|
دوستت دارم
کجایی ای یار قدیمی دیگه نیستی تا ببینی ببینی دلم شکسته جای تو غربت نشسته مگه قول نداده بودی یه عمری پیشم بمونی این رسم وفا نیست دل شکستن که گنا نیست اما تو دل نه شکستی زدی قلبمو شکستی نمی خوام بگم بمونی اینو گفتم تا بدونی رنگین کمانه من یه رنگه زندگی بی تویه رنجه دردی که دارو نداره به تو مرهمی نداره مرهم قلبهای خسته جای تو غربت نشسته یادت باشه رنگین کمان پاداشه کسی است که تا آخرین قطر زیر بارون بمونه
من عشق را از انعکاس مهتاب در حوض مادر بزرگ آموختم
من ایثار را از قلب خورشید در آسمان صحرا آموختم
من زندگی را از امواج طوفانی شب دریا آموختم
من محبت را از قطره های باران بر علفزار آموختم
من صداقت را از یک رنگی ابر های سفید آموختم
من وفا را از کبوتران بر شاخه های خشکیده آموختم
من گذشت زمان را از چشم های منتظر آموختم
من عطش را از چکاوک های خانه همسایه آموختم
من ایمین را از کودکان معصوم آموختم
و من آموختم هر چه را که می خواهم فقط از معبود یکتا بخواهم
در عرض یک دقیقه می شه یکی رو خورد کرد در عرض یک ساعت می شه کسی رو دوست داشت در عرض یک روز می شه عاشق شد ... ولی یه عمر طول می کشه تا کسی روکه دوست داری فراموش کنی نشستم گریه کردم ... واسه دل خودم ... واسه دل تو ... واسه غصه ی پاییز ... واسه تنهایی میخک توی دفتر شعرم ... واسه سربلندی کاج تو زمستون ... واسه پروانه که سوخت ... واسه شمعی که اب شد تا از قطره هاش یاد بگیرند که سوختن یک طرفه هم میتونه باش....
| ||
