کدام اخلاقمان شبیه پیامبر (ص) است؟

پیامبر اسلام :

 دائماً متفکر بود.
 اکثر اوقات ساکت بود.
خلقش نرم بود.
کسی را تحقیر نمی‌‌کرد.
دنیا و ناملایمات هرگز او را به خشم نمی‌آورد.
حقی پایمال می‌شد از شدت خشم کسی او را نمی‌‌شناخت تا این که حق را یاری کند.
بیشتر خنده‌های آن حضرت تبسم بود.
می‌فرمود حاجت کسانی که به من دسترسی ندارند را ابلاغ کنید.
با مردم انس می‌گرفت و آنان را از خود دور نمی‌کرد.
در همه امور اعتدال داشته و افراط و تفریط نمی‌کرد.
زبان خویش را از بیان سخنان غیرضروری کنترل می‌کرد.
در انجام وظیفه به هیچ وجه کوتاهی نمی‌کرد.
بافضیلت‌ترین فرد نزد پیامبر خیرخواه‌ترین آنان برای مردم بود.
در مجالس جایگاه خاص برای خود برنمی‌گزید.
هنگامی که بر جمعی وارد می‌شد در جای خالی می‌‌نشست و به یاران خویش دستور می‌داد این گونه عمل کنند.
هر کس برای رفع نیاز رجوع می‌کرد نیازش را برآورده می‌کرد یا با کلام دلنشین آن حضرت قانع می‌شد.
رفتار پیامبر آنقدر نرم بود که مردم او را همچون پدری دلسوز و مهربان می‌دانستند و حق همه مردم نزد آن بزرگوار یکسان بود.
مجلسش مجلس بردباری، حیا، صدق و امانت بود.
عیب‌جو نبود و از کسی هم تعریف زیاد نمی‌کرد.
پیامبر نفس خود را از سه چیز پرهیز می‌داد جدال، پرحرفی و سخنان غیرضروری.
هرگز کسی را سرزنش نمی‌کرد.
در پی لغزش‌های مردم نبود.
سخن نمی‌گفت مگر در جایی که امید ثواب در آن وجود داشت.
سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر این که از حد متعارف تجاوز می‌کرد.
به آرامی و متانت گام برمی‌داشت.
کلامش مختصر، جامع، آرام و شمرده بود و آهنگ صدایش از همه مردم زیباتر بود.
پیامبر در تمام حالات و در برابر همه مشکلات شکیبا بود.
هر روز هفتاد بار استغفار می‌کرد.لحظه‌ای از عمر بابرکت خویش را بیهوده نمی‌گذرانید.
دیرتر از همه مردم به خشم می‌‌آمد و زودتر از همه راضی می‌گشت.
با ثروتمندان و تهیدستان یکسان دست می‌داد و مصافحه می‌کرد و وقتی به کسی دست می‌داد بیش از او دست خویش را باز نمی‌کشید.
با مردم شوخی می‌کرد تا مردم را خوشحال سازد.

امام صادق(ع)فرمودند:
انی لاکره للرجل ان یموت و قد بقی خلة من خلال رسول الله صلی الله علیه و آله لم یأت بها.
من خوش ندارم کسی بمیرد در حالی که هنوز برخی از آداب پیامبر (ص) را به جا نیاورده است.

منبع: سنن النبی، علامه طباطبایی