انتخاب وزیر اعظم

پادشاهی می خواست وزیر اعظمش را انتخاب کند...
چهار اندیشمند بزرگ کشور فراخوانده شدند.
آنان را در اتاقی قرار دادند و پادشاه به آنان گفت که: 

 «در اتاق به روی شما بسته خواهد شد و قفل اتاق، قفلی معمولی نیست و با یک جدول ریاضی باز خواهد شد، تا زمانی که آن جدول را حل نکنید، نخواهید توانست قفل را باز کنید. اگر بتوانید مسئله را حل کنید، می توانید در را باز کنید و بیرون بیایید»...
پادشاه بیرون رفت و در را بست. سه تن از آن چهار مرد بلافاصله شروع به کار کردند. اعدادی روی قفل نوشته شده بود، آنان اعداد را نوشتند و با آن اعداد، شروع به کار کردند.
نفر چهارم فقط در گوشه ای نشسته بود!

آن سه نفر فکر کردند که او دیوانه است. او با چشمان بسته در گوشه ای نشسته بود و کاری نمی کرد. پس از مدتی او برخاست، به طرف در رفت، در را هل داد،باز شد و بیرون رفت!!!
و آن سه تن پیوسته مشغول کار بودند. آنان حتی ندیدند که چه اتفاقی افتاد که نفر چهارم از اتاق بیرون رفت !
وقتی پادشاه با این شخص به اتاق بازگشت، گفت: 

«کار را بس کنید. آزمون پایان یافته و من وزیر اعظمم را انتخاب کردم».
آنان نتوانستند باور کنند و پرسیدند: 

  «چه اتفاقی افتاد؟ او کاری نمی کرد، او فقط در گوشه ای نشسته بود. او چگونه توانست مسئله را حل کند؟»
مرد گفت: «مسئله ای در کار نبود. من فقط نشستم و نخستین سؤال و نکته  اساسی این بود که آیا قفل بسته شده بود یا نه؟ لحظه ای که این احساس را کردم، فقط در سکوت مراقبه کردم. کاملأ ساکت شدم و به خودم گفتم که از کجا شروع کنم؟
نخستین چیزی که هر انسان هوشمندی خواهد پرسید این است که آیا واقعأ مسأله ای وجود دارد؟ چگونه می توان آن را حل کرد؟ اگر سعی کنی آن را حل کنی تا بی نهایت به قهقرا خواهی رفت و هرگز از آن بیرون نخواهی رفت. پس من فقط رفتم که ببینم آیا در، واقعأ قفل است یا نه ؟ و دیدم قفل باز است».

پادشاه گفت: «آری، نکته انحرافی در همین بود. در قفل نبود. قفل باز بود. من منتظر بودم که یکی از شما پرسش واقعی را بپرسد. در حالی که شما شروع به حل آن کردید و در همین جا نکته را از دست دادید. اگر تمام عمرتان هم روی آن کار می کردید، نمی توانستید آن را حل کنید. این مرد، می داند که چگونه در یک موقعیت دشوار هشیار باشد. پرسش درست را او مطرح کرد».

با تشکر از omid2011

دکتر شریعتی:یک روز بازجوی زندان(ساواک) مرا از سلولم احضار کرد.دردفتر زندان پدرپیر و زجرکشیده ام را دیدم که دوران زندانی اش به پایان رسیده بود .دست پدرم رابوسیدم. چشم هایش نمی دید و مرا نمی شناخت.گفتم: «بابا!من علی ام ! » و سپس دستش را بوسیدم. اشک هایش به رویم چکید.

سپس بقچه اش رازیر بغل گرفت و آهسته و ناتوان به راه افتاد. من همچنان نگاهش می کردم. بازجو پرسید: کجا را نگاه می کنی؟گفتم:

«چهارده قرن تشیع مظلوم را ! » 

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب(۸۲)

من جاده های صاف و مستقیم زندگی را كسالت بار و خواب آور دیدم و جاده های پردست انداز و پرپیچ و خم را هشیار كننده و بیدارگر. 

من بهترین مترجم را كسی دیدم كه سكوت دیگران را ترجمه كند. 

من هفتاد درصد حل هر مسئله ای را در فهم دقیق صورت آن مسئله دیدم. 

من همت های عالی و شخصیت های متعالی را دیدم و از خدا خواستم تا بگذارد هماره خواهان انجام كاری بیش از توانم باشم. 

من تنها كسی را كه دیدم تا كنون اشتباهی نكرده، کسی بود كه هیچ كشفی نكرده و چیز تازه ای هم نفهمیده بود. 

ادامه دارد... 

                         شفیعی مطهر

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب(۸۱)

 من هیچ فرهنگ و تمدنی را ندیدم که از بیرون درهم شکسته شود، پیش از آن که قبلا از درون نابود شده باشد.  

من شیطان را دیدم كه در پاسخ به علت سجده نكردن بر آدم هماره و همیشه در متن اعصار و قرون فریاد می زد: آدمی بیابید تا بر او سجده كنم!! 

من در بی کرانه زندگی دو گستره افسونگر دیدم: یکی آبی آسمان که می دیدم و می دانستم که نیست ، و دوم خدایی كه نمی دیدم و می دانستم كه هست! 

 من ذهن خالی را دیدم و گفتم: ای كاش ذهن خالی هم چون شكم خالی سر و صدا می كرد تا انسان ها ناگزیر بیشتر به دنبال دانش افزایی می رفتند!! 

 من انسان های بی هدف را دیدم كه در همه عمر برای انسان های هدفمند كار می كردند.

من انسان هایی را دیدم كه دست هایشان كار می كرد، نه مغزهایشان و همه عمر در خدمت انسان هایی بودند كه مغزهایشان كار می كرد، نه دست هایشان. 

ادامه دارد.... 

                   شفیعی مطهر

پیامك های عاشقانه

لطفا در ادامه مطلب بخوانید

 ای مگس! عرصه سیمرغ نه جولانگه تُست

سه داستان از استیو جابز مرحوم در سخنرانی دانشگاه استنفورد

لطفا در ادامه مطالب بخوانید

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب(۸۰)

من ،جاذبه مرد را در قدرت او ، و قدرن زن را در جاذبه او دیدم. از شیر حمله خوش بود و از غزال رم!

  من قاضی را چونان فرد نادانی دیدم در بین دو دانا: شاكی و متشاكی. آن دو می دانند و نمی توانند تا حكم برانند؛ اما قاضی نمی داند و باید داوری كند....پس چه سخت است داوری ، آن هم همراه با دادوری!

 من جنگ را دیدم ویرانگر و ضد بشر. انسان ها آن چه را که سال ها با خون دل و هزار مشکل برساخته اند ، در لحظاتی دیوانه وار ویران می كنند .

 من آب را دیدم كه هم فرصتی است برای ساختن ، عمران و آبادی، و هم تهدیدی برای ویرانی و خرابی. همه چیز بستگی دارد به نوع نگاه و تلقی انسان از نیروی شگرف آب . این خردورزی انسان و دانش ارزی ایمان اوست كه آن را یك فرصت تلقی كند یا تهدید و مرارت؟! 

من در آستانه هزاره سوم و در عصر رایانه و اینترنت و در دوران انفجار اطلاعات شیادی را دیدم که هنوز به جای نگارش واژه مار ، تصویر رخسار را ترسیم می كرد....و شگفت این كه هنوز هم فریفتگان تصویر بیش از شیفتگان تنویر بود! 

ادامه دارد....

                            شفیعی مطهر

 مراتب ایمان !!/ طنز

روزی چهار مرد و یک زن کاتولیک در  باری ، مشغول نوشیدن قهوه بودند.

   یکی از مردها گفت : من پسری دارم که کشیش است. هرجا که می رود، مردم او را "پدر" خطاب می کنند.

 مرد دوم گفت : من هم پسری دارم که اسقف است و وقتی جایی می رود، مردم به او می گویند: " سرورم"!

 مرد سوم گفت " پسر من کاردینال است و وقتی وارد جایی می شود، مردم او را "عالی جناب" صدا می کنند.

 مرد چهارم گفت  : پسر من پاپ است و وقتی جایی می رود ، او را "قدیس بزرگ" خطاب می کنند!

 زن حاضر در جمع نگاهی به مردان کرد و گفت :

 من یک دختر دارم. 178 سانت قدش است ، بسیار خوش هیکل ، دور کمرش 61، دور باسنش 92 سانت ، با موهای بلوند و چشم های روشن .

   وقتی وارد جایی می شود همه می گویند : " خدای من ! "

********************************************************

فریاد را همه می شنوند، هنر واقعی شنیدن صدای سکوت است