در هر دو صورت ما بدبختیم!
گفت: بالاخره ما نفهمیدیم که وقتی برف و یارون میاد باید خوشحال باشیم،یا وقتی نمیاد و خشکسالی میشه؟!
گفتم: خب،معلومه! برف و بارون رحمت خداست و خشکسالی نقمت.وقتی رحمت خدا بر ما بباره،چرا غمگین باشیم؟
گفت: آخه چه بباره و چه نباره،برای ما هردوتاش مایۀ دردسره!
گفتم: چطور؟
گفت: به قول تو خشکسالی نقمته و نشانۀ قهر خداست.وقتی هم می باره ،چون مدیران معمولاً همیشه غافلگیر میشن و توان مدیریت سیلاب رو ندارن،باز گرفتار سیلاب و بهمن و...میشیم! بنابراین چه بباره و چه نباره ،مایۀ بدبختی ماست!
گفتم: نگو! ناشکری نکن!
گفت: زن و شوهری سالمند دو داماد داشتند؛یکی کشاورز بود و دیگری کوزه گر. روزی دربارۀ وضع دختران و دامادهای خود صحبت می کردند. هوا نیمه ابری بود. زن از شوهر پرسید:
آیا امروز باران می بارد؟
مرد پاسخ داد: چه باران ببارد و چه نبارد؛ما بدبختیم!
زن پرسید:چرا؟
مرد گفت: داماد اول ما گندم کاشته و چشم به راه باران است تا برویَد و دومی کوزه های خود را ساخته و بر بام چیده و منتظر آفتاب است تا خشک شود.حالا اگر باران نبارد ،اولی بیچاره می شود و اگر ببارد،دومی!
گفتم: باز هم #سیاهنمایی کردی؟!
#شفیعی_مطهر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
