سه شنبه 12 فروردین 1399 09:28 ق.ظ
نظرات ()
«ضلال مبین» یا «دلال مبین»!!
محمدتقی بهار، شعر طنزی دارد که دختری «ضاد» را «دال» می‌گفت و «ضلال مبین» را «دلال مبین» می‌خواند و استاد هِی این را تکرار می‌کرد. این طنز را سید احمد شبیری زنجانی در الکلام یجرُّ الکلام نیز آورده است.
«گفتم به شیخ راه ضلال این‌قدر مپوی
کاین شوخ منصرف نشود از خیال خویش
بهتر همان بودکه بمانید هر دوان
او در دلال خویش و تو اندر ضلال خویش»
همین طنز را در ادبیات عامیانه متدینان و حتی در میان روحانیان بلندپایه می‌بینیم. طنزی که معمولاً مستور می‌ماند و از رسانه‌ای شدن اِبا دارد.
چند وقت پیش سعید قاسمی خطاب به حسن روحانی می‌گفت:
«انَّ ربَّک لَبِالاِستَخر». فارغ از درستی و نادرستی سخن قاسمی، از آیه‌ای قرآنی برای بیان طنزگونهٔ خود بهره برده است.
