برچسب ها: رهگذر، رفتن، رحلت، روزگار زرد، صدق،  

برچسب ها: خبر، عاقبت، نجات، ملت، چرایی، نعمت،  

هر سال وقتی عید فطر فرا می‌رسد حرف معلم پرورشی کلاس دوم راهنمایی‌مان که با چه حرصی با صبر و حوصله در لاولای بازی‌گوشه‌های ما نصیحت‌مان می‌کرد یادم می‌آید و مکررا در گوشم با همان لحن و آهنگ تکرار می‌شود. نمی دانم برای بنده که حتی آن وقت‌ها سر از هیچ در نمی‌آوردم چطور از آن همه چیزهایی که خوشحال‌مان می‌کرد این حرف یادم مانده است.

فکر کنم همیشه قرار است این حرف در سرم بماند...

نمی‌دانم راز عمر این کلمات چیست؟ شاید از هنر معلمی است، با جمله‌ای که خیلی از او بزرگتر بود و شاید برکت عید فطر و یا حرف دل مرد عملی که از زبان روزه‌دار معلمی دلسوز و پرتحمل‌مان برآمد...

"حواستان باشه اگر فردا نرفتید برای نماز عید فطر دیگه رفت تا سال دیگه ها..."

خدا خیرش دهد هرکجا که هست...

برچسب ها: نماز عید فطر، معلم، پاداش روزه داری، کلام،  

برچسب ها: حضور زنان در ورزشگاه آزادی، حق زنان، مبارزه، مردم سالاری، تلاش صبر نتیجه،  

انسان‌ها یا از اشتباهات خود کارآزموده می‌شوند و یا از اشتباهات دیگران درس می‌گیرند و اصل یادگیری و مهارت و مهمتر، کارآزمودگی، با مبادرت کلامی و جوارحی حاصل می‌شود نه محفوظات و دانسته‌ها. تجربه ثابت کرده کسانی که از اشتباه کردن و سرزنش دیگران ترسی ندارند انسان‌هایی خلاق و خود‌اتکا هستند و اساسا این دسته از انسان‌ها خالق مفاهیم و تعالیم بدیع و تازه‌اند.

از کسانی که با اشتباهاشان موجب تعلیم ما می‌گردند سپاس‌گزاری کنیم. یادمان باشد خندیدن به آن‌ها نشانه نادانی و ناتوانی ماست.

برچسب ها: ترس از خطا و اشتباه، خلاقیت، مفاهیم نو، مخترع، معلم، اشتباه، موفقیت،  

"وقتی بهار گل‌ها را جان می‌بخشد"

"وقتی که باغ‌ها طروات انفاق می‌کنند"

"چه گلایه از پاییز می‌توان نمود"

"وقتی زمستان همه چیز را نابود می‌کند"

*** نام ارتش تنها مترادف نام ایران است. ***

نیروی زمینی قهرمان ارتش ایران، سربازان و پرچم دارانت چه غریبانه رفتند.

تسلیت باد بر شرافت تو نیروی زمینی قهرمان ارتش ایران

یادش بخیر. وقتی در روزه‌های اول دورۀ آموزشی تمرین رژه می‌کردیم ارتشی‌ها برای آنکه به ما روحیه بدهند زیاد بر روی شرافتمان دست می‌گذاشتند. فرمانده هنگ‌مان به پشت بلندگو جایگاه می‌رفت و وقتی ما پا می‌گرفیتم بلند میگفت " درود به شرفت سرباز" و خون درون رگهایمان به جوش می‌آمد و با قدرت پا می‌کوبیدم. روز آخر آموزشی کسی نبود لحظۀ خداحافظی اشک در چشمانش گره نخورد و بغض نکند. زیبایی روزهای یک زندگی بود. ولی با این اوصاف انگار سربازیمان تمام شده بود و خیلی خوشحال بودیم. مرخصی ده روزۀ پایانی با هیچ چیز قابل مقایسه نبود. سختگیرهای ارتش معروف عام و خاص است ولی با همه محدودیت‌های پادگان‌های نیروی زمینی از کمبود و بی‌کیفیتی استحقاقی‌هایی که یکی در میان نصیبمان می‌شد تا غذا و کذا و کذا همۀ جوانانی که در ارتش خدمت کردند عرق و غیرت خاصی بر روی آن دارند. اما...                                 "گیرم که درد دل به تو گویم تو را چه غم      تو درد دل شنیده‌ای اما ندیده‌ای"

درود بر پیکر با شرافتت سرباز نیروی زمینی قهرمان ارتش ایران

و تسلیت بر خانواده صبور و داغدار تو که قرار بود بعد از 60 روز انتظار همدیگر را ملاقات کنید و پدرت و مادرت چشم بر تو روشن کنند و حالا دیدار انتظار می‌خواهد و انتظار. خدا صبرتان دهد که اجرتان باقیست.

و اما تو ای دستگاه‌های اجرایی و تصمیم‌گیر و چنین و چنان کشور که فیش حقوقیتان به اندازه فیش حقوق ماهانه 80 هزارتومانی سربازان است!!!

لایق تسلبت نیستی...

حال که این حادثه غم‌آلود پیشامد کرده دم از مجازات فرماندهان و مدیران پادگان 05 کرمان می‌زنند و مثل همیشه می‌خواهند از عدم آگاهی ملت سوء استفاده کرده و خود را از زیر بار مسئولیت خارج سازند و چون همیشه بی‌گناهان را نکوهش کنند. بعد از اتمام دورۀ آموزشی و خروج سربازان از پادگان دیگر هیچ مسئولیتی بر عهدۀ پادگان آموزشی نیست و این سربازان با اتوبوس پایانه‌های شهری به ولایت خود باز می‌گردنند. حال کجای این مهم به نظام سربازی ارتش باز می‌گردد. ارتشی که با کمترین بودجه نسبت به سایر سازمان‌های مشابه و ابزار‌آلات کهنه و فرسوده امنیت و اقتدار تولید می‌کند چه تقصیری دارد در یک سانحه رانندگی.  ننگ و شرم بر کسانی باد که موجبات وقوع اینچنین فاجعه‌هایی می‌شوند که در ظرف یک روز سه تصادف مرگبار خانواده‌های یک سرزمین را داغدار می‌کنند. این حادثه‌ها مصداق خوبی است برای ارزیابی عملکرد شماست. نه تنها جاده‌های کشور و نه تنها رانندگی و نه تنها تصادفات کشور که ریل‌ گذاری‌ها و مهندسی‌ها عاملان این فواجع هستند.

شرم بر شما...

 

برچسب ها: 19 ارتش، 19 سربازان، کارآمدی ارتش، ناکارآمدی ...، نیروی زمینی ارتش، سربازان وطن،  

            در دم نهفته به ز طبیبان مدعی     

                                                     باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

           چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدی است

                                     آن به که کار خود به عنایت رها کنند

برچسب ها: راه، حسن عاقبت، زندی، مدعی، کار دنیا،