وادی دوم  می گوید: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد هیچکدام ازما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. مفهوم تیتر وادی دوم این است که خلقت تمام انسان ها مخلوقات و موجودات در این هستی بیهوده، تصادفی و الکی نبوده است چراکه پشت هر خلقی یک تفکر و اندیشه درست نهفته است. حکمت خداوند بر اساس حساب و کتاب است، اگر تصور کنیم که بعضی انسانها و یا موجودات نباید وجود داشته باشند این تفکر و اندیشه ما است که اشتباه می کنیم چون شناختی از انسان و هستی نداریم و همین تفکر غلط و اشتباه است. حرکت در مسیر ضد ارزش ها که مشکلاتی از قبیل بیماریهای جسم و روان، مادی و معنوی و بیماری اعتیاد را به وجود می ‌آوریم بعضی از ما در مقابل مشکلات روحیه خود را از دست داده ایم و تصور می‌کنیم که همه چیز تمام شده و دنیا به آخر رسیده است و باید تا آخر عمر با این بیماری و با این مشکل ساخت ولی در وادی دوم که وادی امید است برای کسانی که ناامید هستند و فکر می کنند با مشکلات تا آخر عمر دست و پنجه نرم کنند؛ چون ناامیدی یکی از اضلاع مثلث جهالت است. وقتی شخصی تخریبهایی مثل اعتیاد و مشکلات دیگری را برای خود بوجود می‌آورد و با خود فکر می‌کند که برای جبران تخریب و مشکلات باید راه سخت و طولانی را طی کند، احساس ناامیدی به او دست می دهد. ناامیدی یکی از مخرب ترین حسهایی است که وقتی سراغ کسی می رود او را از پا درمی آورد، نابود می کند، گوش گیر می شود و قدرت حرکت از او گرفته می شود. پیامی که این دستور جلسه و این وادی به من می دهد این است که با وجود مشکلات ناامید نشویم و حرکت کنیم تا زندگیمان و حال و روز خودمان بهتر شود، فکر نکنیم که چون مصرف‌کننده بودیم دیگر نمی توانیم به درمان برسیم. آقای مهندس با کشف روش DST و درمان به ما آموزش دادند که باید امید به زندگی داشته باشیم.