من که تسبیح نبودم تو مرآ چرخآندی

مشت بر مهره ی تنهآیی من پیچآندی

مهر دستآن تو دنبآل دعآیی می گشت

بآرها دور زدی ؛ ذهن مرآ گردآندی

ذکرهآ گفتی و بر گفته ی خود خندیدی

از همین نغمه تآریک مرآ ترسآندی

بر لبت نآم خدآ بود ؛ خدآ شآهد مآست

بر لبت نآم خدآ بود و مرآ رقصآندی

دست ویرآنگر تو عآدت چرخیدن دآشت

عآدتت رآ به غلط چرخه ی ایمآن خوآندی

قلب صدپآره من مهره ی صد دآنه نبود

تو ولی گشتی و این گمشده رآ لرزآندی

جمع کن ؛ رشته ی ایمآن دلم پآره شده است

من که تسبیح نبودم ؛ تو چرآ چرخآندی!؟