رمضان واقعی مانع از نفوذ شیاطین در وجود انسان می‌گردد. نگاه مستقیم به‌سوی خداوند، بزرگ‌ترین ایمنی از شیاطین را فراهم می‌آورد و راه نفوذ او را می‌بندد و یا به‌عبارت‌دیگر، معطوف شدن به خداوند، اجابت دعوت است که دست شیطان را کوتاه می‌کند. درک و معرفت، موجب ایمان است. به همین دلیل می‌توان گفت: که ماه رمضان می‌تواند بر ایمان قلبی افراد مشتاقی که از آن بهره‌مند می‌شوند، بیافزاید.

در پیشگاه خداوند منان که مقید به زمان و مکان نیست، هیچ دو مکان و هیچ دو زمانی تفاوت ندارند، امّا عملکرد انسان‌ها می‌تواند زمان یا مکانی را دارای فضیلت و معنویت کند.

 مکانی که به عبادت متعلق است، از نظر عرفا می‌تواند به میکده تبدیل شود تا در آن مکان، می عشق و آگاهی از خم معرفت الهی توزیع گردد و زمانی که تحت تأثیر روح جمعی معنویت قرار می‌گیرد، ویژگی خاص معنوی به خود می‌گیرد.

یکی از لوازم زمینه‌ساز برای تحول در ماه رمضان، روزه است. روزه برنامه‌ای است برای بهبود بخشی به ابعاد بینشی انسان که رنگ تعلق و وابستگی را از او می‌گیرد تا به سمت‌ و سوی بی‌رنگی پیش برود.

 روزه زکات بدن است. زکات نوعی مراوده با هستی است که بر اساس آن باید در ازای هر چه از هستی گرفته می‌شود، بخشی از آن یا چیزی که به آن مربوط می‌شود، به هستی بازگردد. 

یکی دیگر از موضوعات مهم رمضان، شب قدر است. شب قدر،مرکز رمضان است. انسانی که به خودشناسی نرسیده ،در شب ناآگاهی به سر می‌برد. خداوند انسان را در این ظلمت قرار داده تا خود را از ظلمت به نور برساند و به خودشناسی برسد. پس رسالتش حرکت از ظلمت به‌ طرف نور است.

رمضان، فضا و شرایط مورد نیاز برای رسیدن به شب قدر را مهیّا می‌کند. به همین دلیل شب قدر در دل رمضان است .امّا باید بدانیم که هر لحظه از شب یا روز می‌تواند شب قدر انسان باشد، خواه آن لحظه در ماه مبارک رمضان باشد خواه در ماه‌های دیگر، زیرا: (برای هرکسی ،قدر آن زمانی است که به شناخت خود و هستی پی برده و قدرت الهی را درک کند).

باید یادآور شد که: همه باید به شب قدر خود برسند و ماه رمضان می‌تواند انسان را آماده ی جهش کند.

کسی که در رمضان عادات خود را ترک کند، برای این جهش مستعدتر است و ممکن است در این ماه به شب قدر خود برسد.

شناخت خود و هستی منجر به درک قدر الهی می‌شود که باید در دل ظلمت و تاریکی موجود، به این‌قدر رسید. 

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

 و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

آب حیات، آگاهی خداوندی است که می‌تواند در مسیر ،نور را نشان دهد و سلامتی اندیشه را هدیه کند و شرط رسیدن به این آگاهی، ارتباط بین انسان با عالم ملکوت است.

و امّا خلاصه کلام:

ازنظر وضعیت نجومی، ماه رمضان و شب قدر در تمام فصل‌های سال در گردش است .خود این گردش نشان می‌دهد که برای رسیدن به تحول مورد نظر، نباید خود را به زمانی خاص محدود کرد، این تفکر یکی از ترفندهای شیطان است تا گمان کنیم در این ماه و این شب امکان دریافت فیضی خاص وجود دارد. با این ترفند شیطان، ما که شب را به صبح می‌رسانیم و به نتیجه نرسیده‌ایم فکر می‌کنیم باید تا سال آینده منتظر بمانیم و در این مدت در غفلت به سر می‌بریم و شاید سال‌های سال رمضان را به همین صورت از دست بدهیم. درصورتی‌که ماه رمضان و شب قدر برای همهٔ ما یک فرصت است تا با استفاده از برکات روح جمعی ،این زمان به رمضان و شب قدر خود برسیم. امّا امکان دستیابی به آن را محدود به خود نمی‌کند و در تمام زمان‌های دیگر نیز می‌توانیم به شناخت خود و هستی برسیم.

نویسنده:مسافر فضل اله

تایپ:مسافر کیوان

ویرایش:مسافر یاسر