در وبلاگهایی ک میشناسم می گردم یکی نوشته خداحافظ برای همیشه... یکی بی ناز نرگسش.. یکی مدتها آپ نکرده... یکی از وبلاگش فقط یه خط نوشته باقی گذاشته... یکی.. یکی...
و من در کمتر از دو دقیقه همه وبلاگهای اشنا رو سر میزنم با دست تهی! چرا؟! بلاگستان چه بی رونق شده... عجیب اینکه میلی به پیدا کردن وبلاگهای جدید و دوست داشتنی هم ندارم..انگار همینها نابترین های دنیای مجازی بوده اند ک گلچینشان کرده ام... نمدونم همه کم مینویسند توی وبلاگ یا کسانی ک من میشناسم کم مینویسند؟! راستش علاقه ای ب وبلاگهای نوظهوری ک چار صباح مینویسن و بعد ب دلایل نامعلوم غیبشون میزنه ندارم.
البته خودمم کم مینویسم قبول دارم... یا کم حرف تر شدیم یا محتاط تر یا بی حوصله تر یا هم سرشلوغ تر!
باری بهرجهت...
از روژین عزیز ک رفت میگم... یکی از پربارترین وبلاگهای دوست داشتنی بود ک آپ کردنش برای من پاداش اوقات فراغتم بود... خدایش بیامرزاد. بعد از شوک اولیه ی رفتنش، حالا ک فکر میکنم میبینم برای خودش چه خوب شد ک از دردها راحت شد و خوشحالم تصمیم اخری رو اجرا نکرد..
وبلاگ امی رو هم دوست داشتم اون هم این هفته خداحافظی کرد برای همیشه... روزمره های زندگی در انگلیس و اسکاتلند رو قشنگ مینوشت.
وبلاگ مضراب و نق نق هاشو دوست داشتم اونم منهدم کرده وبلاگشو.
همطاف ک همیشه زود زود مینوشت غیبش زده... لیلی از وقتی ب ایران اومد کم مینویسه وووو
دوستان مجازی من! هرجا که هستید سالم و دل شاد باشید.
