• 444 - حقیقت گوئی ملا نصر الدین
• 443 - دل و جگر ملانصر الدین
• 442 - دزد در خانه ملانصر الدین
• 441 - جشن همسایه ملانصر الدین
• 440 - ملا نصر الدین و سگ تازی لاغر
• 439 - زرنگی ملانصر الدین
• 438 - تعارف ملا نصر الدین
• 437 - فایده ملانصر الدین
• 436 - تنبلی عجیب ملا نصر الدین
• 435 - ملا نصر الدین و خواب راحت
• 434 - دختر کاکای ملانصر الدین
• 433 - مقابله به مثل ملا نصر الدین
• 432 - سفارش زن ملا نصر الدین
• 431 - سفارش ملا نصر الدین
• 430 - سن زن ملانصر الدین

• آبان 1399
• مهر 1399
• شهریور 1399
• مرداد 1399
• تیر 1399
• خرداد 1399
• فروردین 1399
• اسفند 1398
• بهمن 1398
• دی 1398
• آذر 1398
• آرشیو كل مطالب

• صــادق امــیـن (713)

• کل بازدید :
• بازدید امروز :
• بازدید دیروز :
• بازدید این ماه :
• بازدید ماه قبل :
• تعداد نویسندگان :
• تعداد کل پست ها :
• آخرین بازدید :
• آخرین بروز رسانی :

325-  ملانصر الدین و افسوس خوردن از جوانی

ملا روزی خواست سوار اسپی شود نتوانست. گفت: افسوس از جوانی. بعد اطراف خود را نگریسته دید کسی نیست گفت: ولی خومانیم در جوانی هم چیزی نبودم

324-  ملانصر الدین و علاج موًثر

323- غیب گو و ملانصر الدین

ملا روی شاخه درختی نشسته به بریدن آن شاخه مشغول بود. شخصی فریاد زد: احمق چه میکنی حالا شاخه میشکند و به زمین می افتی. اتفاقا در همین لحظه شاخه شکست و ملا با شدت به زمین خورد. ولی بدون اعتنا به کوفتگی بدن برخاسته یخهً آن شخص را گرفته گفت: معلوم میشود تو از غیب خبر داری پس به من بگو کی خواهم مُرد؟ آن مرد خواست گریبان خود را از دست ملا نجات دهد دروغی بافته گفت: هر وقت خرت بگوزد مقدمه مرگ توست و چون دو مرتبه پی هم بگوزد تو خواهی مرد. اتفاقا چند روز بعد از این واقعه ملا برای آوردن هیزم با الاغ خود به کوه میرفت. در بین راه الاغش گوزید. ملا با خود خیال کرد که مرگش نزدیک شده است. پس از رفتن چند قدم الاغ بار دیگر پی هم دو باد خارج کرد. ملا از الاغ پائین آمده فکر کرد که لابد حالا میمیرد پس روی زمین دراز کشید. دهاتی ها که این حالت را مشاهده نمودند بالای سر او آمده دیدند تکان نمیخورد. تصور کردند مرده است پس از ده خود تابوتی آورده او را به تابوت گذاشته برای دفن به قبرستان بردند. در بین راه به جوی آبی رسیده برای عبور از آن با یکدیگر بحث میکردند و هر یکی راهی را بهتر میدانست. ملا از میان تابوت برخاسته نشست و راهی را نشان داده گفت: من وقتی که زنده بودم از این راه میرفتم

322 -  به مقصود رسیدن ملانصر الدین

ملا گاوی قوی هیکل داشت که دارای دو شاخ بزرگ بود و روز ها او را برای قلبه میبرد. مدتی بود آرزو داشت که روزی فرصتی یافته مابین دو شاخ گاو سوار شود. اتفاقا روزی از صحرا برمی گشت نزدیک خانه اش گاو خوابید. ملا هم به خود دل داده سوار گاو شده و میان دو شاخ بلندش قرار گرفت. گاو که از حرکت ملا به خشم آمد از جایش بلند شده چرخی زده با کمال شدت او را بر زمین زد. زن ملا که صدای افتادن او را شنید با عجله از خانه بیرون آمده ملا را دید که بیهوش افتاده و سرش شکسته است. گمان کرد که مرده است. شروع به گریه و زاری نمود. در این بین ملا به حال آمده از جایش برخاسته بدون اعتناً به زخم سر و صورت زنش را دلداری داده گفت: غصه نخور اگر چه خیلی صدمه دیده ام اما به مقصودم رسیدم

321 - طرف راست ،ملانصر الدین

مهمانی به خانه ملا آمده بود. شب احتیاج پیدا کرد که از اطاق بیرون رود. چون ملا را بیدار دید گفت: چراغ طرف دست راست شما است. آنرا به من بدهید تا روشن کنم. ملا گفت: مگر دیوانه هستی؟ در تاریکی من از کجا میفهمم طرف دست راست کجا است.