خدا را شاکر و سپاسگزارم که امروز هم در جمع شما دوستان محبت هستم و از تک تک شما عزیزان آموزش می‌گیرم.

از همه عزیزانی که در جشن گلریزان شرکت کردند کمال تشکر را دارم و شاهد آن بودیم که هر فردی در حد و اندازه خودش و در توان خودش در این جشن زیبا مشارکت کرد، البته همه عزیزان کمک به خودشان کردند.

آقای مهندس روز چهارشنبه فرمودند: رهجو هایی که سی دی نوشتند خیلی بهتر در این جشن همکاری داشتند و سپاسگزاری را فقط به کلام انجام ندادند بلکه به عمل هم انجام دادند. نوشتن سی دی در کنگره به خاطر این است که برای ما مدام تکرار شود تا یادمان نرود.

 البته این سی دی نوشتن هم باید در آرامش کامل صورت بگیرد، آقای حکیمی به یکی از اعضا فرمودند؛ شما که در ماشین سی دی گوش می‌کنید پس چه کسی رانندگی می کند، یعنی باید برای سخنان آقای مهندس ارزش قائل باشیم و وقت بگذاریم .

قرآن را زمانی قرائت می کنند که بخواهند از آن استفاده کنند و اگر ما واقعاً بخواهیم این سی دی ها در ذهنمان حک شود باید حتماً نوشته شوند.

در وادی سوم می‌گوی؛ باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند.

 این سخن یعنی هیچ شخصی در دنیا عزیزتر از خود شخص برای خودش نیست، ما اگر همین یک کلمه را یاد بگیریم کافی است. زمانی که ما مواد مخدر مصرف کردیم و سیگار کشیدیم آیا نئشگی و خماری را کسی غیر از ما تجربه کرد؟ ما همه اینها را خودمان تجربه کردیم، پس من که خودم تخریب وارد کرده ام و خداوند زمانی صدای مرا شنید و مرا در مسیر کنگره قرار داد آیا من نباید سپاسگزار باشم؟ البته که باید سپاسگزار جسم خودم باشم و به خویشتن خودم فکر کنم. این وادی می خواهد یاد من بیاورد که من علی در کجا قرار داشتم و اکنون با تلاش خودم در کجا قرار دارم .

آیا شما که در سفر اول قرار دارید برای رسیدن به خویشتن خویش تلاش می کنید؟ آیا تلاش می کنید که خودتان را خوب تحویل بگیرید؟ شما وقتی که مواد مخدر مصرف نمی کنید و یا سیگار نمی کشید در واقع برای جسم خودتان ارزش قائل می‌شوید.

 ما در سفر سیگار باید آدامس نیکوتین را دائماً استفاده کنیم، علت برگشت اکثر دوستان همین استفاده نکردن آدامس می باشد، علت دیگر هم کار نکردن روی جهان‌بینی می باشد، سومین دلیل هم این است که لژیون را دست کم می گیرند.

 ما باید برای دستور جلسات مشارکت آماده کنیم، آقای مهندس همیشه می فرمایند؛ با شمشیر چوبی نمی شود به جنگ اهریمن رفت. ما باید در این۱۰ الی ۱۱ ماه سفر وقت بگذاریم و برای جسم و روان خودمان ارزش قائل شویم، ما باید از راهنمای خودمان راهکار طلب کنیم و همیشه از راهنمای خودمان سوال هایمان را بپرسیم.

نگارش وتایپ: مسافر حامد

عکس: همسفر میثم