ئاو یه ر نیشتمان شه رته که توزی ریت به ئه م دونیا نه ده م ، شه رته تا ماوم له شه رتی گیان فیدایی لا نه ده م
| ||
چون بژی شه رته نه وه ک چه نده بژی
***شه هید بالای به قه د بالای کوردوستانه*** عبد الر حمن قا سملو در شب یلدای سال 1309 شمسی، مصادف با 22 دسامبر سال 1930 میلادی در یك خانواده زمیندار ثروتمند در شهر ارومیه چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را ابتدا در ارومیه وسپس در تهران بپایان رسانید. هنوز نوجوانی بیش نبود كه با مسایل سیاسی آشنایی پیدا كرد و افكار آزادیخواهانه در ذهنش جای گرفت. كاك عبد الرحمن قا سملو در سال 1324 فعالیت سیاسی خود را با تشكیل اتحادیهی جوانان دمكرات كردستان در شهر ارومیه آغاز كرد. سال 1325 جمهوری كردستان در مهاباد سقوط كرد. متعاقب آن وی نیز جهت تحصیل راهی تهران گشت و در سال 1327 برای ادامه تحصیل به پاریس، پایتخت فرانسه رفت. رسیدن به پاریس مصادف با تیراندازی به سوی شاه در دانشگاه تهران (15 بهمن 1327) بود كه منجر به ازبین رفتن آزادیهای دمكراتیك در سراسر ایران شد. بدین مناسبت یك گردهمایی وسیع دانشجویان ایرانی در پاریس برگزار گردید كه در آن كاك عبد الر حمن قا سملو سخنرانی شدیدالحنی علیه شاه ایراد نمود و در نتیجه دانشجویان یك پیام اعتراضی به محمدرضاشاه مخابره كردند. این اقدام موجب فشار سفارت ایران در پاریس و حتی حكومت فرانسه بر وی شد. تا سرانجام ناچار گردید پاریس را ترك كرده و به عنوان اولین بورسیه ایرانی 'اتحادیه بینالمللی دانشجویان' به پراگ پایتخت چكسلوواكی عزیمت كند. در همان مدت اقامت خود در فرانسه با همكاری چند تن دیگر از دانشجویان كرد انجمن دانشجویان كرد در اروپا را تأسیس كرد. طی مدتی كه در پراگ مشغول تحصیل بود در فعالیتهای
اتحادیهی بینالمللی دانشجویان نیز شركت داشت. سال 1330 به نمایندگی از
سوی دانشجویان ایرانی در دومین كنگرهی آن سازمان كه در شهر پراگ
برگزار گردید شركت كرد. در همان مدت به عنوان نمایندهی ایران در بیشتر
گردهماییها و كنفرانسهای فدراسیون جهانی جوانان در شهر بوداپست، پایتخت
مجارستان شركت میكرد. سال 1331 در زمان حكومت ملی دكتر مصدق، كاك عبد
الرحمن قا سملو بعد از اینكه در دانشگاه پراگ موفق به اخذ لیسانس علوم
اجتماعی و سیاسی شد، به ایران بازگشت. در آن موقع میان حزب دمكرات
كردستان و حزب توده ایران وحدت تشكیلاتی وجود داشت. كاك عبد الرحمن قا
سملو پس از شش ماه فعالیت در تهران به مهاباد برگشت و در آنجا مسۆلیت
كار حزبی را به عهده گرفت. بعد از كودتای شوم 28 مرداد سال 1332 ناچار
شد به فعالیت مخفی روی آورده و مخفیانه در تهران و كردستان مشغول
فعالیت حزبی شود. در این فاصله ایشان سرپرستی روزنامه 'كوردستان'،
ارگان مركزی حزب را بر عهده داشت كه تنها پنج شماره آن مخفیانه به
چاپ رسید و نیز در همین مدت بود كه یك كمیته سراسری جهت فعالیتهای حزب
دمكرات كردستان به سرپرستی وی تشكیل گردید. كاك عبد الرحمن قا سملو پس
از پنج سال فعالیت سیاسی در ایران و بویژه در كردستان، سال 1336 بار دیگر
به چكسلوواكی رفت. در سال 1337(1958) پس از پیروزی انقلاب عراق و رشد
جنبش در كردستان عراق، همراه با تنی چند از اعضای مسئول حزبی كوشش
نمودند چمن اقامت در خاك عراق، سازمانهای حزبی را در داخل كشور احیا
نمایند. لیكن به دلیل كارشكنی بعضی از رهبران حزب دمكرات كردستان عراق
كاری از پیش نبردند، و در سال 1339 به دستور دولت عراق ناچار شد آن كشور
را ترك گوید و به پراگ برگردد. رفیق مبارز، معلم و رهبر، دكتر عبد الرحمن قا سملو روز 22 تیر ماه سال 1368 در حالی كه برای دستیابی به راهحل مسالمتآمیز مسأله كرد در ایران با تنی چند از نمایندگان حكومت جمهوری اسلامی در وین بر سر میز گفتگو نشسته بود، همراه رفیق مبارز كاك عبدلله قادری، عضو كمیتهی مركزی به دست باصطلاح نمایندگان دولت برای مذاكرات صلح به شهادت رسید. در این ترور ناجوانمردانه دكتر فاضل رسول، كرد عراقی و استاد دانشگاه در وین نیز به دست همان تروریستها به شهادت رسید. [ چهارشنبه 18 آبان 1390 ] [ 01:31 ق.ظ ] [ زانا کردستانی ]
|
|