به نام قدرت مطلق الله

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید        معشوق همین جاست بیایید بیایید

 نمی دانم چه بگویم و از کجا بگویم، از چیزی که منتظرش نبودم و اتفاق افتاد، نمی دانم پاداش کدام کارم بود که با کنگره آشنا شدم. این سفر چشمهای من را به زیبایی های دنیا گشود و طعم بخشش را و محبت را در زندگی، در این حلقه از حیات و در این سن تازه لمس و احساس نمودم. من این را دریافتم که بهشت را به بها میدهند نه به بهانه، پس باید بهشت را، آرامش را، آسایش را، بهایش را پرداخت کنم تا بتوانم از آن بهره بگیرم.

  وقتی نمی بخشیم نمی‌توانیم با زندگی جاری باشیم و این یعنی سکون و سکون، چیزی که مایه حیات یعنی آب را نیز تبدیل به گنداب می کند، مرداب به رود گفت چه کردی که اینقدر زلالی؟ رود جواب داد: گذشت و بخشش جرقه ای است که اگر در شخصی زده شد و به دنبال جرقه هدایت شد بی شک از عصاره جان هم دریغ نمی کند. برای رسیدن به منبع نور در این معامله من شاید به ظاهر چیزی می‌دهم ولی در باطن یک چیزی می گیرم که جنسش و وصفش کاملاً فرق دارد و نا گفتنی است و این وعده خداوند است که وعده خداوند دروغ نیست.

 در معامله با خداوند دوره های زیادی از جنس های زیادی نهفته است و این را اگر کسی لمس کرد به قول آقای مهندس از جانش می گذرد. خداوند را شاکرم که در این حلقه از حیات لیاقت این را پیدا کردم که در کنار جناب آقای مهندس آموزش بگیرم و راه زندگی را که به بیراهه ها رفته بودم پیدا بکنم و در کنار این آموزش‌ها بتوانم از سرمایه زندگی‌ام بی‌بهره نمانم و از آن استفاده کنم، در جهت خدمت به انسان های دردمند، چرا که خداوند در قلب انسان های دردمند است و خداوند را شاکرم به جهت اینکه لیاقت این بخشش را به من عطا کرد که بسیار انسان هایی هستند که نمی توانند از مالشان بگذرند چون خداوند به آنها اجازه نداده و فقط نگهبان مال هستند و در واقع پول مال آنها نیست که بخواهند خرج کنند و امیدوارم مادیات را به گونه ای استفاده بکنیم و بهره ببریم که همانند بالی برای پرواز ما باشد نه وزنه های سنگینی به پا هایمان برای نگه داشتن و حرکت نکردن انسان باشد، باشد که رستگار شویم.

در آخر تشکر می کنم از جناب مهندس و خانواده گرامیشان برای به وجود آوردن این بستر که علاوه بر درمان اعتیاد در آن درس زندگی به ما داده می شود و تشکر می کنم از راهنمای بسیار عزیزم دیده بان محترم آقای اصغر منصوری که آموزش های زیادی در کنارشان فرا می گیرم و گذشت و بخشش های زیادی که الگوی بسیار خوبی برای من هستند و تشکر می کنم از برادر عزیزم امیر آقا محمدی که راه کنگره را به من نشان داده و مشوق من برای آمدن در این مسیر بوده است. امیدوارم که در این مسیر بتوانم ثابت قدم بمانم و یکی از خدمتگزاران صدیق کنگره باشم و به انسان های دردمند کمک بکنم.

مسافر نعمت الله محمدی

تایپ و نگارش همسفر میثم