خلاصه سخنان استاد:

 من هرگاه به روش درمانی کنگره فکر می‌کنم و افرادی که در این جا به درمان می رسند را می بینم، یاد این مطلب می افتم که هنوز بیرون از کنگره اعتیاد را یک بیماری لاعلاج می دانند، بیماری که دنیا در برابر آن زانو زده است.

 خود بنده هر باری که با یکی از روشها دست به ترک اعتیاد زدم باعث شد که با یک تخریب سنگین تر و یک حال خراب تر برگشت بخورم. مدتی بود که مصرف شیشه داشتم و برای درمان پیش پزشک رفتم، نتیجه‌اش این شد که بعد از شش ماه مصرف قرص هم پیدا کردم.

 ولی ما در روشDST  این مسائل را نمی‌بینیم، چرا ؟ چون مسیر در روش DST کاملا مشخص است. مسافر در ابتدای سفرش می داند که قرار است به کجا برسد و این دقیقاً تفاوت روش DST با سایر روش هاست. یکی از دلایل موفقیت این روش این است که جسم را پایه و اساس قرار می‌دهد، ولی در بقیه روش ها اصلاً به جسم و فیزیولوژی بدن اهمیتی داده نمی شود، به همین علت فرد مصرف کننده هر روز بیشتر به این نتیجه می رسد که اعتیاد راه درمانی ندارد. حلقه مفقوده درمان اعتیاد که همان جهان بینی است، تفاوت عمده این روش با روش های دیگر است. اگر مثلث درمان را در کنگره 60 جسم، روان و جهان بینی می دانند، به این خاطر است که اعتقاد دارند، اعتیاد یک بیماری چند بعدی هست و مصرف‌کننده زمانی به درمان می رسد که هر سه ضلع را با هم درمان کند، ولی در سایر روشها ما از این موضوع غافل می شویم و به این مسائل مهم توجه نمی کنیم.

عکس : مسافر حامد

تایپ و نگارش : مسافر حامد