در تاریکــــــــــــ تـرین و کورتـرین

                               نقطــــه ی ِ

                                                                   گُـــــــــــــــم شــده بــودم

در سَـرابی که از احســــاس بـرای او ســـاخته بــودم

                                                                غوطـــــــــــــــــه وَر بــودم

آن قــــــدر که ســـــال ها گذشـــت

                               فصـــل ها آمدنــد و رفتنـــد

و لحظــــه ها سپــــــــــــــــری شـد

                                    بــی آن که لحظــــه ای یـــــــــــادی از خــــود کنم

عمـــرم گذشـــت ...

                          با ثانیــــــــــــــــــه هایی مملــو از تنهـــــایی و دلتنگـــــی

و یادگــــــــــــارش

چروکــــــــــــ هایی بـَـر پیشـــانی

                                        و زخـــــــــم هایی بَـر دل  شـد

امــا...

نگـــاه عــــاشق تــو

همچــون فانـــوسی راه گشــــــــــایم شد ای تنهــا پنــــــــاه ِ دل هـــای ِ خستــه

تــویی که دســـــت های ِ مهربـــانت

                               شَفـــاعـت کـرد چشـــــــــــــــم های ِ دل ِ نـابینـــایم را

این رَهــــایی ..

همچــون نخــی از ابریشـــم

دانـــــــــه های  ِ دل را بـرای هــمه شــب عاشقــــــــی با تـــو تسبیـــــــح کـرد

و مــن چـه خالصـــانه می ستـــایمت

                                           و چه عاشقــــانه احســــــــــــاست می کنـم

عشــــق ِ خـــدایی ات

چنــان پروانــــــــــــه وار بَـر جســم و روحــم می رقصــد

                                            که گویــی اینجـــا انتهــــــای ِ عشــق است

می خواهــم خورشیــــد شَـوَم

                     همـان خورشیــد آخـر شهریــــور

                     که نهــایت تلاشــش را بـرای گــــــرم کـردن زمیــن می کنـد

می خواهــم

خورشیــد ی شَـوَم بـرای دلـــــــم

                  دلــی که مـــدت هاست قنـدیــــل هایش

                                                  تابستـــان هایم را ســـَرد کــرده اسـت

صــدای ِ پــای ِ پـــاییز را

از انتهـــای ِ کوچــه ی ِ فصــــــــــل ها می شِنَــــوَم

شــاید آغــاز ِ پاییـــز

                   شروعــــی باشد بـرای زندگــــــی

                                           برای ِ عشـــــــــــــــــــــق

                                                          عشـــــق ی تمــــــــــــام وقـــت

بیــا پـــاییـز ...بیـــا ...

                          بیـا که بیـــــــــزارم از ایـن تابستـــان

بیا ...

شــاید خـــــــــدا خواســت

                و زیـر خــِش خِـش بــــرگ های ِ طلایـــی ات

اولیــن قــــــــــدم های ِ عاشقـــانه را

                                 بـرای عشقـی  برداشتــــــــم که

            جســـارت ِ خواستــن و بـــودن و مـــاندن و جنگیدن را داشتــه باشـد

بیـا که زیـن پـس

                    و بـا آغـــاز تـــو می خــواهـم

دَرد نوشتـــه هایم را عاشقــــانه هایی کنـــــم

                             که " تــــــــــــــــو" ی ِ بیـــت هایش

                                                دیگــر مخاطــب خـاص

نـ ـدارد

بیا.....

مــن می بافم...

تو به افتادن من در خیابان خندیدی

 ومن همه ی حواسم به چشمان مردم شهربود

که

 عاشق خنده ات نشوند!!