حضرت علی (ع) در نهج البلاغه می فرماید:
مردم! از آنچه خداوند بیان داشته بهره گیرید، و از پند و اندرز های خدا پند پذیرید، و نصیحت های او را قبول کنید، زیرا خداوند با دلیل های روشن، راه عذر را به روی شما بسته، و حجت را بر شما تمام کرده است. و اعمالی که دوست دارد بیان فرموده است، و از آنچه کراهت دارد معرفی کرده، تا از خوبی ها پیروی و از بدی ها دوری گزینید. همانا رسول خدا (ص) همواره می فرمود: « گرداگرد بهشت را دشواری ها (مکاره) و گرداگرد آتش جهنم را هوس و شهوات گرفته است.»
اگاه باشید! چیزی از اطاعت خدا نیست جز آنکه با کراهت انجام می گیرد، و چیزی از معصیت خدا نیست، جز اینکه با میل و رغبت عمل می شود.
پس رحمت خداوند، بر کسی که شهوت خود را مغلوب و هوای نفس را سرکوب کند، زیرا کار مشکل، باز داشتن نفس از شهوت بوده که پیوسته خواهان نافرمانی و معصیت است.
بندگان خدا! بدانید که انسان با ایمان، شب را به روز، روز را به شب نمی رساند، جز آن که نفس خویش را متهم می داند، همواره نفس را سرزنش می کند، و گناهکارش می شمارد.
پس در دنیا چونان پیشینیان صالح خود باشید؛ که در پیش روی شما در گذشتند و همانند مسافران، خیمه خویش را از جا در آوردند و به راه خود رفتند.
«نهج البلاغه، خطبه 176، این سخنرانی را امام در روز های نخست خلافت خود در سال 35 هجری در مدینه ایراد فرمود.»
:: مرتبط با:
امامان و پیامبران ,
مذهبی ,
:: برچسب‌ها:
امام علی ,
علی (ع) ,
نهج البلاغه ,
پند و اندرز ,
امیر المومین ,
