کرونانامه
گشت به یک‌باره جهان «خر تو خر»
آفتی افتاد به نوع بشر
پشم جهان ریخت چو آمد کووید
آمد و شلوار بشر را درید
آن بشر عربده‌کش، لات و لوت
پیش کرونا چپه شد در سه‌سوت
آن بنی‌آدم که جهان می‌گرفت
پیش چنین فسقلکی شد خرفت
دشمن پنهان شده‌ای بی‌صدا
کرد یهو لنگ بشر را هوا
کرد شنی ریزه برایش کمین
پنچری افتاد به چرخ زمین
باد «انا ربّکم اعلی» فِسید
باد بهاری به درختان وزید
سبزه به هر گوشهء دنیا دمید
یک نفسِ امن طبیعت کشید
باز خدا زد به دهان بشر
تا بفروشد مگرش گوشِ خر
تا بکشد دست ز خودخواهی‌اش
از عر و از جفتک گهگاهی‌اش
خر نشود، زور نگوید به خر
باز به باری نکند خر دمر
گاو نگردد ز نفهمی خویش
باز دُم گاو نبندد به خیش
چون ببعی، کر نشود خود ز پند
سر نبرد از بز و از گوسفند
مثل بنی‌آدم پست و دله
کوه و بیابان نکند مزبله
آب سر چشمه نبندد به گِل
پیش خودش باز نگردد زبل
جیش به دریا نکند بعد از این
ماهی و مرجان همه از او غمین
الغرض ای آدم ناهوشیار
پنبهء آغشته به روغن بیار
هی بچپان پنبه به سوراخ‌هات
اُرد بده پشت هم از کاخ‌هات
باز بگو! من بلدم! من بلد
غافل از اینی که نباشی عدد
من بلدم من بلدم کم بگو
پیش خدا هیچ نباشی عمو!
این کرونا آمده حالی کند
حال طبیعت خوش و عالی کند
تا بزند باز به یک میکرون
خشتک انسان بکند پاپیون
تا نکشد پیش خدایش نفس
تا که بفهمد «که» رییس است و بس
#عبدالله_مقدمی
#کرونا
کانال شعرهای طنز عبدالله مقدمی
@moghaddamy
