بی سرو ته

امشب عروسی ماه و خورشید است.
آسمان جلوی قدم هایشان دامن میگسترد .
نسیم دیوار های کوچه را غرق بوسه می کند و ندای تکبیر موسیقی شاد ترین عروسی هستی میشود.

چه مبارک شبی است امشب

به گوش او برسان!  کوفه مرده جوش و خروشش

خدا کند برسد ناله های شهر به گوشش

به گوش او برسان! ذوالفقار دست نخورده

که شهر مانده و ضحاک های مار به دوشش

بگو که شهر نشسته به انتظار که یک شب

دوباره بگذرد از کوچه های سرد و خموشش

هنوز راز دلش جاری است در دل چاهش

بگیر قطره ای از چاه و عاشقانه بنوشش

بنوش تا بشناسی غریب کوچه ی شب را

ولی به حرمت اشکش به سکه ها نفروشش

مخواه باز کند چاه، سفره ی دل خود را

بگیر! جامه ی خونخواهی علی است. بپوشش!

امروز به صورت اتفاقی دوباره اومد جلوی چشمام و برام تکرار شد

واژه ها و صدا ها و خاطرات….

عشق یک جوشش کور است
و پیوندی از سر نابینایی،
دوست داشتن پیوندی خودآگاه
واز روی بصیرت روشن و زلال.

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و
هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است،
دوست داشتن از روح طلوع می کند و
تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج میگیرد.

رستم پی تو به را رفته/خان ها همه اشتباه رفته/بیژن عقبت به چاه رفته/با تو گاگارین به ماه رفته

رویای تو در دل پریشم/محبوب دلم دویست و شیشم

..................

برای خوندن بقیش به بخش بقیه داره بروید.نظر نشه فراموش