گاهی استاندارد ها این گونه به وجود می آیند :

ماست مختارالسلطنه!

روزی به مختارالسلطنه اطلاع دادند که نرخ ماست در تهران خیلی گران شده است. مختارالسلطنه دستور داد که کسی حق ندارد ماست را گران بفروشد. چون چندی بدین منوال گذشت، برای اطمینان خاطر با قیافه ناشناخته به یکی از دکان های لبنیات فروشی رفت و مقداری ماست خواست.
ماست فروش که او را نشناخته بود پرسید:

«چه جور ماستی می خواهی؟ ماست معمولی یا ماست مختارالسلطنه؟!»

مختارالسلطنه با حیرت و شگفتی از ترکیب و خاصیت این دو ماست پرسید. ماست فروش گفت: 

«ماست معمولی همان است که از شیر می گیرند و بدون آب است و با قیمت دلخواه. اما ماست مختارالسلطنه همین طغار دوغ است که در جلوی دکان می بینید و یک ثلث ماست و باقی آب است و به نرخ مختار السلطنه می فروشیم و بدان نیز این لقب را دادیم. حال کدام را می خواهی؟»
مختارالسلطنه دستور داد ماست فروش را جلوی دکانش به طور وارونه آویزان کرده و بند تنبانش را محکم ببندند. سپس طغار دوغ را از بالا در دو لنگه شلوارش سرازیر کردند و شلوارش را از بالا به مچ پاهایش بستند. سپس به او گفت:

«آنقدر باید به این شکل آویزان باشی تا تمام آب هایی که داخل این ماست کردی، از شلوارت خارج شود که دیگر جرات نکنی ماست داخل آب بکنی!»

چون سایر لبنیات فروش ها از این ماجرا با خبر شدند، همه ماست ها را "کیسه" کردند.

کاش اینو زودتر خونده بودم

طلا یا نقره ؟
اگر ارزش سخنان تو به اندازه نقره است ، یقین بدار که سکوتت طلاست …

سه داستان

داستان مفهومی
شیـر و رفقـاش نشسته بودن و خوش می گذروندن…..
بین صحبت شیره نگاهی به ساعتش میندازه و میگه:

آُه! اُه! ساعت ۱۱ شده! باید برم! خانم خونه منتظره!”

من روی دیوار نشسته بودم. کار همیشگیم بود که روی دیوار خونه بشینم و هی تخمه بخورم و مردم رو دید بزنم .

اما اون روز نمی دونید چی دیدم. یک دختر بود، نه یک شاه پری بود، وحشتنناک خوشگل. انقدر که از رو دیوار پرت شدم و بعد فهمیدم آدم یا زن نگیره یا اگر بگیره خوشگل ترینش رو بگیره .

گـلواژه های مانـدگار از دیـدگاه بـزرگان

ضرب المثل زندگی سگی

زندگی توأم با رنج و درد و الم و فقر و مسكنت و تنگ دستی را در اصطلاح عامه زندگی سگی گویند كه از آن كاهش جان زاید و فرسایش تن.

دزد راستین

پسرک مادرش را در حال گریه دید. با پاهای کوچکش دوان دوان نزد او رفت و علت گریستنش را جویا شد. مادر جواب داد:

 عزیزم من برای این که یک زن هستم، گریه می کنم.

پسرک تعجب کرد و به اتاق خود بازگشت. او هیچ گاه نتوانست بفهمد که چرا زن ها گریه می کنند. او دیگر بزرگ شده بود.

روزی در خواب از خدا پرسید: خدای مهربان! چرا زن ها به آسانی گریه می کنند؟ خدا در جواب گفت: من زن ها را به صورت خاصی آفریده ام.

شانه های آن ها را آن قدر قوی خلق کردم که بتوانند بار زندگی را به دوش بکشند و آن قدر نرم که صورت کودکشان را در هنگام آغوش گرفتن، آزار ندهند.

به آن ها صبر و تحملی ویژه دادم تا کودکان خود را به دنیا آورند. به آن ها توانی دادم تا بتوانند در هر شرایطی حتی در هنگام بیماری از اطرافیان خود مراقبت کنند ،بدون این که شکایتی از زبان آن ها جاری شود.

به آن ها قلبی رئوف دادم تا بتوانند خطاهای شوهرانشان را ببخشند. به آن ها اشک اعطا کردم که در هنگام نیاز از آن استفاده کنند.

فرزندم بدان که زیبایی زن به چهره و لباسی که می پوشد، نیست. زیبایی زن در چشمان او نهفته است. چون چشمان زنان که هر از گاهی از اشک تر می شود، دریچه قلب مهربان آن هاست.

گردآوری: مجله اینترنتی زیگیل

دست نوشته: مجید نوری