نویسنده :مهرداد اشک9
تاریخ:1397/05/19-14:44

لبخند می‌زنم، یاد می‌گیرم!

هر آدمی كه با من آشنا شد،
به من یاد داد.
پیر و جوان، همه برای من آمده بودند؛
تا یاد بگیرم!
یادم میآید به یكی كه برایم عزیز است، 
بسیار ابراز علاقه كردم، بسیار او را بزرگ شمردم
به او گفتم: جهانم با تو تغییر كرد.
گفت: تو مرا خیلی دستِ بالا گرفتی.
شاید، شاید هم برای خودش اینقدر با ارزش نبود
كه برای من هست.
شاید سكوت كنم، دلخور نمی‌شوم.
لبخند می‌زنم، یاد می‌گیرم... .







  • تعداد صفحات :2
  • 1  
  • 2  
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات