با پایان سال شروع به خانه تکانی کردم ،

به خانه ی دل که رسیدم محبتت را برداشتم ،

نه غباری داشت و نه کهنه شده بود ،

مهرت جای جای دلم خواهد ماند

بی بهانه تو را مرور میکنم تا خاموشیم نشان فراموشیم نباشد
.
.
.
دوست خوب پادشاه بی تاج و تختیست که بر دل حکومت میکند ، سلام پادشاه !
.
.
.
یادم باشد وقتی آمدی راز بزرگی را به تو بگویم ، اینکه در نبودنت آسمان آبی نیست
.
.
.
آرزو دارم بهاران مال تو / شاخه های یاس خندان مال تو / ساده بودن های باران مال تو / آن خداوندی که دنیا آفرید ، تا ابد همراه و پشتیبان تو
.
.
.
حواسم را هر کجا که پرت می کنم ، باز کنار تو می افتد
.
.
.
تنهایی و دلتنگیت را پیش فروش نکن ، فصلش که برسد به قیمت میخرند !
.
.
.
این روزها سنگین و نحس اند ، چه کنم ؟ لحظات هم بهانه ات میگیرند ، رفتی و ردپایت در پس کوچه های قلبم باقی مانده است
.
.
.
ما بدهکاریم به یکدیگر و به تمام ” دوستت دارم” های ناگفته ای که پشت دیوار غرورمان ماند و آنها را بلعیدیم تا نشان دهیم که منطقی هستیم
.
.
.
در مقابل تقدیر خداوند همانند کودکی یک ساله باش که وقتی او را به هوا می اندازی ، می خندد ، چرا که اطمینان دارد او را خواهی گرفت