دشمن اصلی فقر و عقب ماندگی هر ملتی عدم آگاهیه. اخیرا ملت موج سوار ما به طور بی سابقه ای به شبکه های اجتماعی روی آوردند. مطمئنا فایده این شبکه ها برای آگاهی  مردم فوق العاده است و با توجه به روند آگاهی مردم از حقوقشون ،چه حکومت و چه مسولان محلی در آینده ای نزدیک باید در قبال همه کارهای کرده و نکره شون پاسخگو باشند. ولی این شبکه ها تقریبا ده برابر اطلاعات مفیدشون برای هر فرد داده پرت دادرند.  آیا اطلاعات عمومی خوبه؟ آیا اینکه ما همه چی رو بدونیم خوبه؟ منطور از همه چی تقریبا همه علوم موجود. مثلا اینکه پایتخت فلان کشور کجاست؟ یا انیشتین چی گفت؟ یا چرا رنگ آسمون آبیه؟ یا چرا داخل بتون فولاد استفاده می کنند؟ اینکه حنیف عمران زاده چکار میکنه و مدل جدید بنز چند اسب بخاره  ؟ و .........  یزرگترین نقطه ضعف این شبکه ها هم کلی داده اضافیه که به خورد مردم داده میشه و مهمترین تاثیر اون هم  ایجاد حس عدم  رضایت از زندگی کنونیه . باید از هر چیزی به اندازه نیازمون برداریم. کلی اطلاعات و داده چرت داخل دنیای مجازی هست که نه کمکی به موفقیت شما میکنه و نه احساس خوشبختی برای شما میاره و دقیقا تاثیرش بر عکسه.
یاد بگیریم که طرز تفکرمون عالی باشه نه حجم اطلاعاتمون، لپ تاپ منم کلی اطلاعات داره .

   سلام.
 اگه کسی از بچه های قدیمی وبلاگ این پست رو خوند حتما یه پیام یا نظری بده تا از احوالاتش با خبر بشیم.
دلمان برای همه  تنگ شده است.
پ ن : حامد