى شنیدم . (944)(945)

-----------------------------------------------------------------------------

 بخش سوم : گزیده اى از خطبه حضرت زینب (س )

*حضرت زینب (س ) می فرماید :  اى اهل كوفه ! اى دغلبازان فریبكار بى وفا! آیا گریه مى كنید؟ پس اشك شما نخشكد و ناله تان خاموش نگردد، مثل شما همچون آن زن احمق است كه پنبه هایى را مى رشت و نخ مى ساخت ، دوباره آنچه را كه رشته بود پنبه مى كرد و آنچه را كه بافته بود باز مى كرد.

* حضرت زینب (س ) می فرماید : پس بگریید كه سزاوار گریه اید. راستى كه شما به عار این كار گرفتار آمدید و به ننگ آن مبتلا گشتید و هرگز این لكه را نتوانید شست . و كجا مى توانید ننگ كشتن زاده ختم نبوت و معدن رسالت ، و سرور جوانان بهشتى و پیشتیبان جنگتان و جایگاه سلامتى خو و طبیب زخم هایتان و پناه مشكلاتتان و بیانگر حجتتان و مشتعلگاه راهتان را بشویید!.

* حضرت زینب (س ) می فرماید : واى بر شما! مى دانید چه جگرى از رسول خدا صلى الله علیه و آله بریدید؟ و چه پیمانى شكستید؟ و چه دخترانى از او در معرض دید آوردید؟ و چه حرمتى از او دریدید؟ و چه خونى از او ریختید؟.

* حضرت زینب (س ) می فرماید : راستى كه كار ناپسندى كردید كه نزدیك است آسمان ها را از شدت آن بشكافد.

* حضرت زینب (س ) می فرماید : پس این مهلت الهى شما را سبكسار نسازد كه عجله و شتاب ، خدا را به شتاب نیندازد و بیم از دست رفتن انتقام بر خدا نرود، هرگز، كه خداوند در كمین ما و آنها نشسته است . (943)

* حضرت زینب (س ) می فرماید : كار خدا را نسبت به برادرت چگونه دیدى ؟ فرمود: خداوند شهادت را در سرنوشت آنها مقرر فرموده بود و آنان به قتلگاه خویش پیوستند، و به زودى خداوند میان تو و آنان جمع كند. پس بنگر كه پیروزى از آن كیست ؟ مادرت به عزایت بنشیند اى پسر مرجانه ! پس ابن زیاد به خشم آمد و برافروخت .

-----------------------------------------------------------------------------

  بخش دوم : گزیده اى از خطبه و سخنان امام حسین (ع )

* امام حسین علیه السلام مى فرماید: جدم به من فرموده است كه : تو درجه اى نزد خدا دارى كه جز با شهادت به آن درجه نائل نخواهى شد.

*امام حسین علیه السلام مى فرماید:  به من مى گویید نرو، ولى خواهم رفت . مى گویید كشته مى شوم ، مگر مردن براى یك جوانمرد ننگ است ؟ مردن آن وقت ننگ است كه هدف انسان پست باشد و بخواهد براى آقایى و ریاست كشته بشود كه مى گویند به هدفش نرسید. اما براى آن كسى كه براى اعلاى كلمه حق و در راه حق كشته مى شود كه ننگ نیست . چرا كه در راهى قدم بر مى دارد كه صالحین و شایستگان بندگان خدا قدم برداشته اند. (934)

* امام حسین علیه السلام مى فرماید: در روز دهم محرم پس از آنكه نماز صبح را با اصحاب به جماعت خواند، برگشت و خطابه كوتاهى براى اصحاب و یاران ایراد كرد. در آن خطابه چنین گفت : اندكى صبر و استقامت ، مرگ جز پلى نیست كه شما را از ساحل درد و رنج به ساحل سعادت و كرامت و بهشت هاى وسیع عبور مى دهد.

 * امام حسین علیه السلام مى فرماید: وقتى كه مى آمد به طرف كربلا، اشعارى را با خودش مى خواند كه نقل شده پدر بزرگوارشان هم همین اشعار را آگاهى مى خواندند، آن اشعار این است :

فان تكن الدنیا تعد نفیسه

فدار ثواب الله اعلى و انبل

و ان تكن الاموال للترك جمعها

فما بال متروك به المرء یبخل

و ان تكن الابدان للموت انشات

فقتل امرء بالسیف فى الله اجمل .

اگر چه دنیا زیبا و دوست داشتنى است ، دنیا آدم را به طرف خودش مى كشد، اما خانه پاداش الهى ، خانه آخرت ، خیلى از دنیا زیباتر است ، خیلى از دنیا بالاتر و عالى تر است .

اگر مال دنیا را آخر كار باید گذاشت و رفت ، پس چرا انسان آن را در راه خدا انفاق نكند.

و اگر این بدن هاى ما ساخته شده است كه آخر كار بمیرد، پس چرا در راه خدا شمشیر قطعه قطعه نشود؟ (935)

 * امام حسین علیه السلام مى فرماید: مرگ براى انسان جوانمرد ننگ نیست ، اگر در راه حق جهاد كند و در حالى كه مسلم است كوشش به خرج بدهد (نیتش حق باشد و در حالى كه مسلم است مجاهده و جهاد كند) و با مردان صالح ، مواسات و همگامى و همدردى نماید، و بر عكس ، راه خودش را از مردم بدبخت هلاك شده و مجرم گناهكار جدا كند.

  * امام حسین علیه السلام مى فرماید: موت فى عز خیر من حیاه فى ذل مردن در سایه عزت بهتر است از زندگى با ذلت .

* امام حسین علیه السلام مى فرماید: من مردن را براى خودم سعادت ، و زندگى با ستمگران را موجب ملامت مى بینم . (936)

 *  امام حسین علیه السلام مى فرماید: هیهات منا الذله حسین تن به خوارى بدهد؟!

 * امام حسین علیه السلام مى فرماید: الموت اولى من ركوب العار؛(937) مرگ از متحمل شدن یك ننگ بالاتر است .

* امام حسین علیه السلام مى فرماید: موت فى عز خیر من حیاه فى ذل ؛ (938)مردن با عزت از زندگى با ذلت بهتر است .

*امام حسین علیه السلام مى فرماید:  اى خود فروختگان به آل ابى سفیان ! با من مى جنگید و من با شما مى جنگم . زن و بچه چه تقصیرى دراند؟! كونوا احرارا فى دنیا كم (939)اگر خدا را نمى شناسید، اگر به معاد ایمان ندارید، آن شرفى كه یك انسان باید داشته باشد كجا رفت ؟! حریت و آزادیتان كجا رفت ؟! (940)

* امام حسین علیه السلام مى فرماید: هر كس آماده است كه خون دلش را در راه ما ببخشد، هر كس تصمیم گرفته است لقاء پروردگار را، چنین با ما كوچ كند.

* امام حسین علیه السلام مى فرماید:  ایها الناس ! هر كسى كه خیال مى كند ما به مقامى نائل مى شویم ، به جایى مى رسیم ، چنین چیزى نیست ، برگردد.

 * امام حسین علیه السلام مى فرماید: از اصحاب خود بیعت گرفت و در شب عاشورا فرمود: من بیعت خودم را از گردن شما برداشتم .

 * امام حسین علیه السلام مى فرماید: مسلم دختر كوچكى داشت . امام حسین وقتى كه نشست او را صدا كرد، فرمود بگویید بیاید. دختر مسلم را آوردند، او را نشاند روى زانوى خودش و شروع كرد به نوازش كردن . دخترك زیرك و باهوش بود، دید كه این نوازش ، یك نوازش فوق العاده است ، پدارانه است ، لذا عرض كرد: یا اباعبدالله ! یا ابن رسول الله ! اگر پدرم بمیرد چقدر...؟

اباعبدالله متاثر شد، فرمود: دختركم ! من به جاى پدرت هستم . بعد از او، من جاى پدرت را مى گیرم .

صداى گریه از خاندان اباعبدالله بلند شد. اباعبدالله رو كرد به فرزندان عقیل و فرمود: اولاد عقیل ! شما یك مسلم دادید كافى است ، از بنى عقیل یك مسلم كافى است ، شما اگر مى خواهید برگردید، برگردید.

عرض كردند. یا اباعبدالله ! یا ابن رسول الله ! ما تا حال كه مسلمى را شهید نداده بودیم ، در ركاب تو بودیم ، حالا كه طلبكار خون مسلم هستیم ، رها كنیم ! ابدا، ما هم در خدمت شما خواهیم بود تا همان سرنوشتى كه نصیب مسلم شد، نصیب ما بشود. (941)

* امام حسین علیه السلام مى فرماید:  در روز عاشورا خطاب به اهل بیت خود فرمود: استعدوا للبلاء و اعلموا ان الله حافظكم و منجیكم من شر الاعداء و یعذب اعادیكم بانواع البلاء ؛(942) خود را آماده بلا كنید، و بدانید كه خداوند حافظ شما از دشمنان است ، و دشمنانتان را به انواع بلاكیفر خواهد داد.

-----------------------------------------------------------------------------

934-حماسه حسینى ، ج 1، ص 153.

935-شهید، ص 98.

936-حماسه حسینى ، ج 1، ص 153 و 154.

937-بحارلانوار،78/ 128

938-بحارالانوار، 44/192 چاپ جدید.

939-اللهوف ص 120.

940-فلسفه اخلاق ص 160 - 161.

941-حماسه حسینى ، ج 1، ص 205.

942-خود را آماده بلا كنید. و بدانید كه خداوند حافظ و رهاى بخش شما از دشمناناست ، و دشمنانتان را به انواع بلاكیفر خواهد داد.

بــســـم الله الـــرّحــمـــن الــــرّحــیــم

 بخش اول : سخنان معصومین (ع )

* پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله نسبت به حسین بن على علیه السلام ، فرمود: حسین منى و انا من حسین احب الله من احب حسینا ؛حسین از من است از حسینم ؛خدا دوست مى دارد هر كسى را كه حسین من را دوست بدارد (926)

* امام صادق علیه السلام فرمود: سوره والفجر را در نوافل و فرائض خودتان بخوانید كه سوره جدم حسین بن على است .

عرض كردند: به چه مناسبتى سوره جد شماست ؟

فرمود: آن آیات آخر سوره والفجر مصداقش حسین است ، آنجا كه مى فرماید: یا ایتها النفس المطمئنه ، ارجعى الى ربك راضیه مرضیه ، فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى . (927)

* پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله در عالم رویا به او (امام حسین علیه السلام ) فرموده بود: حسینم ! مرتبه و درجه اى هست كه تو به آن مرحله و درجه نخواهى رسید مگر از پلكان شهادت

* در سفارش موسى بن جعفر علیه السلام به هشام آمده كه حضرت فرمود: حسین بن على علیه السلام فرمود: تمامى چیزهایى كه خورشید بر آن مى تابد در مشرق و مغرب زمین و دریا و خشكى و زمین هموار و كوه ها، همه و همه نزد ولى خدا و اهل معرفت به حق خداوند چون سایه اى بیش نیست . آیا آزاد مردى پیدا نمى شود كه دست از این لقمه جویده شده بردارد؟ براى شما جز بهشت بهایى نیست پس خود را به غیر از بهشت نفروشید، كه هر كسى از خدا به دنیا راضى شود به چیز پستى راضى گشته است .

* امام صادق علیه السلام فرمود: رحم الله عمى العباس لقد آثر وابلى بلاء حسنا . (928) خدا رحمت كند عمویم عباس را، عجب نیكو امتحان داد، ایثار كرد.

* امام زین العابدین فرمود: ما دوازده نفر بودیم و تمام ما دوازده نفر را به یك زنجیر بسته بودند كه یك سر زنجیر به بازوى من و سر دیگر آن به بازوى عمه ام زینب بسته بود. (929)

* امام باقر علیه السلام فرمودند كه : سى هزار نفر جمع شده بودند كه جد ما حضرت حسین علیه السلام را بكشند و كل یتقرب الى الله بدمه (930) و هر یك با كشتن او به خدا تقرب مى جستند، چون مى گفتند یزید خلیفه پیامبر است و حسین بن على بر او خروج كرده است ، باید با او جنگید. (931)

* (رسول گرام اسلام صلى الله علیه و آله فرمودند:) ان لقتل الحسین حراره فى قلوب المومنى لا تبرد ابدا ؛از قتل حسین در دل هاى مومنان سوزشى است كه هرگز به سردى نگراید. (932)

* در حدیث است كه امیرالمؤ منین علیه السلام در صفین از سرزمین كربلا عبور كرد و تربت آنجا را بویید و فرمود: واها لك ایتها التربه لیحشرن منك اقوام یدخلوون الجنه بغیر حساب ؛شگفتا از تو اى خاك پاك ! كه اقوامى از درون تو محشور مى شوند كه بى حساب داخل بهشت می گردند. (933)

-----------------------------------------------------------------------------

926-آشنایى با قرآن ، ج 8، ص 315.

927-حماسه حسینى ، ج 1، ص 297.

928-ابصار العین ص 26.

929-حماسه حسینى ، ج 1، ص 177.

930- مقتل الحسین مقرم صحفه 6، به نقل از ابى بكر ابن العربى الاندلسىدرعواصم صفحفه 232.

931-حق و باطل ، ص 53.

932-مستدرك الوسائل ، ج 2، س 217

933-بحارالانوار، ج 44، ص 255.

831 - نقصان ایمان

در روایت آمده است كه : اگر یكى از شما در همه عمر در مراسم حج شركت كند، امام زیارت حسین را ترك نماید گویى حقى از حقوق پیامبر را ترك كرده است .

و در روایت دیگرى آمده است كه : اگر یكى از شما هزار حج انجام دهد آنگاه به كوى حسین نشتابد، حق خداوند را ادا نكرده است .

832 - كاستن عمر

در روایات بسیارى آمده است كه ترك زیارت آن حضرت باعث مى شود كه بركت از عمر انسان برداشته شود.

و در برخى از روایات كاهش یك سال از عمر قطعى شمرده شده است .

833 - شیعه واقعى نیست

در روایات دیگرى به صراحت آمده است كه : هر كس زیارت حسین را با وجود امكانات ترك كند، شیعه واقعى خاندان رسالت نیست .

834 - در زمره دوزخیان

روایت دیگرى بیانگر آن است كه هركس زیارت آن حضرت را به انگیزه تحقیر و اهانت به مقام ولایت و امام و عظمت كار بزرگ او ترك كند، از دوزخیان خواهد بود.

-----------------------------------------------------------------------------

829 - تمام خواندن نماز

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود:

نماز در چهار مكان تمام خوانده مى شود (اگر چه از حد مسافت شرعى هم بیشتر باشد اما شكسته نمى شود):

1- مسجدالحرام (مكه )

2-مسجد الرسول (مدینه )

3- مسجد كوفه .

4- حرم امام حسین علیه السلام

در روایت آمده كه : ابن شبل از امام صادق علیه اسلام پرسید: آیا قبر امام حسین علیه اسلام را زیارت كنم ؟

فرمود:پاك خوب زیارت كن و نمازت را در حرمش تمام بخوان .

پرسید: تمام بخوانم ؟

فرمود: تمام .

عرض كرد: بعضى از اصحاب و شیعیان شكسته مى خوانند؟

فرمود: اینان دوچندان عمل مى كنند. (923)

و در رساله هاى علمیه آمده كه در حرم امام حسین علیه السلام مى توان نماز را هم شكسته خواند و هم به بركت آن حضرت تمام به جا آورد.

830 - نماز زائر امام حسین (ع ) (924)

اگر انسان زائر، حق امام را شناخته و با معرفت و ولایت او در كنار قبر مطهرش نماز گزارد مورد قبول حق تعالى قرار مى گیرد. چنانكه امام حسین علیه السلام در شان و مقام كسى كه به مرقد و بارگاه شریف حضرت مشرف شده و نماز بخواند فرمود: خداوند متعال اجر نمازش را قبولى آن قرار مى دهد. (925)

-----------------------------------------------------------------------------

925-كامل الزیارات ، 195.

828 - زیارت خدا در عرش

من زاره كمن زار الله فى عرشه . (921)

هر توحید گرایى ، امام حسین را زیارت كند، بسان كسى است كه خداى را در عرشش زیارت كرده است . (922)

-----------------------------------------------------------------------------

922-ویژگیهاى امام حسین علیه السلام ، ص 59.

827 - زائرین امام حسین (ع )

امام حسین علیه السلام فرمودند: پدر جان ! آیا من به قتل مى رسم ؟

پیامبر فرمودند: آرى ! به خدا سوگند كه تو و برادر و پدرت همگى به شهادت خواهید رسید!

امام حسین علیه السلام فرمودند: آیا قبور ما دور از یكدیگر است ؟

پیامبر فرمودند: آرى .

امام حسین علیه السلام فرمودند، در این صورت چه كسى از امت تو ما را زیارت خواهد كرد؟

پیامبر فرمودند: تنها صدیقان امت من به زیارت من و پدر تو و برادرت خواند آمد! (920)

-----------------------------------------------------------------------------------

920-منتهى الا مال ، ص 78

فضائل و سیره امام حسین (ع) :

  826 - بوسه بر جایگاه فرود شمشیرها

بــســـم الله الـــرّحــمـــن الــــرّحــیــم

826 - بوسه بر جایگاه فرود شمشیرها

از امام باقر علیه السلام روایت شده است كه :

امام حسین علیه السلام هنگام كودكى هرگاه نزد جد بزرگوارشان پیامبر مى آمدند، پیامبر به امیر مؤ منان امام على علیه السلام مى فرماید، یا على ! او را نگاه دار!

سپس امام حسین علیه السلام را گرفته و زیر گلوى او را مى بوسید و گریه مى كرد، امام فرمودند: پدر! چرا گریه مى كنى !

پیامبر فرمودند: فرزند عزیزم ! چرا گریه نكنم در حالى كه بوسه بر جایگاه شمشیرها مى زنم . (919)

-----------------------------------------------------------------------------

919-منتهى الامال ، ص 77

822 - ساقى حوض كوثر

آمده است كه زیارت كننده او مردم را از آب كوثر سیراب مى كند (912)

من خویش را شایسته این عظمت نمى نگرم ، بلكه خود را تنها از آن كسانى مى نگرم كه در درون آتش به اهل بهشت فریاد مى كشند كه از آن آب گوارا به ما هم بدهید و از این راه تنها به سیراب شدن خویش به وسیله یكى از شایستگان بهشت نشین ، قناعت مى ورزم . (913)

823 - مقام زائر حسین (ع )

آمده است كه : زائر آن حضر به مقامى مى رسد كه در بهشت با پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله بر خوان نعمت خدا مى نشیند و همراه او از نعمت هاى الهى بهره مند مى گردد. (914)

من خویشتن را شایسته این مقام نمى نگرم و به بركت زیارت او به این قانع هستم كه از خوردن درخت شوم زقوم ، در آتش دوزخ نجات یابم .

آرى ! این آثار و نتایج عظیم و توسل به آن حضرت به هر مانعى بر خورد نماید، اثرات جزئى و مورد انتظار مرا، بر جاى مى نهد. (915)

824 - اینك زندگى را از سر بگیر!

آنگاه كه زائر عارف آن حضرت علیه السلام آهن بازگشت مى كند، فرشته اى

به سوى او آمده و مى گوید: خداوند درود و سلامت مى رساند و مى فرماید گذشته است به بركت این زیارت خالصانه ، مورد بخشایش است ، اینك زندگى را از نو آغاز كن و مراقب عملكرد خود باش . (916)

با این بیان ، هنگامى كه فردى به بركت شناخت و ارادت و زیارت حسین علیه السلام به جایى مى رسد كه خدایش بدو سلام مى رساند. روشن است كه او كمتر از او را در برابر بزرگترین فاجعه زندگى ، یعنى سوء عافیت و از دست دادن ایمان ، حفظ نموده و به حال خود رها نخواهد كرد. (917)

825 - پاداش یك حج از حج هاى پیامبر(ص )

در روایات مختلف ، از جمله روایات پاداش زیارت آن حضرت ، آمده است كه :

براى زائر امام حسین (ع ) پاداش یك حج از حج هاى پیامبر صلى الله علیه و آله نوشته مى شود. (918)

و روشن است كه اولا حج انجام شده به وسیله پیامبر، از كارهاى فردى عادى نیست كه دچار حبط گردد و ثانیا عمل پیامبر واقعیتى است قطعى و جاودانه و آفت ناپذیر.

------------------------------------------------------------------------------

913-ویژگیهاى امام حسین علیه السلام ، ص 66 - 68.

914-بحارالانوار، ج 101، ص 55.

915-خصائص الحسین علیه السلام ، ص 68.

916-بحارالانوار، ج 101، ص 67 و ح 58

917-خصائص الحسین ع ، ص 59.

918-كامل الزیارات ، ص 156

819 - بدان اى سوگوار بر حسین

در روایت است كه در عالم برزخ آن حضرت در سمت راست عرش الهى است ؛از آنجا بر شهادتگاه خویش مى نگرد و بر آن چه در آنجا رخ مى دهد نظاره مى كند و اردوگاه خویش ، انبوه زائران ، شیفتگان و عاشقانه را، تماشا مى كند و آنان را با اسم و رسم و نام و عنوان و نام پدر و مادر و از نظر درجات و منزلتشان در بارگاه خدا، مى شناسد و بر محافل و مجالس سوگ خویش و شركت كنندگان و عزادارانش نظر مى افكند و خود، توسط پدرش ، براى آنان طلب بخشایش و آمرزش مى كند و مى فرماید.

هان اى سوگوار بر عاشورا!... اگر مى دانستى كه خداوند براى تو چه نعمت هایى به عنوان پاداش آماده ساخته است ، بى ترید شادمانى و سرورت از غم و اندوهت ، بیشتر مى شد. (908)

820 - شفاعت زائر حسین (ع )

در مورد پاداش زیارت آن گرامى آمده است كه : زائر او از كسانى است كه مى تواند در مورد ده ، تا صد نفر شفاعت كند و گاه بدو گفته مى شود: دست هر كسى را مى خواهى بگیر و او را به بهشت وارد ساز. (909)

821 - تكلم خدا از عرش

آمده است كه : زائر او از كسانى است كه خدا از عرش خویش با او سخن ها مى گوید. (910)

من آن مقام رفیع را نمى جویم و از این عظمت ، بدان قناعت مى ورزم كه فرشته اى از فرشتگان رحمتش ، با من سخن گوید. (911)

------------------------------------------------------------------------------

908-بحارالانوار، ج 44، ص 292، ح 35.

909-ویژگیهاى امام حسین علیه السلام ، ص 66 - 68.

910-بحارالانوار، ج 101، ص 73، ج 20.

911-ویژگیهاى امام حسین علیه السلام ، ص 66 - 68.

818 - پاداش هزار صدقه

انفاق و صدقه در راه خدا پاداش بزرگى دارد؛اما همانگونه كه در روایات آمده است زیارت حسین علیه السلام پاداش هزار صدقه پذیرفته شده را دارد. (907)

817 - زیر لواى على (ع )

طبق روایت امام صادق علیه السلام در روز قیامت نداى خاصى مى رسد كه : زائران حسین كجایند؟

گروهى گردن مى كشند، بدانان خطاب مى گردد كه : از زیارت حسین علیه السلام چه مى خواستید؟

پاسخ مى دهند: پروردگار! انگیزه و خواست ما، تنها دوستى و ارادت به پیامبر و على و فاطمه علیهاالسلام بود و نثار مهر و محبت به حسین علیه السلام به خاطر ستمى كه در راه احیا دین و ارزش هاى الهى بدو روا داستند.

اینجاست كه ندا مى رسد. هان اى زائران حسین ! این محمد و على و فاطمه و حسین و حسین علیه السلام به پا خیزید و به آنان بپیوندید، شما با آنان هستید به زیر پرچم آنان كه در دست على علیه السلام است بروید. و آنان از هر سوى به سوى پرچم خواهند رفت . (906)

------------------------------------------------------------------------------