آتشی نمی سوزاند " ابراهیم " را ، و دریایی غرق نمی کند " موسی " را ؛ کودکی ، مادرش او را به دست

موجهای " نیل " می سپارد ، تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونش ؛ دیگری را بردانش به چاه می اندازند ،

سر از خانه ی عزیز مصر در می آورد ! مکر زلیخا زندانیش می کند ، اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند ... از این

قِصَص قرآنی هنوز هم نیاموختی ؟! 

که اگر همه عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته بشند و خدا نخواهد ، نمی توانند ... او که یگانه تکیه گاه من

و توست ! پس ؛ به " تدبیرش " اعتماد کن , به " حکمتش " دل بسپار ، به او توکل کن ؛ و به سمت او " قدمی

بردار "، تا ده قدم آمدنش به سوی خود را به تماشا بنشینی  !

میلاد تو شیرین ترین بهانه ایست که می توان با آن

به رنجهای زندگی هم دل بست

و درمیان این روزهای شتابزده عاشقانه تر زیست .

میلاد تو معراج دستهای من است

وقتی که عاشقانه تولدت را شکر میگویم

قلبها به مناسبت آمدنت خوشامد خواهند گفت

امروز روز من است ......

سالرزو تولدم ..........

شاید الان طوفانی باشد

اما تا ابد هوا ابری نمی ماند !