چهارشنبه 17 مهر 1398  03:11 ب.ظ

بدیه مرد بودن به این هست که کسی نیست که بتونی با خیال راحت باش درد و دل کنی و یا مثلا یکی باشه که بتونی سرت رو بذاری رو دوشش و یه دل سیر گریه کنی همه میگن عه زشته مرد که گریه نمی کنه ؟ کی گفته مرد نباید گریه کنه ؟ پس آماج غم و غصه هاش رو ببره روی شونه کی خالی کنه؟ باید ب ایستی و تکیه گاهی باشی برای همه وقتی که هیچ کس نیست که بتونی بی منت بش تکیه کنی خیلی سخت و البته سناریوی پر غصه ایست...
اگه پیش پدر و مادرت از آماج غصه ها گلگی کنی ، پیرمرد و پیرزن می شینن برات غصه می خورن کاری هم از دستشون بر نمیاد
اگه پیش همسرت بشینی صحبت از مشکل ها بکنی توی دلش خالی میشه و دیگه از اون آرامشی که باید تو محیط خونه تزریق کنه خبری نیست از طرفی اخلاقا هم درست نیست دل یک زن رو خالی کنی وقتی همه ی همه ی  مسئولیتش با تو هست
اگه پیش رفیق دوست و آشنا هم بشینی درد دل کنی اگر ملامتت نکنن از تو یک بی عرضه در ذهن خودشون می سازن .
و این میشود که یک مرد همیشه باید لبخند بزند از آن لبخند ها که خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است..کارم از گریه گذشته ست بدان می خندم/ چونان که کسی نداند و هیچ وقت نفهمد کذب لبخند مرد ایستارا


نظرات()   
   
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات