سالِ ۹۵ جانِ عزیزم،
رو به پایانی،
تمام شدنت مبارک!

.
تشکر بخاطرِ همهء ۳۶۵ روزی که ساختی برایمان...
اما فصل سردت اصلا خوب نبود خبرهایش؛
یک روز خبرِ فوت محبوب های کشور به گوش میرسید،
و روز دیگر آوار شدنه سقف های گوناگون...
و یک روز خبرِ رفتنه عشق هایشان...
اما بی انصافی ست اگر از خوبی هایت هم نگویم
بزرگم کردی در این یک سال،
صبوری یادم داده ای...
فهمیدم نباید از سرنوشتی که برایمان ساختند پیروی کنم،
خودم سرنوشتم را بسازم!
فهمیدم مادر و پدر تنها آدم های باارزشِ تکرار نشدنی زندگی هستند!
امسال خیلی از اطرافیان و غریبه های هم نوعم را خوشحال کردم!
امسال درونِ تو فهمیدم خدایی دارم که با حرف های بنده هایش فرق دارد و حواسش به من است...
ممنونم از تو بخاطر این فهمیدن ها!

.
اما!یک سوال!
۹۵ جان تو کمرت درد نمیگیرد،
این همه آرزوی براورده نشده ب دوش میکشی و داری میروی!؟
حداقل به سالِ بعد بگو ما چشم انتظار برآورده شدن آرزوهایمان هستیم...
به سال بعد بگو
حالا که دارد می آید،عشق تمام آنهایی که رفته اند را هم با خودش بیاورد...
بیاورد تا همه چیز تکمیل شود!
آی ۳۶۵ روزِ دوست داشتنی،سفر ابدی ات به سلامت...

ما هر کسی را طوری می کشیم؛
بعضی از آن ها را با گلوله
بعضی از آن ها را با حرف
و بعضی ها را با کارهایی که کرده ایم
و بعضی ها را با کارهایی که تا به امروز برای آن ها نکرده ایم!

اسفند عین پنجشنبه هاست
که همیشه صدبارقشنگتر از جمعه هاست!
اصلا ازهمون شروعش قشنگه
سبزه سبزکردن
خونه تکونی وبوی تمیزی وحذف همه غبارهااز زندگی
عشق شیرینی خونگی درست کردن
خرید آجیل
حس بوی بهاراز پشت پنجره
و بارقه ی آفتاب گرم وبی جون از لای پرده هاروی پوست سرد خونه
کاشتن بنفشه های کوچک خوشبختی
و پرکردن کلی گلدون باگلهای ظریف و قشنگ بهاری
دیدن ماهی گلی و سنبل توی هردکه ای ازخیابون
پایکوبی حاجی فیروز
شورقشنگ چهارشنبه سوری
اسفند یعنی یه سال دیگه
یعنی یه شانس دیگه
.
خوش اومدی بهترین ماه سال ♥

وقتی دخترم بچه بود ، یک روز به دلیل شیطنتی که کرده بود ،
شروع کردم به نصیحت های مادرانه و بالاخره گفتم :
نمی دونم با تو چیکار کنم ؟!
و دخترم در پاسخ گفت :
می تونی منو ببوسی !
امروز یادم نیست موضوع چه بود،
اما آن بوسه هنوز یادم مانده است !!!!
هرگز فرصت گفتن دوستت دارم را از دست مده …:)
{ امی هریس }
:)