معنویتی نهفته در شب های قدر

لطفا ادامه مطلب را بخوانید

حكایت جنگل ما 

 مورچه هر روز صبح زود سر کارمی‌رفت و بلافاصله کارش را شروع می‌کرد. با خوشحالی به میزان زیادی تولید می‌کرد.
 رئیسش که یک شیر بود، از این که می‌دید مورچه می‌تواند بدون سرپرستی بدین گونه کار کند، بسیار متعجب بود. بنابراین فکر کرد که اگر مورچه می‌تواند بدون هیچ گونه سرپرستی بدین گونه تولید کند، پس با داشتن یک سرپرست حتما میزان تولیدش بسیار بالاتر خواهد رفت. او بدین منظور سوسکی را که تجربه بسیار زیادی در سرپرستی داشت و به نوشتن گزارش های عالی شهره بود، استخدام کرد. 

 اولین تصمیم سوسک راه اندازی دستگاه ثبت ورود و خروج بود. او همچنین برای نوشتن و تایپ گزارش هایش به کمک یک منشی نیاز داشت. عنکبوت هم مدیریت بایگانی و تماس‌های تلفنی را بر عهده گرفت.
 شیر از گزارش های سوسک لذت برده و از او خواست که نمودارهایی که نرخ تولید را توصیف می‌کند، تهیه نماید که با آن بشود روندها را تجزیه و تحلیل کند. او می‌توانست از این موارد در گزارش هایی که به هیئت مدیره می‌داد، استفاده کند.
 بنابراین سوسک مجبور شد که کامپیوتر جدیدی به همراه یک دستگاه پرینت لیزری بخرد. او از یک مگس برای مدیریت واحد تکنولوژی اطلاعات استفاده کرد. مورچه که زمانی بسیار بهره ور و راحت بود، از این کاغذبازی افراطی و جلساتی که بیشترین وقتش را هدر می داد، متنفر بود.
شیر به این نتیجه رسید که زمان آن فرا رسیده که شخصی را به عنوان مسئول واحدی معرفی كند که مورچه در آن کار می‌کرد. این سمت به جیرجیرک داده شد. اولین تصمیم او هم خرید یک فرش و نیز یک صندلی ارگونومیک برای دفترش بود. این مسئول جدید یعنی جیرجیرک هم به یک کامپیوتر و یک دستیار شخصی که از واحد قبلی‌اش آورده بود، به منظور کمک به برنامه بهینه‌سازی استراتژیک کنترل کارها و بودجه نیاز پیدا کرد. اکنون واحدی که مورچه در آن کار می‌کرد، به مکان غمگینی تبدیل شده بود که دیگر هیچ کسی در آنجا نمی‌خندید و همه ناراحت بودند. در این زمان بود که جیرجیرک، رئیس یعنی شیر را متقاعد کرد که نیاز مبرم به شروع یک مطالعه درخصوص سنجش شرایط محیطی دارد. با مرور هزینه‌هایی که برای اداره واحد مورچه می شد، شیر فهمید که بهره‌وری بسیار کمتر از گذشته شده است. بنابراین او جغدی را که به عنوان مشاور شناخته شده و معتبر بود ، برای ممیزی و پیشنهاد راه حل اصلاحی استخدام كرد. 

 جغد سه ماه را در آن واحد گذراند و با یک گزارش حجیم چند جلدی باز آمد. نتیجه نهایی این بود: "تعداد کارکنان بسیار زیاد است". حدس می زنید اولین کسی که شیر اخراج کرد چه کسی بود؟
مسلما مورچه! چون او عدم انگیزه اش را نشان داده و نگرش منفی داشت !!

قوم پاك آریا

 

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب(۶۳)

من روشنفكر امیل زولایی را ناقد دولت، اما چاپلوس ملت دیدم. من روشنفكران را نه نمایندگان مردم، كه داوری كنندگان درباره مردم دیدم. 

 من نمادی از گفت وگو که نه ، نمودی از های و هو را دیدم از آن رایحه ركود و از این بوی جمود استشمام می شد. یكی از طرفین هرگاه در منطق و استدلال كم می آورد ، از زبان زور و قتال بهره می گرفت.

...و این چنین است یورش بی فرهنگی به فرهنگ گفت وگو در جهان سوم!!

من مردم جهان را دیدم . از مردم دنیا پرسیدم:

«نظر خودتان را راجع به راه حل كمبود غذا در سایر كشورها صادقانه بیان كنید؟ »

و جالب این که كسی جوابی نداد.

چون آفریقایی ها معنی " غذا "را ،  آسیایی ها معنی " نظر" را، مردم اروپای شرقی معنی" صادقانه "را ، مردم اروپای غربی معنی " كمبود " را و  آمریكایی ها معنی " سایر كشورها " را نمی دانستند!! 

 من خودکامه ای را دیدم که فقر شعور و فرط غرور او را سرمست کرده بود. او تا بدان جا فریفته قدرت و شیفته شوکت شده بود که رسما اعلام می کرد:

 به خدا سوگند،هر کس مرا امر به تقوا كند، گردنش را خواهم زد!*

(*تفسیر احسن الحدیث،ج۱،ص۳۷۶،عبدالملك مروان از خلفای بنی امیه در بالای منبر در شهر مدینه این جمله را گفت.)

من آذرخشی رخشان را دیدم و تندری خروشان را شنیدم که با همه فروغ و فریاد خود در صدد بیداری خلق های خفته و خواب های آشفته بودند؛ آما خواب های سنگین غفلت نه با خروش تندر می شکست و نه با فروغ آذر...

ادامه دارد....

                                  شفیعی مطهر

جرعه ای از زلال حكمت

سخنان امام حسن مجتبی(ع)

لطفا ادامه مطلب را بخوانید

من دزد مال هستم نه دزد دین!!