» تعداد مطالب :
» تعداد نویسندگان :
» آخرین بروز رسانی :
» بازدید امروز :
» بازدید دیروز :
» بازدید این ماه :
» بازدید ماه قبل :
» بازدید کل :
» آخرین بازدید :
خواجه نظام الدین عبیدالله زاکانی قزوینی متخلص به عبید، دانشمند و نویسنده ای دارای فضایل علمی بوده است که در شهر زاکان از توابع قزوین پا به عرصه ی گیتی نهاد. وی از کودکی تا ایام پیری را در دربار سلاطین به احترام زندگی می کرده و عنوان هایی از قبیل صاحب معظم، خواجه و صاحب اعظم را داشته است. او از خاندان زاکانیان قزوین بوده است و زاکیان شاخه ای از عربان مهاجر بنی خفاجه بوده اند.
سهراب سپهری شاعر خوش آوازه ایرانی در 15 مهر ماه 1307 هجری شمسی در کاشان دیده به جهان گشود. بعد از به پایان رساندن تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه به دانش سرای مقدماتی تهران راه یافت و در خرداد ماه 1324 توانست دوره 2 ساله این دانشسرا را به پایان برساند و در مرداد 1332 موفق به پایان رسانیدن دوره نقاشی دانشکده هنرهای زیبا گردید.
پروین اعتصامی شاعر پر آوازه ی تبریزی فرزند یوسف اعتصام الملک آشتیانی در 25 اسفند 1285 شمسی در تبریز پا به عرصه ی گیتی نهاد. کمتر شاعر زنی است که در مدتی کوتاه شهرتی فراگیر داشته باشد ولی پروین، یکی از آن استثناهاست که با بیش از 50 سال باز اشعار وی را می خوانند. وی در دوران کودکی همراه خانواده اش به تهران آمد و مقدمات عربی و برخی متون فارسی را در نزد پدرش در خانه آموخت.
حکیم ابوالقاسم فردوسی صاحب کتاب معروف شاهنامه از ستاره های بزرگ آسمان ادب ایران در یکی از سال های 329 یا 330 هجری قمری یعنی در همان سال هایی که شمع زندگانی رودکی خاموش می شد در روستای باژ (پازِ کنونی) واقع در منطقه ی طوس پا به عرصه ی گیتی نهاد. فردوسی از نجیب زادگان و دهقانان توس بود.
امام هشتم ما، حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا فرزند امام موسی کاظم (علیه السلام) در سال 148 هجری در شهر مدینه متولد شدند. آن حضرت در سی و پنج سالگی به امامت نائل گردیدند. برخی از القاب ایشان عبارتند از: رضا، فاضل،صابر و زکی.
شمس الدین محمد متخلص به حافظ و مشهور به خواجه ی حافظ و خواجه ی شیراز و ملقب به لسان الغیب یکی از چند تن نابغه ی اندک شمار تاریخ ادبیات جهان در حدود سال 726 هجری قمری در شیراز پا به عرصه ی گیتی نهاد و به علت اینکه قرآن را از حفظ است به او لقب حافظ داده اند.
محمد جواد باهنر، در سال 1312 در شهر كرمان متولد شد. دومین فرزند خانواده بود و غیر از ایشان هشت خواهر و برادر دیگر هم بودند. محله ایشان معروف به «محلة شهر» از محله‌های بسیار قدیمی و مخروبة شهر كرمان به شمار می‌رفت. پدرش، پیشه‌ور ساده‌ای بود. زندگی بسیار محقرانه‌ای داشت، مغازه كوچكی در سرگذر، كه از این راه امرار معاش می‌كرد.
