پنجشنبه 3 بهمن 1398 05:43 ب.ظ
نظرات ()
یک نامه کوتاه و پرمغز
مردی نامه ای به محضر سیّدالشّهداء(ع)نوشته و در طیِّ آن تقاضا می کندکه مرا به خیردنیا و آخرت راهنمایی بفرمایید.
إمام(ع)در جواب می نویسد:
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیمِ أَمّابعد فَإِنَّ مَن طَلَبَ رِضَی اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ اللهُ أُمُورَالنّاسِ وَ مَن طَلَبَ رِضَی النّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَکَلَهُ اللهُ إلَی النّاسِ:
هرکس
در صدد جلب خشنودی خداوند باشد هر چند مردم از او ناراضی شوند،خداوند او
را ازمردم حفظ می کند و أمر او را کفایت می کند، أمّا کسی که برای جلب
خشنودی و رضایت مردم،خدا را به غضب می آورد خداوند او را به مردم وامی
گذارد و نظر لطف خود را ازاو بر می دارد.
(نقل از اختصاص شیخ مفید)(۲۴)
