سخنان جناب سرهنگ طاهرزاده:
خدا را شکر میکنم که من هم همسفر
شما بودم و ۱۴ تا ۱۵
سال هست که در بین شما هستم. بعضی وقت ها از صمیم قلب به شما
غبطه می خورم و شما را تحسین می کنم که چه رشد خوبی در مراحل انسانیت پیموده اید. در
این چندین سال چشمه هایی از رفتار و کارهایتان را دیده ام که واقعا محکم و استوار می
توانم بگویم که اعتیاد درمان دارد، با این وجود که سال های سال تمام زحمات کشور
برای کنترل دیو اعتیاد مثمر ثمر نبوده و خیلیها را به این نتیجه رساند که درمانی برای
اعتیاد وجود ندارد، و در جمع کارشناسی و باسواد ها و آنهایی که صاحب نظر هستند هم چنین
نظری وجود داشت و حتی درمانگر هایی که توصیه های درمانی می کردند و مشاوره می دادند
معتقد بودند که اعتیاد درمان ندارد شما نشان دادید که این طور نیست و اعتیاد را
قطعاً می شود درمان کرد و سند معتبر و بی نقصش بچه هایی هستند که سالیان سال است در
این فضا قرار دارند و به هم نوع های خودشان و هم دردهای خودشان از صمیم قلب کمک می
کنند.
نمی دانم از چه کسی تشکر کنم، اصلاً روی زمین نمی
شود از این زحمات تشکر کرد. من دوران بیماری سختی را گذرانده ام، بدترین شکل این بیماری
به این صورت هست که کسی نمی تواند به شما محبت کند و شما را ببیند و فشاری که بر جسم
و روان آدمی می آورد بسیار زیاد است ولی از دور و بدون حضور، پالسهایی از محبت
دوستان به من می رسید و وقتی تلفن من زنگ خورد و آقای مهندس دژاکام با من تماس گرفتند
و احوال من را پرسیدند و توصیه های پزشکی را من دادند خیلی در روحیه من اثر مثبت گذاشت، بعد از آن هم آقای منصوری و بقیه افراد دیگر با من تماس گرفتند و تازه فهمیدم چرا
وادی چهاردهم، وادی محبت و عشق است و متوجه شدم که انسانها بدون محبت، ظرفهایی خالی
هستند و به هیچ دردی نمی خورند. محبت کردن الکی نیست و باید تمام مراحل طی شود تا مثل
آفتاب و باران بدون توقف به همه جا بتابد و یا ببارد و واقعاً این اتفاق بزرگی برای
ما و کشور ما هست.
۱۴
سال از درمان آقای ولیخانی می گذرد و این مهر محکمی بر این
تفکر هست. کار من بصورت شبانه روزی در
پاتوق ها و با معتادین و با مواد مخدر و در سیاهی اعتیاد است و با اعتیاد زندگی می کنم، واقعاً مرا بسیار فرسوده میکند، این اتفاق ها ما راکه هر روز انسان هایی می بینیم
که هیچ راهی برای رهایی آنها نیست نا امید می کند و فقط وجود شما هست که ما را امیدوار
میکند می گویند: امید توانایی دیدن نور در داخل تاریکی هاست، شما این نور را به
خوبی و درستی دیده اید و همه تسلیم آن هستید.
واقعاً اگر شماها نبودید شاید من
هم باورم نمی شد که کسی بتواند از این تاریکی بیرون بیاید و به پرواز در بیاید. تشکر ویژه تر از آقای حکیمی که
ایشان هم برای من فایل صوتی فرستادند و طریقه مصرف D.SAP را
برای من توضیح دادند و من استفاده کردم. ممنونم از آقای مهندس که تفکر درستی را در
کشور ایجاد کردند که ماشاالله اینقدر رشد کرده است و امروز کنگره 60 دارد دانشگاه تاسیس
می کند، شنیده ام که در جزیره قشم کلنگ آن را دارید می زنید و این خیلی خوب است. شما معتادان
را درمان کرده اید و الان به سمت درمان علم در کشور رفته اید، وقت آن رسیده که خیلی
از دانشمندان و صاحب نظران در این قضیه بیایند و با تفکر علمی شما آشنا بشوند و خودشان
را به چالش بکشند مثل خیلیهای دیگر که آمدند و پیام را گرفتند و راه را پیدا کردند.
خیلی ببخشید اگر آقایان و خانمهای
پزشکی در جلسه حضور دارند و در کلینیک نبوده اند و روش خودشان را خدای درمان می دانستند
و این روند ۴۰ یا ۵۰ سال با
یک سبک تکرار و تکرار می شد، امروز می بینیم کلینیک هایی درها را باز کرده اند و دارند
به همدرد های شما خدمات می دهند و خیلی ها بهره می برند.
ما خوشحالیم زیرا از نگاه پلیسی مهم این است که می بینم چقدر انسان اینجا نشسته اند و اگر اینجا نبودند در پاتوق ها و یا پیش ساقی
های مختلف بودند و الان خوشحالم که هیچ کدام از شما آنجا نیستید و پولهای کلانی که
در این راه خرج می شد دیگر خرج نمی شود، چیز های عجیب و غریبی که از شما میشنوم در گلریزان
هایی که انجام می دهید و این امر خیلی مرتبه بالایی در انسانیت دارد، خیلیها برای میتینگ
این کارها را انجام میدهند ولی شما از صمیم قلب اینکار را انجام می دهید و این اتفاق
بزرگی است. کمک راهنمای محترم آقای کبیر رضایی که هر هفته از تهران به اصفهان
می آمدند که باورنکردنی بود که چگونه یک انسان بدون اینکه پولی دریافت کند این همه
راه را می آید و خدمت می کند و برای من بسیار درس بزرگی بود و آموزش داشت.
ما در یک جبهه داریم کار می کنیم
آنقدر که خون همکاران شهید من مقدس است و برای مقابله با این دیو هزار چهره جان می
دهند، مسلماً کار شما هم مقدس است فقط آمدم تشکر کنم و عرض ارادت کنم و یک تشکر
خیلی بزرگ برای کل مملکتم. برای اینکه پیام
شما هر روز باعث می شود اتفاق بد از سر مملکت ما رد بشود. تشکر از همه بچه های
کنگره که به من همیشه لطف داشتند و با رفتارشان به من ابراز لطف می کنند، انشاالله راهتان
مستدام و پیامتان به هم درد هایتان که کم هم نیستند برسد و آنها هم به رهایی برسند.