ناپلئون میگوید:
دنیا پر از تباهی است، نه به خاطر وجود آدمهای بد، بلكه به خاطر سكوت آدمهای خوب

اگر دروغ رنگ داشت
هر روز شاید
ده ها رنگین کمان در دهان ما نطفه می بست
و بی رنگی کمیاب ترین چیزها بود
اگر شکستن قلب و غرور صدا داشت
عاشقان سکوت شب را ویران می کردند
اگر به راستی خواستن توانستن بود
محال نبود وصال!
و عاشقان که همیشه خواهانند
همیشه می توانستند تنها نباشند

«مادرم صبحی می گفت: موسم دلگیری است // من به او گفتم: زندگانی سیبی است، گاز باید زد با پوست»سهراب سپهری

می گویند : شاد بنویس ...
نوشته هایت درد دارند!
و من یاد ِ مردی می افتم ،
که با کمانچه اش ،
گوشه ی خیابان شاد میزد...
اما با چشمهای ِ خیس ...!

مردی که کوه را از میان برداشت ، کسی بود که شروع به برداشتن سنگ ریزه ها کرد

از سرنوشت غمگین مباش ! چه بسا سگ هایی بر روی اجساد شیر های جنگل سبز رقصیدند ؛ شادی كردند و خود را بزرگ پنداشتند ... ولی نمی دانستند شیر ؛ شیر می ماند و سگ ؛ سگ!!!!

آنکه با زندگی می سازد ، می بازد ، با زندگی نساز ، زندگی را بساز . (زرتشت)

هر اندیشه شایسته ای به چهره انسان زیبایی می بخشد .

کسی که مرتکب هیچ اشتباهی نشده است مطمئنا هیچ چیزی را امتحان نکرده است (انیشتین)

چه بسا اشخاصی که تنها با طنین کلنگ گورکن از خواب غفلت بیدار می شوند. ناپلون بناپارت

دوستان واقعی تو؛
تو را آن گونه كه هستی؛ دوست دارند!
دشمنان واقعی تو؛
تو را آن گونه كه هستند!

نیكى هنر نیست به امید تلافى، احسان به كسى كن كه به كار تو نیایید

همیشه چوب اعتمـــــادهایی را می خوریم
که به احساســــمان کرده ایم
کاش به عقـــــــل هم فرصتی می دادیم...

تـــازه فهمیـــدم چـــرا پشـــت ســر مـــرده ها آب نمی ریزنــــد،
چــون ایــن دنیـــا ارزش برگشتـــــن ندارد ...!!