عشق فراموش کردن نیست بلکه بخشیدن است.

عشق گوش کردن نیست بلکه درك كردن است.

 عشق دیدن نیست بلکه احساس کردن است.

                                                          سالها گفتیم ما از کربلا                                                از شهید عشق و میدان بلا

                                                         از غمش بر سینه و بر سر زدیم                                   بوسه بر گهواره اصغر زدیم

                                                         باز هم گفتیم: مظلوما حسین!                                     بی کس و بی بال و پر، تنها حسین!

اینجا بهشت سرخ بدن‎های بی سر است                    اینجا نگارخانه‎ی گل‎های پرپر است

اینجاست قتلگاه شهیدان راه حق                                  اینجا مزار قاسم و عباس و اکبر است

اینجا برای پیکر صد چاک عاشقان                                  گرد و غبار کرب و بلا مُشک و عنبر است

باز این چه آتش است كه بر جان عالم است؟               باز این چه شعله غم و اندوه ماتم است؟

باز این حدیث حادثه جانگذار چیست؟                            باز این چه قصه‎ایست كه با غصه توام است؟

آری شده برپا به قیامت ، یکبار دگر هیئت عبّاس

« بسم رب العباس (علیه السلام) »

اذا زلزلت الارض زمین محشر عظمی ست،

چه شوری ست ، چه غوغاست ؛

از این حال زمین لرزه به دلهاست

نه پَستی ، نه بلندی وَ نه دریاست!

رسیده ست همان روز قیامت ، همان لحظه موعود؛

برو ادامه