وقتی خدا داشت بدرقه ام می کرد بهم گفت:

جایی میری مردمانی داره که میشکننت؛نکنه غصه بخوری،

من همه جا باهاتم تو تنها نیستی؛تو کوله بارت عشق می ذارم که بگذری؛

قلب میذارم که جا بدی؛اشک میدم که همراهیت کنه.....

و مرگ میدم که بدونی بر میگردی پیش خودم...

من به هر تحقیری که شدم با صدای بلند خندیدم.....

نام مرا گذاشتند با جنبه بی انکه بدانند.....

خندیدم تا کسی صدای شکسته شدن قلبم را نشنود........

.

اینم از سفره ی یلدایی که من براتون چیدم امیدوارم خوشتون بیاد.......

.

مخاطب خاص من به سادگی یک لبخند رهایم کرد..............

*او*رفت ومن نوشته های بی مخاطبم را به حراج گذاشته ام.....

باید به بعضی پسرا گفت:

اهای پسر......حواست باشه....

این دختر که به تو دل داده،خیلی ها در ارزوی نیم نگاهش هستند

احساسم را نمی فروشم؛............

حتی به بالاترین بها!!!!!!

ولی انگونه که بخواهم خرج می کنم،

برای ان هایی که لایق هستند.........

برای بودن،،،،،

گاهی لازم است که*نباشی*.....!

شاید نبودنت،،،،بودنت را به خاطر اورد؛

اما دور نباش.....

دوری همیشه دلتنگی نمی اورد.....!

فراموشی همان نزدیکی

برو!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ترس از هیچ چیز ندارم برو....!!!!!!

ترس برای چه؟؟؟؟؟؟؟؟؟

وقتی میدانم روزی تف می اندازی بر روی

تمام کسانی که مرا بخاطرشان ول کردی.......

با تمام دخترانه گی ات "مرد"باش.......!!!!!

اگه سراغ نگاهت را گرفتندبگو که واگذار شده........................

اگه یه تابلو تو اسمون باشه که همه ی جهان ببیننش.......

روش چی مینویسی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

هر صدفی لیاقت دوست داشتن مروارید و نداره،

یادت باشه واسه هر صدفی مروارید نشی.....!

شاید سال ها بعد در گذر جاده ها بی تفاوت از کنار هم بگذریم

و تو............

اهسته زیر لب بگویی:چقدر ان غریبه شبیه خاطراتم بود....!!!!

التماس مال دیروز بود؛مال وقتی بود که ساده بودم.......!

امروز می خوای بری؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

هیس!!!!!!فقط هرررررررری.