بسیار
تعجب آور است که امروزه با وجود پیشرفت علم ، اندیشمندان نتوانستند راه صحیح و اصولی
درمان اعتیاد را پیدا کنند و صورت مسئله آن را مشخص کنند. به طوری که اکثریت آنها
به این نتیجه رسیده اند که درمان اعتیاد امکان پذیر نیست و
فرد معتاد در تمامی طول حیات خود معتاد باقی می ماند؛ هر چند مواد مصرفی خود را
قطع نماید.
به
جرات می توان گفت امروزه انسانها در روی زمین دشوار ترین روزها را سپری می کنند.
چون سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که 150 بیماری و اعتیاد درمان ندارد و آن
بیماریها را ما در کنگره دیدیم که درما ن قطعی شده است.
کنگره
دانشی دارد که در ضلع تجربه کاملا اثبات شده و کاملا هم علمی هست چون روی انسانهای
مختلف و بیماریهای مختلف خودش را نشان داده است و خروجی با کیفیتی داشته است،ولی
هنوز برای مجامع و انسانها و پزشکان قابل قبول و پذیرش نیست و کنگره نمی تواند
آن را انتقال بدهد.
هنوز
به صورت فرمول بندی و دانشگاهی در نیامده است و با ساختن این دانشگاه این بستر
فراهم می شود که دانش کنگره را به صورت علمی و عملی انتقال دهد و این کار فقط از
طریق دانشگاه امکان پذیر است. کنگره می تواند از طریق مقاله دانش خود را انتقال
دهد یا منتقل کند ولی وقتی دانشگاه داشته باشد این کار با سرعت و به شکل خیلی خوب
انجام می شود. تا به حال دانشگاه در مورد تخصص اعتیاد وجود نداشته است و با شروع
این حرکت و کمک تک تک اعضای کنگره روزی خواهد رسید که راهی را باز کنند تا یک انقلاب
عظیمی در تمامی علوم خواهد شد. بسیاری از علومی که در ظاهر لباس علم پوشیده اند
ولی در باطن چیزی جز تخریب ندارند جمع و خانه تکانی می شوند که همه زیر پرچم کنگره
قرار می گیرند و به امید خداوند ما آن روز را می بینیم و جشن می گیریم و در آن روز
هر کس کمکی به این راه کرده باشد خودش را خوشبخت می بیند.
سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
گوهری
کز صدف کون و مکان بیرون است
طلب
از گمشدگان لب دریا می کرد
فیض
روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران
هم بکنند آنچه مسیحا می کرد
به امید جشن در ان روزی که علم کنگره در دانشگاه از افکار بسته یکسری متصدیان حوزه اعتیاد عبور کند