شنبه 17 شهریور 1397  07:47 ق.ظ

شنبه های پر از دلهره

توسط: دیوید کاپرفیلد
ارسال به ارسال به 100 درجه کلوب دات کام

دوباره شنبه شد
و من بزرگ شده به یاد ایام پر از التهاب شنبه صبح هایی که تکالیفش انجام نشده بود و باید دوباره از بستر تن خسته ی هنوز به خواب نیاز داشته را می کندی و به مدرسه می راندی از بستر کندم و به محل کار کشیدمش...
و هفته دو باره شروع شد...


  • آخرین ویرایش:شنبه 17 شهریور 1397
  • برچسب ها:شنبه ،
نظرات()   
   
سه شنبه 13 شهریور 1397  02:45 ب.ظ

پاسخ عشقم به نام ای که برایش فرستاده بودم

توسط: دیوید کاپرفیلد
ارسال به ارسال به 100 درجه کلوب دات کام

به نام خدا 
همسر عزیزم سلام
همان طور که گفتی( و چه زیبا گفتی و نوشتی و چه زیبا دل بردی),چند وقتیست سختی های زندگی چنان بیرحمانه  میتازد که دیگر نمیتوان قامت راست کرد، اما خواستم بگویم که خداهست،عشق هست ، ومن در کنارت هستم.من تمام قد وباتمام وجود در کنارت هستم تا باهم این مشکلات را پشت سر بگذاریم.و شاید هم توانسته باشم اندکی از زحماتی که برای ما میکشی را جبران کرده باشم.

همسرم هنگامی که خودم را کنار شما میبینم خوشبخت ترینم . وانگار دیگر چیزی از این دنیا نمیخواهم .همیشه کنارم بمان.
عشق زیبای من، تو زیباترین بهانه برای نفس کشیدنم هستی، تو پاک‌ترین شعر عاشقانه هستی، تو بهترین معنای دوست داشتنی، تو شاه بیت غزل زندگی‌ام  هستی. تو را عاشقانه دوستت دارم. 
 دوستت دارم واز خدا برایت سلامتی و دل خوش میخواهم .
زهرا


نظرات()   
   
دوشنبه 12 شهریور 1397  02:44 ب.ظ

نامه من به عشقم

توسط: دیوید کاپرفیلد
ارسال به ارسال به 100 درجه کلوب دات کام

به نام خدا

عشقم سلام

چند وقتی بود که ملال شدید زندگی و اوج سختی هایی که روزگار به دوشم افنکنده مانع این شده بود که دو باره برایت بنویسم

برایت دوباره بنویسم و دوباره بگویم که دوستت دارم

خوشحالم از اینکه هستی و خاطرم آسوده است که مراقب فرزندمان می باشی

کاش زندگی به لطافت همین قلمی بود که روی کاغذ میکشیدم تا عشقم نثارت گردد

ولی سختی روزگار حیاتمان چونان بر مردان عصر زندگی مشترکمان می تازد که دیگر نمی توان قامت راست کرد

و به قامتی خمیده در آماج مشکلات باز دوباره میگویم دوستت دارم

دوستت داشته ام

و دوستت خواهم داشت

زهرای عزیزم

من تمام قد و با تمام وجودم به عشق تو و فرزند دلبندمان در برابر همه مشکلات تمام قد خواهم ایستاد شاید بتوانم اندکی از - از خودگذشتگی های تو برای زندگیمان را جبران کنم

و تا حد توانم مبارزه خواهم کرد

هر چند توانم کمتر از بلندای مشکلات است و بخاطر این کمی از تو پوزش می طلبم

و امیدوارم در محضر خدا به خاطر بی رحمی روزگار زندگیمان که تا کنون روی خوش به ما نشان نداده من را ببخشی و عفو کنی

امید بر آن دارم زندگی ام کوتاه گردد بل تمام شود تا چنین در دشواری زندگی کردنتان را به چشم خود نبینم.

دلم میخواست تمام دنیا را به پایتان بریزم اما چه کنم که این دیوانه عنان خویش را از دستم بربوده و فراری است.از دست سخاوتمند من.

دوستت دارم


نظرات()   
   
آخرین پست ها

لحظات پر التهاب..........یکشنبه 29 دی 1398

به همسر عزیزم زهرا – 16/10/1398..........سه شنبه 17 دی 1398

عاشق که باشی.............دوشنبه 27 آبان 1398

درد دل..........دوشنبه 20 آبان 1398

برای کسی دست تکان ندهید..........پنجشنبه 18 مهر 1398

مرد بودن..........چهارشنبه 17 مهر 1398

روز های پر التهاب من..........شنبه 6 مهر 1398

طوفان بعد از آرامش..........شنبه 15 تیر 1398

انسانیت جوانی..........یکشنبه 9 تیر 1398

خوب بودن.............سه شنبه 21 اسفند 1397

دندان نیش پسرم/حاشیه های زندگی شیرین من..........شنبه 11 اسفند 1397

روز مهندس..........یکشنبه 5 اسفند 1397

دوست داشتن عجیب و غریب او.............چهارشنبه 24 بهمن 1397

در لحظه..........سه شنبه 23 بهمن 1397

شنبه های پر از دلهره..........شنبه 17 شهریور 1397

همه پستها

شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات